Nightstryke - Children of the Stars

Ένα ep μερικές φορές είναι υπεραρκετό για να γνωρίσεις ή και να κρίνεις μια μπάντα. Κάτι τέτοιο ισχύει για τους heavy metallers  Nightstryke. Όχι ότι δεν μας είχαν ενθουσιάσει με τους δυο δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα αλλά με τον νέο ep ξέρεις ότι η μπάντα συνεχίζει ακμαιότατη. Οι Nightstryke γεννήθηκαν το 2015 , πιο πολύ σαν ατομική προσπάθεια του Rami Hermunen που έκανε τα πάντα. Ένα χρόνο αργότερα οι Nightstryke έγιναν κανονικό συγκρότημα με full σύνθεση μελών. Ένα μήνα μετά το τραγικό θάνατο του μπασίστα (2017) από αυτοκινητιστικό, κυκλοφορεί και το ντεμπούτο ‘’ Power Shall Prevail’’. Αγνό, ατόφιο metal που αγαπά το παρελθόν και πατάει στο παρόν.Με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση όπως και την εταιρία, κυκλοφόρησε το ‘’Storm of Steel’’  (2020). Πλέον ο Rami αφήνει την κιθάρα και ασχολείται μόνο με το μικρόφωνο, δευτερος κιθαρίστας εισέρχεται στη μπάντα όπως και έγω αντικατάσταση μπασίστα (πλέον γένους θηλυκού). Ένα ep (Children of the Stars)  κυκλοφόρησε λίγο πριν αυτές τις αλλαγές (11/2021) και το ακούμε με περίσσια ευχαρίστηση αναμένοντας το νέο τους άλμπουμ που λογικά δεν θα αργήσει.

Όπως και στο παρελθόν, η ταχύτητα είναι από τα προσόντα των Nightstryke και οι διάρκειες αναγκαστικά σύντομες και επιθυμητές. Ο Rami φοράει μπλουζάκι Iron Maiden και το τιμά. Κιθάρες που γλιστράνε, δισολίες και διπλές αρμονίες. Οι ρυθμοί αν και τάχιστοι, κρατάνε ένα επικό , πολεμικό τόνο. Υπάρχει και στιχουργικό υπόβαθρο σε αυτό.  Και τα τέσσερα τραγούδια του ep είναι ολοκαίνουρια, συνολικής διάρκειας ενός τέταρτου. Το ‘’ Incinerator’’ έχει πολύ Judas Priest ψυχή, εποχής Painkiller. Δηλαδή επικίνδυνα γρήγορο, σβερκοκαταστροφικό με τα riffs να καίνε τα πάντα στο πέρασμα τους. Το ‘’Gévaudan’’ ξεκινά με πιο Deep Purple μελωδίες  και γενικότερα ρίχνει ταχύτητες. Ο Rami ακούγεται να ψευδίζει, δεν ξέρω καν αν είναι επιτηδευμένο ή όχι. Εκπληκτικές κιθάρες, αύξουσα διάθεση. Στο ‘’ Children of the Stars’’ ανεβάζουν ταχύτητες, οι Maiden τους στοιχειώνουν και γενικότερα έχουν ένα nwobhm πνεύμα. Κάποια διακριτικότατα γυναικεία φωνητικά στην οπισθοφυλακή δίνουν μια ελαφρώς διαφορετική αίσθηση. Τέτερο και τελευταιο, ‘’ Divine Evil’’. Maiden riffing και αυτό. Μελωδικά φωνητικά, σπαρακτικά έντονο μπάσο και ωραίες αλλαγές. Το σόλο ακούγεται πανέμορφο και του δίνει και καταλαβαίνει χωρίς εκτπώσεις. Ίσως και το καλύτερο εκ των τεσσάρων συνθέσεων. Το μέλλον ανήκει σε μπάντες σαν τους Nightstryke.