Dark Millennium - Ashore the Celestial Burden

Η Γερμανική Massacre Records κυκλοφόρησε εξαιρετικούς δίσκους στα 90ς, εποχή που ιδρύθηκε δηλαδή. Κάποιες από αυτές τις κυκλοφορίες έγιναν πολύ γνωστές, κάποιες πάλι όχι. Ένα συγκρότημα που από την αρχή του βρέθηκε κάτω από τις φτερούγες της εν λόγω εταιρίας και συνεχίζει μέχρι σήμερα είναι οι Progressive/Death/Doom Metalles,  Dark Millennium. Μιλάμε για μια τρομερά εφευρετική και πειραματαική μπάντα γεμάτη συνθετική φαντασία που όμως δεν έγινε ευρύτερα γνωστή. Ξεκίνησαν σαν Mortal Freight ενώ το 1991, χρονια που ιδρύθηκε και η Massacre Records, μετονομαστήκαν σε Dark Millennium. Στο πρώτο τους demo ξεκίνησαν ως κουαρτέτο, σύντομα προστέθηκε και δεύτερος κιθαρίστας και με κάποιες σημαντικές συνθετικές αλλαγές κυκλοφόρησαν και ένα δεύτερο. Με κατασταλαγμένο πλέον line-up κυκλοφορούν το ντεμπούτο ‘’Ashore The Celestial Burden’’,  ένα δίσκο που προτείνω σε όλους σας να ακούσετε, όπως και το επόμενο ‘’ Diana Read Peace’’. Η μπάντα διαλύεται, ο βασικός συνθέτης και κιθαρίστας της μπάντας Hilton Theissen δημιουργεί τους Cherub και αργότερα τους Akanoid (Progressive Trance). Το αίμα νερό δεν γίνεται, ο μεταλλικός του χαρακτήρας παραμένει, η παλιά συμμορία ξαναμαζεύεται το 2016 και μέχρι και σήμερα έχουν κυκλοφορήσει άλλους τρεις άκρως ενδιαφέροντες δίσκους με τον τελευταίο και μάλιστα φετινό ‘’Acid River’’ να προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους τους Doom/Deathsters αυτού του πλανήτη.

Λατρεύω να διαβάζω στίχους που με κάνουν να χάνομαι. Ποιητικούς, με βαθύτερο νόημα, που βάζει την φαντασία να δουλέψει. Ακόμα και στην περίπτωση που ασχολούνται εκτενώς με τη θρησκεία.  Όταν δε, ντύνεται με ατμοσφαιρική μουσική, ακόμα καλύτερα και μάλιστα τόσο καλογραμμένα και από διαφορετική οπτική γωνία από τα συνηθισμένα. Doom/Death Metal ήχοι εμφανίζονται από την αρχή αποκαλύπτοντας ένα οργισμένο ηχητικό τοπίο καλυμένο με βελούδινα πέπλα που μοιάζουν όμως πολύ φθαρμένα και ξεσκισμένα. Προοδευτικές ενορχηστρώσεις γεμάτες τεχνική, χωρίς να κουράζουν. Το αντίθετο μάλλον θα έλεγα. Αρμονικά ατμοσφαιρικά περάσματα πάνω σε ντεθμεταλλάδικα riffs, κυματογδαρμένοι ρυθμοί συνοδευόμενοι από μια φωνή που συντρίβει τις λέξεις. Μελωδίες συντηγμένες στις ενορχηστρώσεις ευδαιμονίζουν ρυθμικά ξεσπάσματα ή ουρλιαχτά. Βαριές αρμονίες συγκολλούνται πάνω στο μεταλλικό σκελετό και μαλακώνουν-χαλαρώνουν το τελικό αποτέλεσμα.

Ταξιδιάρικο, ονειρικό, ατμοσφαιρικο, ψυχεδελικό (σαν το εξώφυλλο αλλά και το ορχηστρικό ‘’Disillution’’). Το σίγουρο είναι ότι η μουσική τους λειτουργεί σαν μηχανή του χρόνου και με κάθε τραγούδι ξεχωριστά, το μυαλό σου ανεμίζεται σε διαφορετικούς κόσμους. Ατελείωτα όμορφα σημεία διάσπαρτα στο δίσκο για να σε κερδίσουν. Από το tribal παίξιμο των τυμπάνων στο ‘’Spiritual’’ μέχρι το ονειρικό σβήσιμο του ‘’Black Literature’’. Από τις ακουστικές κιθάρες του ‘’ Inside the Sunburnt Thoughts of Frost’’ στο διεστραμμένο σόλο του ‘’Father Legatus’’.  Το Candlemassικό‘’ Beyond the Dragon's Eye’’  προσφέρει την αντίθεση καθαρών (Gerhard Magin) και ακραίων φωνητικών με τις καθησυχαστικές ακουστικές κιθάρες πριν σε γεμίσουν με κακόβουλα riifs και άγχος. Σύσταθμη ηχητικής ισχύς από όλα τα όργανα (μαζί και η φωνή). Μια φωνή που όταν ξεσπαθώνει, θυμίζει ιδιαίτερα αυτή του John Tardy (Obituary) όπως εύκολα μπορείτε να διαπιστώσετε σε τραγούδια σαν το ‘’ Wizardry Assemblage’’. Μικρή εξαίρεση αποτελεό ο ήχος του μπάσου που ενώ  υπάρχει ποσοτικά, δεν ακουγεται όσο έντονα θα έπρεπε και μάλλον για αυτό ευθύνεται η μίξη (παραγωγός και συνάμα ιδιοκτήτης της Massacre Records, ο Torsten Hartmann έκανε πολύ καλή δουλειά). Μια μπάντα με μοναδικό ήχο όπως οι Phlebotomized και οι Pan.Thy.Monium. Death metal βάση, doom ατμόσφαιρα, ψυχεδελικές στιχουργικές ανησυχίες, χαλαρό, σχεδόν jazz παίξιμο σε στιγμές, προοδευτικά σεληνιασμένο σε άλλες.