Forest Silence - Philosophy of Winter

Το φαινόμενο των side projects είναι πολύ εντονότερο στις μέρες μας από ότι τις πρώτες δεκαετίες που ευδοκίμησε το heavy metal. Ειδικά στο χώρο του πιο ακραίου metal (death/black) είναι άπειρες οι περιπτώσεις. Λογικά το πιο σημαντικό σε αυτή την αλλαγή είναι η τεχνολογική πρόοδος. Πολλά projects αποτελούνται ακόμα και από ένα άτομο που ασχολείται σπίτι του με το προσωπικό του home studio. Επίσης οι αποστάσεις έχουν μικρύνει. Τα συγκροτήματα έχουν μεγαλώσει ηλικιακά και μέλη αυτών θέλουν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό. Ακόμα και οι ίδιοι οι οπαδοί είναι πιο ανοιχτόμυαλοι και δεν θα τους φανεί τόσο περίεργο μέλος μια death metal να δοκιμάσει κάτι σε power metal ή μιας black metal σε κάτι ηλεκτρονικό. Και κάπως έτσι περνάμε στο side project των Sear Bliss (Forest Silence) που δημιουργήθηκε to 1996 από τον πληκτρά της μπάντας, Winter. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι ηχητικές διαφορές βρίσκονται στο ότι ενώ οι Sear Bliss έπαιζαν μελαγχολικό ατμοσφαιρικό black metal  (https://metalzone.gr/monuments/sear-bliss-phantoms) και μάλιστα με  πνευστά (τρομπέτες) , οι Forest Silence βασιζόντουσαν μόνο σε πλήκτρα (ambient), τουλάχιστον στα πρώτα του(ς) demo(s). Ήδη από το 1997 έχει αποχωρήσει ο Winter και συνεχίζει να δημιουργεί μουσική σε αυτό το σκοτεινό ambient ύφος μόνος του ενώ οι Sear Bliss μαυρομεταλλικά διαματάκια. Οι σχέσεις των μελων των δυο συγκροτημάτων παρέμεινε καλή και όταν οι Sear Bliss υπέγραψαν με τη Candlelight Records για να κυκλοφορήσουν το ''The Arcane Odyssey'', o András Nagy (φωνητικά/κιθάρες/αρχηγός) συνεργάστηκε ξανά με τον Winter και τις συνθέσεις του και κυκλοφόρησαν το διαμαντάκι ''Philosophy of Winter'' (2006). Το 2012 ξανασυνεργάστηκαν στο άλλο project του Winter, τους Nefarious όπου παίζουν πιο ευθυτενές black metal με τα ίχνη του Ουγγαρού πληκτρά να έχουν χαθεί την τελευταία δεκαετία από την metal κοινότητα.

Όπως αναμενόταν, το ''Philosophy of Winter '' θυμίζει έντονα τους Sear Bliss στις εποχές που παίζανε ο Winter και ο Andras μαζί (The Pagan Winter, phantoms). Επικές σε διάρκεια συνθέσεις που βασίζονται σε πλήκτρα αλλά εμπεριέχουν πλέον και μαυρομεταλλικές κιθάρες και φωνητικά. Το μπάσο ακούγεται πολύ παραγκωνισμένο ενώ οι ρυθμοί συνήθως κρατούν ένα υπνωτικό μοτίβο επανάληψης, χωρίς να μιλάμε για αργές ταχύτητες. Η ατμόσφαιρα, που είναι και το μεγαλύτερο ατού των Forest Silence) είναι παγωμένη και σκοτεινή, το νιώθεις στο πετσί σου. Πρέπει να είχε πολύ κρύο στην Ουγγαρία τον Απρίλιο του 2006... Στίχοι δεν υπάρχουν στο ένθετο και οι λιγοστές εικόνες είναι τόσο σκοτεινές που διακρίνεις ελάχιστα πράγματα, αρκετά όμως για να μπείς στην αντίστοιχη ψυχολογία. Ειδικά ο συνδυασμός γαλάζιου με μαύρο μου φέρνει κάτι από σκοτεινές, παγωμένες θάλασσες που μοναδικό σκοπό έχουν να σε πνίξουν στη μελαγχολία.

Ακούγοντας το ''Bringer of Storm'' μπορείς να φανταστείς την ambient έκδοση του τραγουδιού, πριν μπουν έγχορδα,κρουστά και φωνητικά. Παγωμένος αγέρας φυσά μονότονα και φαντάσματα του παρελθόντος περιπλανούνται τριγύρω. Μπαίνεις στη σωστή ψυχολογία.  Θα προτιμήσω όμως το '' Spirits of the Winds '' που μου ακούγεται πιο ρυθμικό και πιο ζωντανό. Εδώ μια μαύρη πόρτα ανοίγει και ξεχύνονται παραμυθένιοι ήχοι από τα πιο τρομακτικά όνειρα. Αρχαία πνεύματα της Φύσης ψυθιρίζουν όσο ο υπνωτικός ρυθμός σε κουνάει πέρα δώθε και τα μαυρομεταλλικά riffs χώνονται πιο βαθιά μέσα σου. Κάποιοι ambient ήχοι ακούγονται πιο διακριτικά αποκαλύπτοντας ουράνια μυστικά και γνώση. Συνεχίζουμε πιο ορθόδοξα μαυρομεταλλικά στο ''At the Dawning of Chaos'' που σε ποτίζει απόγνωση και βιτριόλι είτε μέσω riffing, είτε κραυγών είτε αυτών των προειδοποιητικών τυμπάνων που ακούγονται σαν. εκρήξεις. Το ομώνυμο τραγούδι δημιουργεί έμφυτο πόνο που τον φέρνει στην επιφάνεια. Η φωνή που σχίζεται, το ηχητικό backround που παίζει με το ασυνείδητο σου, οι κιθάρες που παίζουν σε χαμηλές συχνότητες, κάτι από όλα ή ΟΛΑ το προκαλεί. To majestic στοιχείο είναι έντονο και θα αρέσει στους οπαδούς του είδους εκτοξεύοντας τους στο διάστημα (της εσωστρέφειας). Για σπιτική παραγωγή τα πράγματα είναι αναπάντεχα καλά πράγμα που σημαίνει ευδιάκριτοι ήχοι και ισομερισμός της δύναμης κάθε οργάνου. Μπορεί τα πλήκτρα να είναι το κυρίαρχο όργανο αλλά δεν εξαφανίζει τις κιθάρες ή το drumming.