In Flames - I, THE MASK

Δεν με λες τον θερμότερο οπαδό των In Flames, αλλά αν κάποιος μου πει ότι δεν του αρέσουν η σχέση μας δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Τώρα θα μου πεις ότι ξεπουλήθηκαν παρα έγιναν εμπορικοί, έκαναν «αμερικανιές», τα πρώτα τους ήταν τα καλύτερά τους και η απάντηση μου θα είναι ένα απόλυτα εμπεριστατωμένο «ε και;» Δεν θα σου πω ότι δεν είχα ψιλό απογοητευτεί από τις τελευταίες τους κυκλοφορίες, παρόλο που ακόμη και στο Battles έχω δύο τραγούδια που είναι συνέχεια στα ακούσματα μου.

Από τα πρώτα δείγματα που είχαν βγει πριν την κυκλοφορία του I, The Mask διατηρούσα μια συγκρατημένη αισιοδοξία. Δεν ακολούθησα ποτέ το ρεύμα εκείνων που είπαν «επιτέλους επιστροφή στις ρίζες τους», αλλά κρυφό χαμογέλασα με προσμονή όταν τα άκουσα. Πρώτη Μαρτίου σκάει το άλμπουμ και μαζί το βίντεο του Call My Name. Ας βάλουμε το άλμπουμ στο Player…

Πρώτο τραγούδι του δίσκου Voices και αμέσως καταπίνω το δόλωμα. Πιασάρικη εισαγωγή και όταν μπαίνει το riff, το ακούς να σκάει «παντελονάτο», και φτάνουμε σε ένα ρεφραίν με τα καθαρά φωνητικά του Anders να σου προκαλούν μια αίσθηση φρέσκια δροσερή που σκάει πάνω σε καψαλισμένο δέρμα. Ακολουθεί το ομότιτλο I, The Mask και το βίντεο που συνόδεψε την κυκλοφορία,Call My Name. 30 χρόνια μετά ο τρόπος σύνθεσης και στησίματος των τραγουδιών είναι πλέον διαφορετικός από ότι ήταν στα πρώτα βήματα τους. Το χτίσιμο του τραγουδιού είναι πιο σύνθετο αλλά και ταυτόχρονα απλό ώστε να είναι μια πολύ επίπεδη σύνθεση, που όμως γίνεται αντιληπτή άμεσα από τον ακροατή και τον πιάνει στο πρώτο άκουσμα. Ο τρόπος που τραγουδάει ο Anders είναι θα έλεγα ακροβατικός γιατί τοποθετεί τη φωνή του με ανορθόδοξους τρόπους κυρίως συνδυάζοντας τοποθετήσεις ξένες προς το είδος οι οποίες όμως υπηρετούν με τρόπο βαθιά μελωδικό και καλλιτεχνικό το τελικό αποτέλεσμα.

I Am Above το πρώτο δείγμα που επέλεξαν να οπτικοποιήσουν. Follow Me, ηλεκτρακουστική, καθαρά φωνητικά, υπέροχοι στίχοι και ένα τραγούδι με απροσδόκητη δομή για τη μπάντα, ναι μπορεί να είναι «light» αλλά πόσο ελαφριοί μπορούν να είναι οι InFlames?

Το επόμενο This Is Our House είναι κατά τη γνώμη μου ένα μελοποιημένο σύνθημα σε επαναστατικό κάλεσμα. Για να ακολουθήσει μια μελωδία που είναι σα να την έχεις ξανακούσει αλλά και σα να είναι καινούρια, της ταιριάζει και ο τίτλος We Will Remember. In This Life και Burn. Το τραγούδι που έκανε πολλούς οπαδούς να καλωσορίσουν τη μπάντα ξανά στις ρίζες της. Deep Inside και εδώ έχουμε μια ανατολίτικη μελωδία μέσα από το πρίσμα των InFlames. Το περίμενες; Σίγουρα όχι!

All This Pain… η πιο συναισθηματική, μελαγχολική στιγμή του άλμπουμ, με βαθιά φορτισμένους στίχους που σε αγγίζουν. Ωστόσο η μελωδία από κάτω έχει μια δυναμική που της δίνει ένα πολύ οξύμωρο αποτέλεσμα καθώς η επίγευση είναι σαν όλος ο πόνος που περιγράφεται να είναι το καύσιμο που σε κινεί να τον ξεπεράσεις.

Επίλογος με Stay With Me και ο τρόπος που ακροβατεί ο Anders πάνω στην μελωδία που ξετυλίγει η ηλεκτρακουστική καλώντας μας να Open Your eyes είναι ανατριχιαστικός.

Οπότε είναι καλό το καινούριο άλμπουμ των InFlames? Εγώ δεν έχω καταφέρει να το βγάλω από το player. Ένας φανατικός οπαδός τους θα έλεγε ότι «δεν έχει μελωδιά μέσα όπως το The Hive που σου θερίζει την ψυχή, ένα τακ παραπάνω από το Shades Of A Playground fading, έχει όμως σίγουρα καλύτερους στίχους». Εγώ πάλι θα σου πω ότι ποτέ τόσο καλό songwriting δεν περνάει αμελητέο γιατί αυτό είναι από μόνο του μια εξολοκλήρου ζηλευτή ικανότητα για κάθε μουσικό. Είμαι πεπεισμένη ότι δεν θα ξαναγράψουν ποτέ όπως στο παρελθόν γιατί απλά δεν είναι πλέον οι ίδιοι ως προσωπικότητες και ως σύνθεση μπάντας, ενώ πλέον έχουνκαι μια μερίδα οπαδών που χτίστηκε στον μετέπειτα ήχο τους. Οπότε για αυτό που είναι σήμερα οι In Flames ναι είναι ένα άλμπουμ που γιορτάζει τα δομικά χαρακτηριστικά τους αλλά και την ωριμότητα που έρχεται μετά από 30 χρόνια.

Hell1 Mihailidou