- Home
- Redeemer - The Light Is Struck...
Redeemer - The Light Is Struck...
ΑΥΣΤΡΑΛΕΖΙΚΟ THRASH ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗΤΙΚΑ
Η Αυστραλία μπορεί να περηφανεύεται για την Thrash σκηνή της στα 80ς. Mortal Sin, Hobbs Angel of Death, Addictive. Βάλε και τους Bezerker, τους Rampage, τους Massive Appendage. Δύσκολα συγκρίνεσαι με αυτές τις μπάντες. Εκτός αν λέγεσαι Redeemer και θρασάρεις ανελέητα έχοντας πίσω από το μικρόφωνο μια μικροκαμωμένη δαιμόνισσα. Οι Redeemer ξεκίνησαν το 1986 (στην αρχή με το πολυφορεμένο όνομα, Apocalypse) και μόλις το 1990 κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο και μοναδικό τους άλμπουμ ‘’The Light Is Struck…’’. Ο συγκεκριμένος δίσκος είχε κυκλοφορήσει μόνο σε βινύλιο από την Apocalypse Records (από το όνομα συμπεραίνουμε ότι μιλάμε για αυτοχρηματοδοτούμενη κατάσταση) σε 1000 αντίτυπα και η τιμή του είναι τουλάχιστον απαγορευτική. Μετά από την κυκλοφορία του δίσκου, οι Redeemer χάθηκαν στην λήθη αφού διαλύθηκαν ήσυχα. Φθάνοντας πλέον στο Φθινόπωρο του 2019, η Ελληνική Cult Metal Records μας κάνει δώρο την επανακυκλοφορία του συγκεκριμένου δίσκου σε gatefold βινύλιο αλλά και cd και μάλιστα με ρεμάστερ ήχο.
Πηγαίνοντας στο υλικό του ‘’ "The Light Is Struck And the Darkness Splits!’’, δεν μπορείς να μην κάνεις συγκρίσεις με μπάντες σαν τους Malteze ή τους Chastain μιας και τα γυναικεία φωνητικά δεν είναι κάτι που ακούς συχνά σε Thrash Metal μπάντα, πόσο μάλιστα 30 χρόνια πριν. Εννιά συνθέσεις από τις οποίες οι δυο λειτουργούν ως εισαγωγή-έξοδος, βασισμένο σε ατμοσφαιρικά riffs. To Power/Thrash των Redeemer από το πρώτο τραγούδι είναι ένα μεταλλουργικό ταξίδι. Βραχνά φωνητικά, μπασογραμμές που γεμίζουν την σύνθεση με ογκώδη ηχοχρώματα, και δισολιές που συναλλάσουν τις καλύτερες ιδέες μεταξύ τους. Μια πιο σκληρή έκδοση των Warlock περιμένει να σας κερδίσει.
Το ‘’ Heavy & Loud’’ είναι πολύ σωστά πρώτο ολοκληρωμένο τραγούδι μιας και είναι από τα καλύτερα μιας και σου πετούν το γάντι της πρόκλησης με το ‘’καλημέρα’’. Δεν θα γράψω υπερβολές, δεν είναι ούτε ο καλύτερος power/thrash δίσκος που θα ακούσετε, ούτε τα φωνητικά της Cindy Grimwood είναι τα καλύτερα γυναικεία που θα ακούσετε στη ζωή σας. Είναι όμως γεμάτο πυγμή και τσαμπουκά και συντονίζει τις χορδές τις πάνω στα μεταλλικά riffs που σφυρίζουν μέσα στις ορμητικές καταιγίδες που συνθέτουν. Ίσως να χρειαζόντουσαν περισσότερες μελωδίες για να είναι περισσότερες εθιστικές οι συνθέσεις μιας και βασίζονται περισσότερο στην αιχμηρότητα παρά στις αρμονίες. Μεγάλη αγάπη καθ’ όλη την διάρκεια του δίσκου, το μπάσο εκ χειρών Mick Johnson, ο οποίος επιμεταλλώνει τον σκελετό των τραγουδιών τους με την καταστροφική του επίπλαση πάνω τους. Ακούγοντας αρκετές φορές τον δίσκο, ‘’σκάλωσα’’ στο ‘’Magician’’ με τον καλπάζοντα ρυθμό, στο ‘’ Transmuter’’ με την βαλλιστική του αντίδραση αλλά και το ‘’Metallic Frenzy’’ που είναι ότι λέει έχοντας πολλές μελωδίες κατά την διάρκεια του.