Η παρελθοντολαγνία είναι φετίχ πολλών,ανάμεσα τους και και εγώ. Και αν τη συγκεκριμενοποιήσουμε στο μουσικό κομμάτι, ισχύει και πάλι. Πάντως δεν πιστεύω ότι σταμάστησε να βγαίνει καλή metal μουσική το 1989, το 1999 ή δεν ξέρω και γω τι. Παρακολουθώντας όσο μπορώ τη σύγχρονη σκηνή σε όλα τα υποείδη της βρίσκω πάντοτε εξαιρετικές κυκλοφορίες που είμαι σίγουρος ότι θα αντέξουν στο χρόνο.
Η Αυστραλία ανέκαθεν παρήγαγε ''ιδιαίτερες'' μπάντες. Διαφορετικός πολιτισμός, χιλιομετρική απόσταση, ακραίο δίπολο ζέστης/κρύου, η άγρια ζωή και οι ιθαγενείς της, κάτι το έχει προκαλέσει. Ούτε το Technical Heavy/Power/Thrash Metal θα μπορούσε να ήταν κοινότυπο, πόσο μάλλον τέλη 80ς-αρχές 90ς που βγήκαν τα καλύτερα δείγματα του είδους. Οι Taramis μπορούν επάξια να περηφανευτούν ότι αν και βραχύβιοι, κυκλοφόρησαν δυο διαμαντάκια τα οποία ίσως αφορούν λίγους αλλά πάντοτε το όνομα τους θα πέφτει σε ανάλογες συζητήσεις και προτάσεις.
Κάποτε αγοράζαμε βινύλια και cds συλλογές. Αν είναι δυνατόν...Και όμως. Εποχές προ νετ, mp3s, youtube και όποια πλατφόρμα μουσικής γνωρίζουμε πλέον, ψάχναμε οποιοδήποτε τρόπο να μάθουμε όσες περισσότερες μπάντες μπορούσαμε. Ατελείωτες ώρες στο ραδιόφωνο, αντιγραφές σε κασέτες από υλικό φίλου/γνωστού, αγορές γεμάτες ρίσκο με βάση κάποια πληρόφορία ή ενός τραγουδιού που θα είχαμε ακούσει. 1992 και στα χερια μου φθάνει ένα cd-συλλογή από ένα φίλο από θεσσαλονική.
Όλοι εσείς εκεί έξω που την ψάχνετε λίγο παραπάνω με το Αμερικανοτραφές Power Metal σαν ήχο και ας μην είναι καν από Αμερική, σίγουρα θα έχετε συναντήσει κάπου τους Nothing Sacred από την Αυστραλία. To ep ‘’Deathwish’’ (1985) και το ντεμπούτο ‘’ Let Us Prey’’ (1988) χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τους οπαδούς αυτής της μουσικής.
Τον Αυστραλό Tony Parker, γνωστότερο ως Dis Pater, των Midnight Odyssey τον παρακολουθω από τον πρώτο του δίσκο προ δεκαετίας, το ‘’ Funerals from the Astral Sphere’’. Πάντα καταφέρνει να με κερδίσει με τον ένα ή το άλλο τρόπο. Φέρνει νέα στοιχεία στη μουσική του αλλά πάντοτε κρατά την ατμόσφαιρα που θα σε κάνει να πείς ότι ακούς Midnight Odyssey. Τελευταία με άγχωσε λιγάκι μιας και κυκλοφόρησε πολλά πράγματα σε μικρό χρονικό διάστημα και αυτό δεν συνηθίζεται πλέον στις εποχές μας.
Οι Lord είναι μια Αυστραλέζικη heavy/power metal μπάντα η οποία από το 2003 μας παρέχει μικρούς μεταλλικούς ύμνους. Ξεκίνησε σαν το προσωπικό project του Lord Tim (aka Tim Ian Grose) , εξ ού και το όνομα της μπάντας. Ο Lord Tim Υπηρξε τραγουδιστής και κιθαρίστας των Dungeon μέχρι και το 2005 μιας και πλέον έδωσε μεγαλύτερη βάση στο προσωπικό του σχήμα. Στον δεύτερο και καλύτερο τους δίσκο, το ‘’Ascendence’’, η σύνθεση γίνεται τριμελής ενώ αργότερα θα προστεθεί και δεύτερος κιθαρίστας.
Ας θυμηθούμε λίγο από την Ελληνική μυθολογία με αφορμή μια Αυστραλέζικη, άγνωστη power/prog/speed metal. Ο Τιτάνας Υπερίων ήταν εκείνος που γέννησε με την σύζυγό του Ευρυφάεσσα, τον Ήλιο, τη Σελήνη και την Ηώ. Ίσως αναρωτηθείτε πως και μια μπάντα από την Αυστραλία διάλεξε το συγκεκριμένο όνομα. Έυκολη η απάντηση. Ο τραγουδιστής τους, Jim Georgeopoulos, έχει ελληνικότατες ρίζες και πολύ πιθανό να βάπτισε αυτός το συγκρότημα. Οι Hyperion είναι μια μπάντα που έδρασε προ 30ετίας και δυστυχώς δεν κατάφερε να κάνει το όνομα τους γνωστό παρά μόνο σε ελάχιστους ανθρώπους.
Η Αυστραλία έχει βγάλει σχετικά λίγες μπάντες αλλά πολλές από αυτές υπήρξαν ιδιαίτερες και με ξεχωριστό ήχο. Ή τουλάχιστον έγιναν στη συνέχεια της πορείας τους. Οι Disembowelment ξεκίνησαν με άγριο όνομα (ξεκοίλιασμα) και λογότυπο και κυμαινόταν στα όρια του brutal/grind death metal με μερικά doom στοιχεία. Εννοείται και ανάλογους στίχους. Τέτοια μουσική περιείχε και το πρώτο τους demo ‘’ Mourning September’’ του 1990, ένα χρόνο μετά την ίδρυση τους.
Από την νότια, όχι νέα, Αυστραλία και πιο συγκεκριμένα από την περιοχή
Adelaide μας έρχονται οι black/death metallers Couldron Black Ram. Το ‘’Slaver’’το οποίο κυκλοφορεί μέσω της 20 Buck Spin, σε digital μορφή και σε δυο ξεχωριστές χρωματιστές εκδόσεις 12" vinyl, είναι το τέταρτο τους full length.
Αυστραλοί prog rockers/metallers οι Caligula’s Horse και ας έρχεται το όνομα από τν Ρωμαική ιστορία. Οι επιρροές τους ξεκινούν από 70ς κολοσσούς όπως τους King Crimson ενώ η πολυμορφία του ήχου τους δανείζεται από Steely Dan και Jeff Buckley μέχρι τους σύγχρονους Opeth. Ιδρύθηκαν το 2011, κυκλοφόρησαν το ‘’Moments from Ephemeral City’’ την ίδια χρονιά και το The Tide, the Thief & River's End (2013) που ήταν και κόνσεπτ ενώ άρχισαν να κερδίζουν φήμη στο τρίτο τους άλμπουμ ‘’ Bloom (2015) που κυκλοφόρησε από την γνωστή σε όλους μας Inside Out.