power/prog metal

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι να ανακαλύψει πλέον κάποιος ένα χαμένο demo που να αξίζει κυκλοφορίας. Ο ήχος του μπρεί να είναι χείριστος, τα τραγούδια λιγοστά, τα μέλη εξαφανισμένα, τα ποσά που ζητιούνται για τα δικαιώματα υπερβολικά. Άσε που τα τελευταία χρόνια έχει (αναποδο) γυριστεί σχεδόν κάθε πέτρα που μπορεί να κρύβει από κάτω κάποιο πολύτιμο μέταλλο. Κάθε φέτος και δυσκολότερα λοιπόν αλλά η υπομονή και επιμονή κάποιων ανθρώπων το κάνει εφικτό. Σε μια τέτοια πέτρα είχε κρυφτεί ένα εκπληκτικό demo, τριάντα χρόνια πριν (1992).

Τον Βραζιλιάνο Edu Falaschi τον μάθαμε οι περισσότεροι όταν αντικατέστησε το 2001το αηδόνι των Angra, τον Andre Matos. Δεν είναι ότι δεν είχε ήδη χαρτιά στο βιογραφικό του.  Ήδη σας εικοσάρης τραγουδούσε  στους Mitrium (melodic power metal) που δεν άντεξαν πολύ έτσι ο Edu προχώρησε στη ζωή του φτιάχνοντας τους Symbols με τον αδερφό του Tito. Και κάποια στιγμή έγινε το θαύμα και τον ζητήσανε στους Angra. Η αποστολή του πανδύσκολη όπως όλων που αντικαθιστούς τεράστιους frontmen.

Οι Αμερικανοί Oblivion Knight αγαπήθηκαν από τους Έλληνες μεταλλάδες, οπαδούς και φορείς. Και φανταστείτε ότι δεν κατάφεραν ποτέ κάτι παραπάνω από τη δημιουργία κάποιως demos στα λίγα χρόνια που άντεξαν μετά την ίδρυση τους το 1986. Το 2009, η Steel Legacy μάζεψε τα εννιά τραγούδια από τα δυο demos τους και τα κυκλοφόρησε σε cd και βινύλιο. Το ίδιο πράττει τώρα και η Arkeyn Steel προσθέτοντας επιπλέον ακυκλοφόρητο υλικό. Για την ιστορία, το συγκρότημα φτιάχτηκε από τον μπασίστα Steve Sexton (που έπιασε το μπάσο μόλις άκουσε Maiden) και τον κιθαρίστα Chris Camp.

Η ιστορία της μπάντας ξεκινά πίσω στο 1981 όταν και τελικά αποφάσισαν να κρατήσουν σαν όνομα του συγκροτήματος το περίεργο, ανορθόγραφο Slauter Xstroyes. Κυκλοφόρησαν αρκετά demos σαν τα πρώτα δείγματα που θα προσέκρουαν στα κεφάλια αθώων μεταλλάδων της εποχής (1983) μα το όνομα τους παρέμεινε σε underground κύκλους. Το 1985 κυκλοφορεί αυτοχρηματοδοτούμενα το ντεμπούτο ‘’Winter Κill’’, ανόθευτο ατσάλι της καλύτερης κοπής. Κράτησαν μέχρι το 1989 (μέλη συνέχισαν σαν Enertg Vampires) έχοντας υλικό και για ένα δεύτερο δίσκο.

Ας θυμηθούμε λίγο από την Ελληνική μυθολογία με αφορμή μια Αυστραλέζικη, άγνωστη power/prog/speed metal. Ο Τιτάνας Υπερίων ήταν εκείνος που γέννησε με την σύζυγό του Ευρυφάεσσα, τον Ήλιο, τη Σελήνη και την Ηώ. Ίσως αναρωτηθείτε πως και μια μπάντα από την Αυστραλία διάλεξε το συγκεκριμένο όνομα. Έυκολη η απάντηση. Ο τραγουδιστής τους, Jim Georgeopoulos, έχει ελληνικότατες ρίζες και πολύ πιθανό να βάπτισε αυτός το συγκρότημα. Οι  Hyperion είναι μια μπάντα που έδρασε προ 30ετίας  και δυστυχώς  δεν κατάφερε να κάνει το όνομα τους γνωστό  παρά μόνο σε ελάχιστους ανθρώπους.

Το Power Metal στα 00ς και ειδικότερα στην Αμερική, έζησε πέτρινα χρόνια. Το είδος (και γενικότερα το Metal) θεωρήθηκε αναχρονιστικό και γερασμένο. Βέβαια στο underground υπήρξαν αρκετές μπαντες που το τίμησαν και το υπερασπίστηκαν.  Ανάμεσα σε αυτές, οι Dark Arena από Ohio. Αν και ξεκίνησαν στα 90ς σαν Arena, δεν κατάφεραν παρά να κυκλοφορήσουν μια κασέτα και το power/progressive  metal τους χάθηκε στη λήθη. Τελικά το 2004 το άλλαξαν σε Dark  Arena με ακόμα σκληρότερο ήχο και κυκλοφόρησαν τρεις ολοκληρωμένους δίσκους.

Οι Αθηναίοι Rhodium μας συστήθηκαν δισκογραφικά το 2018 με το πολύ καλό Scream Into The Void και γρήγορα θεωρήθηκαν από πολλούς σαν ένα ανερχόμενο συγκρότημα. Έναν χρόνο μετά η μπάντα επανέρχεται με ανανεωμένη σύνθεση, νέο τραγουδιστή (τον Μιχάλη Λίβα – Silent Winter, Maidenance, Walls Of Jericho) και μια συλλογή εξαιρετικών νέων συνθέσεων στον δίσκο Sea of The Dead ο οποίος  φιλοδοξεί να πάει την μπάντα ακόμα πιο πέρα.

Είναι πολύ ωραίο πράγμα, ένα συγκρότημα να μην είναι απλά μια ομάδα επαγγελματιών μουσικών που ηθελημένα ή όχι, έχουν βρεθεί μαζί για να δισκογραφούν ή να περιοδεύουν. Μου θυμίζει Pop φούσκες και γενικότερα σύγχρονη μουσική βιομηχανία. Προτιμώ μετριότερα αποτελέσματα, φθάνει η μπάντα να είναι μια παρέα φίλων που ευχαριστιούνται να παίζουν μουσική και να έχουν κάποια κοινά. Δεν λέω, αν είναι μαζί για πολλά χρόνια, θα υπάρξει κορεσμός. Εδώ δεν αντέχουμε γονείς, αδέρφια, συζύγους για πολλά χρόνια, συνάδελφους μουσικούς θα αντέξουμε.

Τους Artizan τους πρωτόδωσα μια ευκαιρία μόνο και μόνο επειδή ο τραγουδιστής και ο drummer της μπάντας προέρχονταν από τους power/Prog metallers, Leviathan (μεγάλη αγάπη).Πόσο καλή επιλογή υπήρξε αυτή μου η κίνηση μιας και το ντεμπούτο τους ‘’Curse Of The Artizan’’ του 2011 ήταν κάτι το πραγματικά εκπληκτικό. Power/Progressive με άπειρες μελωδίες να σου έρχονται από παντού.