Kadavar - Rough Times

Η αναβίωση του 70’s  ήχου καλά κρατεί και οι Γερμανοί Kadavar θέτουν εαυτούς στην υπηρεσία αυτής της αναβίωσης με το Rough Times που είναι η τέταρτή τους κυκλοφορία μετά το Berlin του 2015. Η αλήθεια είναι ότι οι Kadavar δεν πρωτοτυπούν ούτε καν στις επιρροές τους. Λίγο από Black Sabbath, λίγο από Led Zeppellin, ακόμα και Hawkwind ή Budgie μπορούν να ακουστούν μέσα στο Rough Times, αν δε αναλογιστούμε ότι οι Kadavar δεν θεωρούνται πρωτοπόροι αλλά μάλλον ακόλουθοι του κινήματος της 70’s αναβίωσης (εδώ και πάνω από 10 χρόνια έχουν προηγηθεί οι Witchcraft, οι Burning Saviours και άλλοι πολλοί) τότε καταλαβαίνει κανείς ότι το έργο τους γίνεται λίγο πιο δύσκολο.

Ευτυχώς για αυτούς, οι Kadavar ξέρουν να γράφουν καλά κομμάτια. Μπλέκοντας τους παραπάνω ήρωές τους με την ψυχεδέλεια και έναν σχετικά βαρύ ήχο, καταφέρνουν να παράξουν ένα δημιουργικό περιβάλλον και να παρασύρουν τον ακροατή σε ένα ηχητικό ταξίδι. Είμαι σίγουρος ότι δεν συμβαίνει αυτό, παρόλα αυτά με μια πρώτη ακρόαση θα νόμιζε κανείς ότι οι Kadavar έχουν ηχογραφήσει έναν concept δίσκο και αυτό γιατί φαίνεται να υπάρχει μια μουσική συνάφεια ανάμεσα στα κομμάτια και γενικότερα στο κλίμα του δίσκου. Ίσως φταίνε τα χαρακτηριστικά “God bless Ozzy” φωνητικά του Lupus, ίσως o ξερός ήχος στο μπάσο του Dragon, πάντως το Rough Times έχει τον δικό του ιδιαίτερο χαρακτήρα και είναι αρκούντως πλούσιο για όποιον θέλει να κατευνάσει τις retro ανησυχίες του. Βέβαια, το γεγονός όπως προανέφερα ότι οι Kadavar δεν είναι και οι πρωτοπόροι αυτής της ηχητικής στροφής, τους στερεί το προνόμιο του αιφνιδιασμού αν θέλετε. Το Rough Times είναι ένας καλός δίσκος αλλά δεν προκαλεί έκπληξη ή περιέργεια γιατί πλέον όλοι –και οι ίδιοι ακόμα- το έχουν ξανακάνει.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η πρωτοτυπία δεν είναι αυτοσκοπός στην μουσική, αλλιώς και οι Kadavar δεν θα μας απασχολούσαν με έναν δίσκο που αντλεί την έμπνευσή του από 40 και πλέον χρόνια πριν. Το Rough Times είναι ένας πολύ καλός heavy rock δίσκος, διαποτισμένος με το πνεύμα μιας άλλης εποχής, που πέρα από το ενδιαφέρον που θα προκαλέσει στους φίλους του ήχου, μπορεί να αποτελέσει και δούρειο ίππο για να ανακαλύψουν μικρότερης ηλικίας ακροατές μια μουσική εποχή που μόνο ακουστά έχουν.

Λάμπρος “Metalshock” Πανέτας