Amorphis - Halo

Οι Amorphis είναι αυτή οι μπάντα που ξέρει να μπαίνει στις καρδιές μας. Εμείς είμαστε αυτοί οι τύποι που την καρδιά μας την έχουμε ορθάνοικτη για τύπους σαν αυτούς τους Φινλανδούς και μουσικά σχήματα σαν τους Amorphis. Το ‘’Halo’’ είναι το δέκατο τέταρτο στούντιο άλμπουμ τους και κυκλοφορεί μέσω της Atomic Fire Records.

Σαν συνέχεια από το προ τετραετίας ‘’Queen Of Time’’, κυρίως κάποιες ανατολίτικες αλά Orphaned Land νότες, κάτι σαν μια αναμόχλευση μουσικών αξιών από τα παλαιότερα ‘’Eclipse’’ και ΄΄Silent Water’’ και ακόμα σαν το ‘’Skyforger’’ κυρίως στην δημιουργία υπέροχα εθιστικών κομματιών, το ‘’Halo’’ στέκει αγέρωχο και αυτόνομο στην Amorphis ιστορία – δισκογραφία, γράφοντας ήδη την δική του ιστορία. Την δική πορεία προς τις ορθάνοικτες, μην το ξεχνάμε, καρδιές μας. Από την γλυκιά μελωδία του ‘’Northwards’’, στο εθιστικό “On the Dark Waters,”, στα πιο progressive ‘’Moon’’ και ‘’Windgame’’ ήδη έχουμε γεμίσει με ομορφιές από τους Φινλανδούς. Η παραγωγή του Jens Bogren, που ήδη το κάνει για τέσσερις σερί δίσκους τους, είναι κρυστάλλινη, αλλά όχι επιτηδευμένα γυαλισμένη. Και αφήνει όλα τα καλά στοιχεία να ακούγονται, χωρίς να φαντάζουν κίβδηλα και ψεύτικα. Εδώ στο ‘’Halo’’ πάντως υπάρχει μια πιο σκοτεινή αίσθηση από ότι στο‘’Queen Of Time’’. Είναι ένας σκοτεινός και heavy δίσκος, με το death metal riffing, το στιβαρό rhythm section και την μελωδία να φτιάχνουν ένα εθιστικά δυνατό σύνολο. O Pekka Kainulainen συνεργάτης τους, γράφει τα λόγια πάνω στην Φινλαδική μυθολογία, κάτι που έχει καθιερωθεί στους Amorphis δίσκους. Ο Esa Holopainen, αρχικό και αναντικατάστατο μέλος, πέρα από τα πιο πάνω στοιχεία που αναφέρθηκαν, φέρνει και τα στοιχεία από τον πρόσφατο προσωπικό του δίσκο ‘’Silver Lake’’ που έκανε πολύ καλή αίσθηση. Πιο βαριά και κιθαριστικά τα ‘’A New Land’’, και ‘’Seven Roads Come Together’’ ενώ τα ‘’The Wolf’’ και ‘’Halo’’είναι κλασικές melodic death στιγμές και στα ‘’When The Gods Came’’ και ‘’War’’ αναμιγνύονται οι ανατολίτικες πινελιές και ολίγη jazz, στο μελωδικό death των Amorphis. Το ‘’My Name Is Night’’ με την μελιστάλακτη φωνούλα της Petronella Nettermalm να μπλέκει όμορφα με την ‘’καθαρή’’ φωνή του Tomi Joutsen και κλείνει το ‘’Halo’’.

Για επίλογο ο τίτλος του κειμένου. Τελεία και παύλα Amorphis είστε...καταπληκτικοί.