Ποτέ ξανά άλμπουμ δεν με έκανε να κοιτάζω την οθόνη του υπολογιστή και να προσπαθώ να αποφασίσω αν θα είμαι ειλικρινής ή ευγενική. Σκέφτηκα ακόμα και να μην γράψω καθόλου για το "Reflections", το ντεμπούτο άλμπουμ των Ιταλών Cyrax αλλά τελικά αποφάσισα να είμαι ειλικρινής. Τα παιδιά της μπάντας είναι σαν να προσπαθούν να αποφασίσουν τι είδος μουσική θα παίξουν, μπερδεύουν, ακόμα και μέσα στα ίδια κομμάτια, διαφορετικά είδη μουσικής, ακούγονται μέχρι και εκκλησιαστικά όργανα σε κάποια σημεία, υπάρχουν ήχοι που θυμίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια της δεκαετίας του 80 και, συνολικά, τα 7 κομμάτια αποτελούν ένα άλμπουμ που δεν μπορώ να κατατάξω σε καμία απολύτως κατηγορία. Εκείνο το "Feel The Essense Of Blues" δε, μου έδωσε την εντύπωση ότι θα πεταχτεί ο Ψάλτης μέσα από το iPod και θα αρχίσει να τρέχει στο δωμάτιο.
\r\nΦαίνεται πως υπάρχει μουσική κατάρτιση των μουσικών από τις πολύ καλές εκτελέσεις τους, η φωνή του τραγουδιστή είναι πολύ καλή αλλά το άλμπουμ είναι σαν να προσπαθείς να μαγειρέψεις 3, 4, 5 φαγητά μαζί και, επειδή τελικά δεν τα καταφέρνεις, τα ρίχνεις όλα στο φούρνο και ό,τι βγει. Μοναδικό, κατά την άποψή μου, φωτεινό σημείο του άλμπουμ, το "Lastcall", ένα πανέμορφο κομμάτι που μπορεί να δώσει στη μπάντα κατευθυντήρια γραμμή.
\r\n
