Dagger - Deep Cuts
Dagger - Καλές, Μέτριες και Άσχημες Στιγμές
Ζούμε σε εποχές που πέρα από τον κατακλυσμό νέων κυκλοφοριών έχουμε και πολλές εταιρείες που ειδικεύονται στην επανέκδοση σπάνιων δίσκων και άγνωστων συγκροτημάτων. Μια τέτοια περίπτωση είναι οι Dagger από τη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ, και αυτή η συλλογή περιέχει υλικό τους από το ’89 έως το ’99, περιλαμβάνοντας την περίοδο που μετονομάστηκαν σε High Bridge.
Σε τέτοιες περιπτώσεις θέλει μεγάλη προσοχή γιατί πολλές φορές οι δίσκοι που προκύπτουν είναι συλλογή τραγουδιών από demo, ακυκλοφόρητα τραγούδια, ΕΡ και γενικά κομμάτια που συνήθως είναι διαφορετικού επιπέδου, αφού συνήθως μια μικρή και νέα άγνωστη μπάντα ψάχνει τον ήχο της, πειραματίζεται και αλλάζει μέλη συχνά. Έτσι αυτές οι συλλογές δεν παρουσιάζουν ομοιομορφία, και ο ακροατής μπορεί να βρει σε αυτές διαμαντάκια, αδιάφορα τραγούδια έως και μεγάλες μπαρούφες.
Σε ακριβώς αυτήν την κατηγόρια υπάγεται και η παρούσα κυκλοφορία των Dagger. Κομμάτια όπως τα υπέροχα “Call on the Brave”, “Lasting Love”, “Take Me” και “Fight”, είναι ένα πανέμορφο μείγμα από Hittman, Leatherwolf και πρώιμων Queensryche. Οι οπαδοί των γκρουπ αυτών θα ενθουσιαστούν. Πολύ Queensryche εποχής “Operation:Mindcrime” επίσης θα ακούσει κάποιος στο “The Gift”, αλλά και στο “Irony”- ίσως και σημείο αντιγραφής. Το πρώτο κομμάτι από αυτά πάντως δεν είναι άσχημο. Από το “Haunted” και μέχρι το τέλος του δίσκου ακούμε πάλι Queensryche, εποχής όμως “Disconnected”, “Ηear in the Now Frontier” και μετέπειτα δίσκους. Σε αυτά κάπως ξεχωρίζει η μπαλάντα “She Said”. Στα υπόλοιπα τραγούδια ο ακροατής βγαίνει παντελώς εκτός κλίματος αφού το συγκρότημα ακούγεται σαν 3ης κατηγορίας αμερικάνικο hard rock.
Έχουμε έναν ακόμη δίσκο λοιπόν με 4-5 πολύ καλά έως φοβερά κομμάτια, 3-4 μέτριες έως αδιάφορες στιγμές, και άλλα τόσα τραγούδια που πολύ δύσκολα ακούγονται. Προφανώς είναι δίσκος για συλλέκτες και για αυτούς που αγαπούν τρελά το US heavy metal των 80’s, σε σημείο που δεν τους νοιάζει αν ένας δίσκος έχει πολλά μέτρια τραγούδια, αρκεί να έχει έστω και λίγα που υπάγονται στο αγαπημένο τους είδος. Για αυτούς ο δίσκος είναι μια χαρά. Για τους υπόλοιπους που ψάχνουν πιο ολοκληρωμένους δίσκους ας κοιτάξουν αλλού, αλλά θα χάσουν μερικά καλά τραγούδια. Τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα στη ζωή...
Γιώργος Πετρουλάκης