Falloch - This Island, Our Funeral

               Δεν γνωρίζω και πολλές μπάντες από Σκωτία. Και αυτές που ξέρω δεν είναι και τίποτα το εκπληκτικό. Μια εξαίρεση είναι οι Saor, μια ατμοσφαιρική black metal μπάντα με κάποια folk στοιχεία. Γιατί τους αναφέρω; Διότι ιθύνοντας νους των Saor είναι ο Andy Marshall, ο οποίος έπαιζε και στο ντεμπούτο των Falloch. Όχι απλά έπαιζε μπάσο,κιθάρες, τραγουδούσε και φούσκωνε τα πνευμόνια του με τα Κελτικα πνευστά (tin whistles). Οι Falloch φτάνουν στο δεύτερο δίσκο τους ’’This Island, Our Funeral’’ από την Candlelight Records και ο Scott McLean και οι υπόλοιποι νεαροί της παρέας τους παραδίδουν το νέο τους πόνημα.
\r\n               Οι Falloch προσπαθούν να συνδυάσουν το post rock με μαυρομέταλλο ενώ παραδοσιακή Σκοτσέζικη μουσική εμφανίζεται συχνά-πυκνά. Το εναρκτήριο ’’Tòrradh ’’ είναι ένα σύνολο της προαναγραφόμενης περιγραφής. Φωνητικά γεμάτα δύναμη σε βυθίζουν στον κόσμο τους ενώ η ατμόσφαιρα που δημιουργήται είναι ελκυστική με τα παραδοσιακά όργανα να μοιρολογούν και τα μαυροφορεμένα ριφς στην μέση του τραγουδιού να τονώνουν το αποτέλεσμα.Δεν μπόρεσα να καταλάβω την χρήση των πλήκτρων στο τελευταιο (και) λεπτό με το παιδικό πάτημα ενός κάθε μικρόχρονικό διάστημα. Ξενέρωμα, σε ’’αδειάζει’’ άμεσα. Οι θρηνητικοί τόνοι συνεχίζονται και στο ’’For Life’’ με την ίδια συνταγή και τα ενολητικά πλήκτρα να ξαναεμφανίζονται αυτή τη φορά στην μέση του τραγουδιού. Άρα πάμε σε επιτηδευμένο σφάλμα. Οι μελωδίες του ’’This Island...’’ είναι εθιστικές, παρόλο που έχουν κάποια θέματα στις ενορχηστρώσεις τους. Το ίδιο και η φωνή. Ακούγεται περήφανος όταν τραγουδά αν και σε κάποια σημεία ζορίζεται να προλάβει φθόγγους. Μια θαλάσσια αύρα μουσκεύει τα τραγούδια σε όλη την διάρκεια του δίσκου και αυτό δεν μπορώ να το δικαιολογήσω με επιχειρήματα. Αλλά είναι εκεί,το ξέρω (For Ùir ). Στο ’’Brahan’’ ακούγονται και κάποια ακραία φωνητικά αλλά γενικότερα είναι η πιο μέτρια στιγμή του δίσκου. Γενικότερα ενώ έχουν ωραίες ιδέες που τις μετατρέπουν σε νοητική αίγλη, έχουν και κάποια σημεία που σε ξενερώνουν με το πόσο βατά και απλοικά είναι. Κατέχουν την νόηση, δεν κατέχουν την πράξη, πράγμα που πιστεύω να βελτιώσουν στο μέλλον, έτσι και αλλιώς τους το επιτρέπει το νεαρό της ηλικίας τους. Στα δυο τελευταία και μεγαλύτερα σε διαρκεια τραγούδια, ο πίδακας της έμπνευσης δεν στερεύει και μας χαρίζει εμψυχωμένες αλλά στειρωμένες στιγμές αγαλλίασης. Γαμώτο, σαν ενα καλό βιβλίο που οι τελευταίες σιρές από κάθε σελίδα είναι κομμένες και σε αποσυντονίζει.
\r\n            Οι Falloch θέλουν δουλειά. Σε όλους τους τομείς. Και από όλα τα μέλη. Θα θελα να λαχταρώ πιο πολύ να ακούσω αυτό τον δίσκο αλλά δεν το καταφέρνει. Μέχρι την επόμενη φορά, βολευόμαστε με το ’’This Island, Our Funeral ’’ cd της Candlelight Records. Ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, κυκλοφόρησε και σε video-clip...

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n