Lunar Shadow - Wish to Leave

Βαδίζοντας στα δεύτερα –άντα, έχω κουραστεί να ακούω ότι δεν βγαίνει πλέον καλή μουσική ενώ εβδομαδιαία ανακαλύπτω ενδιαφέροντα πράγματα. Βέβαια η παραπάνω ατάκα ακούγεται συνήθως από ανθρώπους που ο τελευταίος Metal δίσκος που άκουσαν ήταν το ‘’Fear Of The Dark’’ ή γενικότερα κόσμο που περιμένει πότε θα βγάλουν οι 5-6 τεράστιες μπάντες για να ασχοληθούν με το είδος. Σίγουρα, μπάντες όπως οι Lunar Shadow δεν μπαίνουν στα δικά τους ραντάρ. Δεν πειράζει, θα τους ευχαριστηθούμε οι υπόλοιποι. Η Γερμανική αυτή μπάντα ιδρύθηκε το 2014 από τον κιθαρίστα Max Birbaum και η νεαρή παρέα παρουσιάστηκε στο κοινό με το ep ‘’Triumphator’’. HEAVY METAL, παραδοσιακότατον και με έντονες nwobhm επιρροές. Σύντομα τους άρπαξε η Cruz Del Sur και μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει δυο ΔΙΣΚΑΡΕΣ, τα ‘’Far from Light’’ (2017) και ‘’ The Smokeless Fires’’ (2019) με τον δεύτερο δίσκο να συναντάμε την πρώτη (και τελευταία μέχρι τώρα) αλλαγή στη σύνθεση. Τη θέση μπροστά από το μικρόφωνο παίρνει ο Robert Röttig.  Χωρίς να χάσουν χρόνο, έφτασε η ώρα για τον τρίτο τους δίσκο, με την ίδια σύνθεση και εταιρία. Το ‘’ Wish to Leave’’ θα κυκλοφορήσει σε cd  και  βινύλιο στις 19 Μαρτίου και για καλό και κακό αγοράστε ένα κουταλάκι να έχετε για τις πρώτες ακροάσεις.

Υπάρχει Heavy Metal για μπύρες, υπάρχει και αυτό που είναι για τον καφέ. Ή για το κρασί αν είναι οι βραδυνές ώρες. Τέτοιο HEAVY METAL παίζουν οι Lunar Shadow. Μπολιάζουν όλες τις nwobhm επιρροές τους με μια ιδιαίτερη προτίμηση στους Iron Maiden (και ποιος δεν έχει;).  Η παραγωγή φέρνει 80ς, οι ταχύτητες είναι μεσαίες, ο τραγουδιστής δεν ουρλιάζει αλλά...τραγουδά. Διπλές κιθάρες για διπλή απόλαυση, η μια σε πιο μελωδικό ρόλο από την άλλη. Υπάρχει ένας αργός, doomάδικος τόνος, ελαφρά επικός που θυμίζει Atlantean Kodex. Όχι μόνο μουσικά αλλά και στα φωνητικά. Αν σας αρέσουν μπάντες όπως οι Wytch Hazel ή Borrowed Time (λόγω ίδιων επιρροών) ή Dark Forest (στα πιο σκληρά σημεία των Lunar Shadow. Ακόμα και Ghost του ντεμπούτου μιας και πιθανότατα δανείστηκαν από κοινές μουσικές μήτρες. Άσε που έχουν τις ίδιες ύπουλες, καθυσηχατικές μελωδίες που όμως βυθίζονται βαθιά μέσα σου. Το δεύτερο τραγούδι ξεκινά με Iron Maiden φόρο τιμής σε κιθάρες. Ξεκάθαρα. Εξελίσσεται βέβαια σε κάτι πιο προσωπικό. Στο ‘’ I Will Lose You’’ βγαίνει ένας ιδιαίτερος συναισθηματισμός χάρη στον ιδιαίτερο ήχο που έχουν κουρδιστεί οι κιθάρες ενώ το ‘’ To Dusk and I Love You'' μου θύμισε Lake Of Tears με διαφορετικό τραγουδιστή. Υπέροχο σόλο που σταματά την καρδιά σου για λίγα δευτερόλεπτα ενώ υπέροχες κραυγές που δεν ολισθαίνουν όσο ‘’ανεβαίνουν’’ το κάνουν ακόμα πιο εθιστικό. Το δεκάλεπτο ‘’ The Darkness Between the Stars’’ είναι και το πιο νευρικό του δίσκου με κάποια ρυθμικά ανεβοκατεβάσματα αλλά και γεμάτο αρμονίες. Το ‘’Wish To Leave’’ δεν θα απογοητεύσει κανένα παλιότερο οπαδό τους και μάλιστα πιθανολογώ να αποκτήσει και νέους.  Όσοι βρίσκουν ενδιαφέρον σε όλες τις μπάντες που προαναφέρθηκαν, ας κάνουν μια δοκιμή.