Threshold - For the Journey

                           Οι Theshold είναι από τις καλύτερες μπάντες του Prog metal εκεί έξω. Με μια αξιοζήλευτη δισκογραφία τα τελευταία 25 χρόνια, μας έχουν κερδίσει επάξια με τις συνθέσεις τους. Και το κατάφεραν και με τρεις διαφορετικούς τραγουδιστές. Μεγάλη νίκη αυτό. Το ’’For The Journey’’ έρχεται να διαδεχτεί το εξίσου καταπλητικό ’’March Of Progress’’ του 2012 και δεύτερος συνεχόμενος δίσκος μετά την επανένταξη του πρώτου τους τραγουδιστή Damian Wilson μετά τον τραγικό θάνατο του Andrew "Mac" McDermott από κύρρωση του ήπατος το 2011.
\r\n                   Η δεξιοτεχνία των Threshold να δημιουρηούν κολλητικές μελωδίες κάνει και πάλι την παρουσία της. Χωρίς να χάνει την προγκ πλευρά τους, δίνουν μεγαλύτερη βάση στην σύνθεση σαν μελωδία και συναίσθημα παρά σαν τεχνική. Η αλήθεια είναι ότι παρατηρώ και μια ελαφριά υποχώρηση στο τεχνικό τους ύφος, αφήνοντας μεγαλύτερα περιθώρια σε δίαφορους μουσικούς σκοπούς που ξεφυτρώνουν από το έμφυτο ταλέντο τους. Μουσική ελευθερία χωρίς πρέπει και δηθενισμούς είναι η βασική δομή του ’’For The Journey’’. Ένα ταξίδι που λαξέυει το προσωπικό τους καλλιτέχνημα κάθε δευτερόλεπτο, με τον πλούτο και το εύρος των μουσικών τους ορίων. Η φωνή του Damian ακούγεται γαλήνια, ανθρώπινη, η φωνή της διπλανής πόρτας. Δεν έχει τίποτα το ξεχωριστό παρά του ότι δεν τραγουδά απλά, αλλά ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ τραγουδιστά. Ο Karl Groom (μετά την φυγή του Nick Midson το 2007) έχει φορτωθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου τις κιθαριστικές γραμμές που καβαλάς στο νοητικό αυτό ταξίδι ενώ τον ήρεμο,χαμηλό φωτισμό κρατά ο Richard West με τις ικανότητες του στα πλήκτρα. Η προοπτική του να δυσανασχετήσεις με κάτι στον νέο τους δίσκο δεν υπάρχει. Ακόμα και στο 12λεπτο ’’The Box’’, ο χρόνος θα περάσει με ένα αργό ανοιγοκλείσιμο ματιών. Η φωνή απελευθερώνεται ’’A hunted little soul, Feeding the machine’’. Τα keys λειτουργούν κυριολεκτικά ως κλειδιά και ξεκλειδώνουν μελωδίες που σε αξιώνουν να χαρείς,  η τεχνική δεξιοτεχνία στις κιθάρες είναι συνάμα και τόσο βατή που καταντά αβάστακτη η γνώση του ’’less is more’’ και τα παλικάρια που προσηλώνονται στο ρυθμικό μέρος λειτουργούν ως ταξιθέτες στο ταξίδι αυτό. Ούτε ψήγμα βαρεμάρας και έτσι θα συνεχίσουν, αναδύοντας μέσα από τις δουλεμένες τους συνθέσεις, συκεντρωμένους τους καλύτερους των καρπών.
\r\n                 Όχι, δεν είναι ο καλύτερος τους δίσκος. Έχουν τόσες δισκάρες που είναι πλέον ακατόρθωτο. Με τραγουδάρες όμως σαν το ’’The Box ’’, ’’Autumn Red’’, ’The Mystery Show’’ και ’’Siren Sky ’’ είναι ευκολονόητο να πάρει μια θέση όμως στους καλύτερους prog metal δίσκους της χρονιάς ( και βάλε). Κυκλοφορει από την Nuclear Blast σε (digipak με μια σύνθεση του drummer της μπάντας, το ’’I Wish I Could’’ που είναι και αξιόλογο τραγούδι και πιο γρήγορο/σκληρό) cd και διπλό βινύλιο με το ’’I Wish I Could’’ και το ’’ Lost In Your Memory’’ σε ακουστική εκτέλεση (300 κομμάτια σε μπλε χρώμα ) για όλους εμάς που θέλουμε να ακούσουμε ΜΟΥΣΙΚΗ.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n