Reviews
Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Κρίμα που πέρασε ήδη από Τύπο και οπαδούς τόσο απαρατήρητη η φετινή δουλειά των Αμερικανών Omnihility. Συγκρότημα του 2009, ιδρυμένη από τον κιθαρίστα της μπάντας Dan και τον τότε μπασίστα. Σε κάθε κυκλοφορία να χάνουν και από ένα παλιό μέλος και στον τρίτο και τελευταίο δίσκος τους ‘’Dominion Of Misery’’ να είναι και ο τελευταίος που τραγουδά ο Kurzejeski. Έτσι πλέον η μπάντα θα πορευτεί με μοναδικό αρχικό μέλος τον Dan.
Οι Αμερικανοί Castle επιδίδονται στο άθλημα του Heavy/Doom με γυναικεία φωνητικά. Αν αυτό από μόνο του σας προκαλεί, που να ακούσετε και το περιεχόμενο των δίσκων τους. Και μάλιστα με τον καινούριο τους, φτάνουν στους τέσσερις. Η μπάντα παραμένει ίδια από το 2009 που δημιουργήθηκε (τριάδα δηλαδή με την βοήθεια επιπλέον μουσικών για τις ζωντανές εμφανίσεις) και μπορώ να υπογράψω ότι τα δυο πρώτα τους άλμπουμ είναι πολύ καλά ενώ δυστυχώς και για κάποιο ανεξήγητο (υπερβολικές κυκλοφορίες εκεί έξω) λόγο, δεν έχω ακούσει τον τρίτο τους.
\r\n\r\n
Ωραία πράμματα έχω να ακούσω, και πιο συγκεκριμένα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κυκλοφορία από τους Ολλανδούς Occult. Black/thrash σχήμα που από το 1992 που δημιουργήθηκαν, μέχρι και το 2005, δημιούργησαν τρία demos, πέντε full length…και το 2005 μετονομάστηκαν στους γνωστούς μας thrashers Legion Of The Damned.
\r\n\r\n
Από την γειτονική Ιταλία μας έρχονται οι Distrage…ξεκίνησαν παίζοντας thrash metal το 2002, και εξέλιξαν, εκμοντέρνισαν τον ήχο τους, προς το metalcore, και τώρα έβαλαν προοδευτικά στοιχεία, περνώντας στο progressive metalcore.
\r\n\r\n
To A Means To No End, που κυκλοφορεί από την Metal Blade αυτές τις μέρες, είναι το τέταρτο τους, δυο χρόνια μετά το Are You Kidding Me? No.
\r\n\r\n
Καμιά φορά μπερδεύομαι...με τις εποχές...με τις περιοχές...ακούω τους Crazy Lixx και αναρωτιέμαι πως στα τιμημένα και glam 80s δεν τους είχα μαζί με τους Cinderella, Motley Crue, αλλά ακόμα και White Snake ή και τους πρώιμους Winger. Οι Crazy Lixx όμως είναι από την Σουηδία και υπάρχουν από το 2002, και παίζουν και ακούγονται σαν να είναι από L.A. στα 80ς, και πάνω κάτω σαν τις προαναφερθείσες μπάντες.
\r\n\r\n
Οι Deceptionist είναι Ιταλοί και παίζουν Technical/brutal death metal. Από το 2013 που δημιουργήθηκαν, πέρα από το demo με τον προφανή τίτλο The Beginning, φέτος, εδώ και κάτι εβδομάδες, μέσω της Unique Leader Records, κυκλοφορούν το πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο Initializing Irreversible Process.
Το Hollowed είναι το 4ο άλμπουμ των γερμάνων Earthship και πρώτο στην μεγάλη δισκογραφική Νapalm Records. Η μπάντα συνδυάζει στοιχεία Doom και Sludge κυρίως με σίγουρα κάποια στοιχεία stoner.
Οι Σουηδοί Quicksand Dream αποτελούν μια από εκείνες τις περιπτώσεις συγκροτημάτων που δεν κατάφεραν με τις αρχικές τους προσπάθειες να δικαιώσουν τους κόπους τους αλλά ήταν αρκετά τυχεροί ώστε να διεκδικήσουν μια δεύτερη ευκαιρία. Σχηματισμένοι το 1988 διαλύθηκαν το 1993 χωρίς να αφήσουν τίποτα πίσω τους, ωστόσο το 1996 επανήλθαν με 2 από τα αρχικά τους μέλη, γράφοντας και ηχογραφώντας μουσική ανά αραιά διαστήματα.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n\r\n
Από την Γερμανία έρχονται οι thrashers Dust Bolt, και προσκυνούν και το thrash από την πατρίδα τους, Sodom, Kreator, κυρίως Destruction, αλλά και Toxic Waltz. Έχουν όμως μεγάλη επιρροή και από το thrash στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με Exodus κατά βάση, αλλά και Slayer, λιγότερο, ενώ έχουν και κάποια σημεία που θυμίζουν Anthrax.
Πεταγόμαστε Αμερική και υποδεχόμαστε τον τρίτο δίσκο των Quinta Essentia, μια μπάντα που συνδυάζει τους Black, Death και Thrash metal ήχους για την δική μας πόρωση. Το συγκρότημα υπάρχει από το 2004 και όλοι του οι δίσκοι έχουν κυκλοφορήσει μέσω της Deathgasm Records. Μουσικά δεν με είχαν εκπλήξει με το παλιότερο υλικό τους, όλα μια χαρά αλλά δύσκολα είχαν το κάτι παραπάνω για να ξεχωρίσουν ανάμεσα σε εκατοντάδες συναδέλφους τους.