Reviews
Από την Μεγάλη Βρετανία και το West Yorkshire μας έρχονται οι αμοσφαιρικοί blackάδες Hryre, οι οποίοι ξεκίνησαν το 2013, και μετά από ένα ep με τίτλο σιδηρόδρομο, Deaþ Þurhfaran Eftboren - Heretéam Fram Anweald, κυκλοφορούν αυτές τις μέρες το πρώτο τους full length από την Code666 Records με τίτλο From Morality To Eternity.
Aν αυτη η μπάντα μπορουσαμε να την παρομοιάσουμε με κοκτείλ τα υλικά του θα ήταν τα εξής 60% power metal 20% classic metal και 10% progressive επείδη μόνα τους όμως τα υλικά δεν φτανουν για να πετύχει η συνταγή σημασιά εχει και αυτός που τα φτοιάχνει, για να δούμε στην συγκεκριμένη περίπτωση τα καταφέρνουν η θα χρειαστεί αλλο bar να ψάξουν για δουλεια?
Ίσως να έχετε βαρεθεί να ακούτε για το πόσο δυνατή είναι η Ελληνική σκηνή. Τα λόγια είναι βαρετά, τα μουσικά επιχειρήματα είναι σαφώς πιο ενδιαφέροντα. Και ο νέος, τρίτος δίσκος των Aenaon είναι πολύ δυνατό (επιχείρημα). Με την ίδια εταιρία (Code666), το ‘’Hypnosophia’’ θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες σε cd αλλά και διπλό βινύλιο και cd μαζί. To artwork είναι μια δουλειά του Łukasz Wodyński. Ο μουσικό ύφος των Aenaon δεν μπορεί για κανένα λόγο να περιοριστεί σε μια ψυχρή Black Metal ταμπέλα μιας και η μουσική τους είναι πλουμισμένη με διαφόρων ειδών πειραματισμούς.
Οι τραγελαφικοί Ιταλοί Theatres des Vampires επιστρέφουν σε νέες δόξες. Ξεκίνησαν σαν μελωδικό black αλλά επειδή κάποια στιγμή το γοτθικό πουλούσε παραπάνω το γύρισαν. Οι ζαρτιέρες πουλάνε τρελά και σύντομα απόκτησαν πολλές σε μέλη μπάντας. Πόσο μάλλον όταν έφυγε πριν από καμιά δεκαετία ο αρχικός τραγουδιστής τους και τα ηνία πίσω από το μικρόφωνο (και το ‘’μάτι’’) ανέλαβε η Sonya Scarlet. Είκοσι χρόνια περάσανε και έχουν φτάσει πλέον τους δέκα δίσκους. Ήμαρτον.
Τσάμπα το μισάωρο
\r\n\r\n
Από το San Diego U.S.A. ζουν και δημιουργούν, από το 2005 οι deathcore Carnifex. Έχουν με την φετινή έξι full length κυκλοφορίες. Το τελευταίο τους καλιτεχνικό πόνημα με τίτλο Slow Death κυκλοφορεί εδώ και κάποιες εβδομάδες από την Nuclear Blast
\r\n\r\n
Κυκλοφορεί και ταλαιπωρεί αυτιά και υπομονές, κάπως έτσι το έχω εκλάβει στις όσες ακροάσεις έχω κάνει στο Slow Death των Carnifex.
Ψυχεδέλεια τρα λα λα λα λα…
\r\n\r\n
Κάπως έτσι θα νιώσει, όπως και εγώ μετά από ακρόαση του δίσκου των Ιταλών Istvan, που φέρει το ονομά τους, και κυκλοφορεί ελεύθερο και θαμπωμένο αυτές τις μέρες, από την Aural Music.
\r\n\r\n
Heavy Psych Doom λένε στο δελτίο τύπου, και πέφτουν μέσα σε αυτόν τον περίπλοκο χαραχτηρισμό της μουσικής τους. Ακούς εκεί από Earth μέχρι Black Sabbath και από το psych doom των Om μέχρι και κάποιες ιδέες από Pink Floyd.
Το καλό με την Vic Records είναι ότι έχει βαλθεί να ξεθάψει όλο το Ολλανδικό Death Metal των προηγούμενων δεκαετιών. Και κάποια από έχουν γίνει δυσεύρετα και πανάκριβα. Συγκεκριμένα, το ‘’ Tyranny From Above’’ των Ceremony είχε κυκλοφορήσει σε μόλις 2500 cds (και σε κασέτα, όπως και σε βινύλιο ένα χρόνο αργότερα από την αρχική ημερομηνία κυκλοφορίας) από την επίσης Ολλανδική Cyber Music (ή οποία έχει κλείσε και οι περισσότερες κυκλοφορίες της έχουν σπανίσει) το 1993.
Γλυκό σκοτάδι
\r\n\r\n
Οι Αθηναίοι Lunar Cycle, πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησαν, ανεξάρτητα, το ντεμπούτο ep τους με τίτλο Filmy. Παίζουν ένα ατμοσφαιρικό progressive metal…και μάλιστα σύμφωνα με το δελτίο τύπου, λένε ότι έχουν επιρροές από Porcupine Tree και από το djent αλλά και ότι στα γυναικεία φωνητικά είναι επιρεασμένοι από τους The Gathering.
Οι Noise Pollution ανήκουν στην γενιά των μοντέρνων heavy metal μπαντών. Γκρουβάτοι και πιασάρικοι όσο δεν πάνε, απευθύνονται σε συγκεκριμένο κόσμο που αρέσκεται σε ανάλογους ήχους, όπως των Five Finger Death Punch και Black Stone Cherry. Αρκετή εμπειρία στο σανίδι σε περιοδείες και φεστιβάλ με μπάντες όπως Airbourne, Skid Row, Black Stone Cherry, Hardcore Superstar, Black Label Society, The Darkness, ο νέος του δίσκος απευθύνεται σε ανάλογους οπαδούς.
Μετά από κάποιες demo κυκλοφορίες, ήρθε πλέον η ώρα για τους, σχηματισμένους το 2005, Φιλανδούς doomsters Stone Ship να κάνουν το επίσημο ντεμπούτο τους με το The Eye. Ο δίσκος περιλαμβάνει 2 όλα και όλα κομμάτια, το καθένα με διάρκεια όμως πάνω από 20 λεπτά. Μπορεί σίγουρα να μην ακούγεται ελκυστικό για τον μέσο ακροατή αλλά όποιος έχει έστω και μικρό ενδιαφέρον για το doom metal θα βρεί σίγουρα ενδιαφέρον το The Eye.