Reviews
Οι Paradise Lost όπως και πολλές άλλες μπάντες που τα μέλη τους ζουν αποκλειστικά από την μουσική που δημιουργούν και κυρίως από την μουσική τους που παίζουν κάνοντας πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες περιοδείες. Και τώρα στα χρόνια της χολέρας, του covid 19 οι περιοδείες πήγαν καλιά τους. Και η επιστροφή τους αναβάλετε κάθε χρονιά για την επόμενη. Και πάλι ανάλογα με τους κανόνες που θεσπίζει κάθε πολιτεία για την πάρτη της, δύσκολα θα ξανά δούμε τις περιοδείες όπως τις ξέραμε, θέλαμε, αγαπούσαμε και τώρα τις αναζητούμε.
Από τον αγαπημένο μας, για τα metalικά του επιτεύγματα, Καναδά, ακούμε για πρώτη φορά μια νεοσύστατη μπάντα, τους Lycanthro, από το Ontario πιο συγκεκριμένα και το ντεμπούτο full length τους ‘’Mark Of The Wolf’’ το οποίο κυκλοφορεί σε cd μέσω της Θεσσαλονικιώτικης Alone Records. Υπάρχει και ψηφιακά στο bandcamp της μπάντας.
Οι Αμερικανοί Immortal Guardian διατυμπανίζουν ότι παίζουνSuper Metal και ποιοι είμαστε εμείς να τους χαλάσουμε το χατήρι. Αυτός ο χαρακτηρισμός δεν βγήκε τυχαία... Πίσω στο 2008 όταν ο κιθαρίστας πληκτράς Gabriel Guardian (Gabriel Guardiola) δημιούργησε τη μπάντα και με τη τότε σύνθεση δημιουργούσε eps/demos, η πρώτησοβαρή και επαγγελματική τους δουλειά ήταν το 2011 και είχε ονομαστεί...Super Metal. Στην πραγματικότητα παίζουν Power/Progressive Metal και αν και Αμερικανοί, λοξικοιτούν πολύ προς την Ευρωπαική σκηνή.
Παραγωγικότατες οι Ελβετές Φλογόμενες Μάγισσες. Μέσα σε μια πενταετία κυκλοφόρησαν τρεις ολοκληρωμένους δίσκους και ανάμεσα σε αυτούς eps και singles. Έχουν εδραιώσει σημαντικα το όνομα τους, έχουν συμβόλαιο με τη Nuclear Blast, έχουν δώσει αμέτρητες συναυλίες και γενικότερα τους ξέρει πάρα πολύ κόσμος. Πολύ πιθανό είναι να ευθύνεται το ότι μιλάμε για μια All Female μπάντα, πράγμα που δεν είναι και το πλέον εύκολο στο ανδροκρατούμενο απο γεννησιμιού του heavy metal. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι αρκετό αυτό αν και μουσικά δεν τα πήγαιναν αρκετά καλά.
Βρε καλώς τους Sommo Inquisitore. Ιταλοί που παίζουν μια ποικιλία του epic/heavy metal με πολλά folk στοιχεία από τον τόπο τους, ακόμα και Ιταλικούς στίχους. Το ντεμπούτο full length τους ‘’Anno Mille’’ το κυκλοφορούν μονάχοι τους, ανεξάρτητα δηλαδή, σε ψηφιακή μορφή από το bandcamp τους και σε cd.
Η Βραζιλιάνικη, από την πρωτεύουσα Brazil και Αμερικάνικη, από Boston, Massachusetts μπάντα, FireWing, μέσω της Massacre Records μόλις κυκλοφόρησε το παρθενικό της full length. Και επειδή δεν βλέπω πανηγύρια και χαρές προτρέπω όλους να αρχίσουν να ακούν το ‘’Resurrection’’, όπως τιτλοφορείται το παρών καλλιτεχνικό πόνημα.
Σημεία των καιρών? Δημιουργική μανία σε καιρούς καραντίνας και απομόνωσης? Έρωτας στα χρόνια της χολέρας όπως θα έλεγε και ο Gabriel García Márquez (r.i.p.)? Το ‘’Love 2 Be Hated’’ που κυκλοφορεί ελεύθερο μέσω της AFM Records είναι το αποτέλεσμα συνύπαρξης πολλών σπουδαίων μουσικών, μιας μουσικής κολεκτίβας δηλαδή υπό το όνομα Social Disorder. Ο εμπνευστής αυτού του περίεργου – ενδιαφέρον project είναι ο Σουηδο αναθρεμμένος Anders "LA" Rönnblom Ολάκερο κείμενο θέλω για τα μέλη της μπάντας και άλλο μισό για τους συμμετέχοντες.
Είναι Καλοκαίρι. Πάμε Βραζιλία. Και ας έχασε το Copa America. Αυτοί γλεντάνε. Και οι Βραζιλιάνοι metalheads το γλεντάνε. Λογικό, με τόσε μπαντάρες, που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε. Εδώ έχουμε τον Kiko τον Shred από το São Paulo. Και τους Kiko Shred’s Rebellion. Και ‘’Rebellion’’ ονοματίζεται ο νέος δίσκος τους, ο οποίος είναι ο τέταρτος στην σειρά και διαδέχεται το ‘’Riding The Storm’’ του 2015, το ‘’The Stride’’ του 2017 και το ‘’Royal Art’’ του 2019. Το ‘’Rebellion’’ θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό μέσω της Pure Steel Records.
Τους Καναδούς Warcall δεν τους γνώριζα πρωτύτερα. Και όμως είναι μια μπάντα που από το 2007 έχει ήδη κυκλοφορήσει τέσσερις ολοκληρωμένους δίσκους μελωδικού death metal. Αν προσθέσουμε και το παρελθόν της μπάντας σαν Plan B (με διαφορετικό τραγουδιστή και μουσικό ύφος) μιλάμε για άλλη μια δεκαετία αρχαιότερη. Οι επιρροές των Warcall είναι διάφορες και οι ίδιοι αναφέρουν τους Iron Maiden, Metallica, Motorhead, Dissection και Slayer.
Τους Fear Factory τους παρακολουθώ από τα πρώτα τους βήματα. Θυμάμαι κάπου το 1993-94 να ακούω το ‘’ Soul of a New Machine’’, χωμένος τίγκα σε death metal ακούσματα και να μου φαίνονται ήδη περίεργοι και διαφορετικοί για το είδος. Και δεν είχαν σκοπό καν να μείνουν σε τέτοια παιξίματα. Τα ‘’ Demanufacture’’ και ‘’ Obsolete’’ ξεκαθάρισαν το τοπίο, χαρίζοντας μας από τους καλύτερους industrial δίσκους που κυκλοφόρησαν εκεί έξω. Και μάλιστα κάποιοι από αυτούς ήταν και concept stories. Τα χρόνια παρήλθαν, αρκετοί δίσκοι κυκλοφόρησαν, κάποιοι καλύτεροι από κάποιους άλλους.