Edwin Dare - My Time to Die
Edwin Dare -My Time to Die
Τον τελευταίο καιρό όλος ο πλανήτης ασχολείται με τον άδικο χαμό του George Floyd από ένα αστυνομικό. Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, ειδικά στο Αμερικάνικο έδαφος. Στις 15 Δεκεμβρίου του 2012 πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε ο Thomas Jefferson Kollman από αστυνομικό, σε ηλικία 48 ετών. Ας φύγουμε όμως από αυτό το άσχημο συμβάν συνεχίζοντας μουσικά μιας και ο Thomas ήταν drummer και αδελφός του γνωστώτερου Jeff Kollman (MSG, UFO, Glenn Hughes). Η μουσική ιστορία των αδερφών Kollman ξεκινά το 1986 με τους VXN οι οποίοι έπαιζαν τρομερά μελωδικό heavy/power metal, από τα κρυφά διαμάντια του είδους που πρέπει οπωσδήποτε να επανακυκλοφόρήσουν σε όλα τα φορμάτς και να γίνουν γνωστότεροι. Και το ομώνυμο ep του 1987 αλλά και το ντεμπούτο ‘’The Question’’ του 1988 είναι αδιαμφισβήτητα (υ)περηφάνειες για την μουσική μας. Το 1992 και πριν την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ ‘’The Unthinkable Deed…’’ αλλάζουν το όνομα σε Edwin Dare μιας και ο μπασίστας τους Nep Sindel είχε αποχωρήσει (και μάλλον είχε τα δικαιώματα για τους VXN χωρίς να είμαι 100% σίγουρος). Ο ήχος των Edwin Dare είναι σαφώς πιο Prog από το παρελθόν τους και σαφέστατα καταπληκτικός. Το μεταλλικο στοιχείο παρέμεινε ακμαιότατο στους δυο πρώτους δίσκους τους με το ‘’ Can't Break Me’’ του 1994 να είναι εξίσου ωραίο σαν το ντεμπούτο. Ο τρίτος και τελευταίος τους δίσκος ‘’ My Time to Die’’ του 1998 τους βρίσκει σε πιο hard rock ηχοτόπια αλλά και πάλι με την σφραγίδα ποιότητας πάνω σε κάθε τους μουσική σελίδα. O Jeff εκείνες τις εποχές δημιούργησε τους Cosmosquad με τους οποίους συνεχίζει ακόμα και σήμερα ενώ στον τελευταίο τους δίσκο του 2017 (The Morbid Tango) πρόσθεσε στην μπάντα τον παλιό συνεργάτη και μπασίστα σε όλους τους δίσκους των Edwin Dare, Kevin Chown.
Ο δίσκος ξεκινά έξυπνα...κάποιος ψάχνει ανάμεσα στις χαζομάρες του ραδιοφώνου και ακούει μια κιθάρα που σολάρει τεχνικά και απελευθερωμένα. Αφήνει (και καλά) αυτό το σταθμό και ξεκινά το ‘’ I Feel It’’. Άφθονο shredding πάνω σε μελωδικές γραμμές. Τυραννισμένες ηχητικές ψυχές που ξεδίδουν πάνω σε ταστιερες και δέρματα. Η εξαιρετική φωνή του Bryce Barnes σε πιο αρμονικές φόρμες, βασισμένες στο συναίσθημα όσο ο Jeff ξεδιπλώνει τις τεχνικές τους ικανότητες χωρίς σταματημό. Μπορεί να μην είναι τόσο metal όσο παλιότερα αλλά ποιος μπορεί να πει όχι σε τραγούδια σαν το ‘’ Obsession of Intense Desire’’ που ξεχειλίζει αγνότητα και δημιουργική διάθεση. Το ερωτικό τους ναρκοπέδιο είναι επικίνδυνο σε όλους τους τομείς και δύσκολα θα το αποφύγεις. Μπορείς να κάνεις διάλογο με τα riffs, με τις φωνητικές μελωδίες, με τα ρυθμικά τριψίματα του.
Η παραγωγή είναι του ίδιου του Jeff (ηχογραφημένος ο δίσκος στο The Dungeon και στο Phase IV στούντιο ενώ έχι βάλει χέρι και στην μίξη αλλά και σαν μηχανικός ήχου. Λογικό αφού και όλη η μουσική ήταν δική του και ήξερε μέσα στο μυαλό του πως θα ήθελε να ακούγεται. Κάθε νότα είναι απολύτως εκφραστική, μια απόδειξη πολιτισμού. Σε ταξιδεύει, απομακρύνει κάθε ίχνος ανησυχίας με την μαγεία συνθέσεων σαν το ‘’ Take Away My Heart’’. Αισθαντικά φωνητικά, τάση για απελευθέρωση συναισθημάτων σε κάθε τέντωμα χορδής. Μαλακότεροι αλλά το ίδιο ενδιαφέροντες. Ακόμα και όταν χρησιμοποιούν ακουστικές κιθάρες, υπάρχει πληθώρα riffs και τεχνική που δεν θα έφτανε κανείς από αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται ως έντεχνοι κιθαρίστες. Τραγουδάρες πολλές αλλά ο γραφών θα διαλέξει για τον εαυτό του το ‘’ Weight of the World’’ που αγγίζει τα δικά τους προσωπικά αδύνατα σημεία. Και όμορφους στίχους να το συνοδεύουν και να ενδυναμώνουν το τελικό αποτέλεσμα. Μουσικές τακτικές που σε υποδουλώνουν με ευκολία, αφοσιωμένες στον οργανικό ήχο και στην αγνότητα εξέφρασης του. Η κιθάρα σίγουρα έχει πρωταρχικό ρόλο καθόλη τη διάρκεια του δίσκου ενώ η εξαιρετική φωνή του Bryce χαρίζει τις ευλογίες της με την ανυψωτική της όρεξη. Μεγάλη λατρεία και το ‘’ Look to the Stars’’ που χαιδεύει την ψυχή σου με τις εσωτερικές του μελωδίες. Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος δίσκος που θα ακούσεται ποτέ. Αν όμως θέλετε prog rock/metal βασισμένο σε κιθάρες και με μια εσωστρέφεια που μαγνητίζει, δώστε μια ευκαία σε αυτή τη μπάντα. Και αν το θέλετε πιο σκληρό, δοκιμάστε τους δυο πρώτους τους.