Nokturnal Mortum - Goat Horns

Nokturnal Mortum-Goat Horns

Το 1991 η Ουκρανία ανεξαρτοποιήθηκε από την Ε.Σ.Σ.Δ. Στο χώρο της ακραίας μουσικής είχε απειροελάχιστες περιπτώσεις συγκροτημάτων μέχρι τότε. Από το 1991 και μετά εμφανίζονται πολλά demos, απο heavy metal μέχρι και Thrash με λίγες περιπτώσεις να συνεχίζουν σαν μπάντες και να κυκλοφορούν ολοκληρωμένα άλμπουμς. Αν δεν πέφτω οικτρά έξω, η πιο παλιά μπάντα της Ουκρανίας που έγινε αργότερα πολύ γνωστή και μάλιστα συνεχίζει μέχρι σήμερα, είναι οι Nokturnal Mortum. Ξεκίνησαν το 1991 σαν Suppuration παίζοντας όμως Death Metal ακολουθώντας τις μεταλλικές εξελίξεις της εποχής τους. Το 1993 το γυρίζουν σε black metal αλλάζοντας το όνομα τους σε Crystaline Darkness και ένα χρόνο αργότερα σε Nokturnal Mortum. Η σύνθεση έχει παραμείνει ίδια από την εποχή των Suppuration μόνο που τώρα παίζουν συμφωνικό black metal. To demo τους ‘’Twilighfall’’ (αγγλόφωνο) μοιράζεται στους tape traders και κάνουν το όνομα τους αρκετά γνωστό σε ένα διψασμένο κοινό που λατρεύει αυτό το νέο είδος μουσικής.Ακολουθούν νέα demos, άφθονα νέα τραγούδια και κυκλοφορίες, ΟΛΑ πάντοτε σε κασέτες και μόνο (Ουκρανία γαρ). Επίσημο ντεμπούτο θεωρείται το ‘’Goat Horns’’ του 1997. Και αυτό σε κασέτα  (μέχρι που τους πήρε χαμπάρι η Nuclear Blast και η The End Records και ένα χρόνο αργότερα το κυκλοφόρησαν και σε cd. Επόμενοι δίσκοι τα ‘’ To the Gates of Blasphemous Fire’’ και ‘’ Нехристь’’ , πάντοτε με τόνους πλήκτρων και συμφωνική ενορχήστρωση. Η έναρξη της νέας χιλιετίας υπήρξε κομβικό σημείο για τους Nokturnal Mortum μιας και έχουμε μαζικές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας με μοναδικά εναπομείναντα μέλη τους Knjaz Varggoth (φωνή/κιθάρα/φυσικό ήγέτη της μπάντας) και τον Munruthel (drums). Συνθετική βελτίωση  στο ‘’ Мировоззрение’’(2004) και ακόμα περισσότερο στο ‘’ Weltanschauung’’ (2005).  Το ‘’ Голос сталі’’  (τραγουδισμένο στα Ουκρανικά του 2009) ο Varggoth είναι πλέον μόνος του με ολοκαίνουρια σύνθεση ενώ ο δίσκος παίζει να είναι και ο καλύτερος τους σαν ολότητα. Τελευταίος δίσκος μετά από πολλά χρόνια το ‘’ Істина’’ και περιμένουμε τη συνέχεια.

Το ‘’Goat Horns’’ είναι ένα από τα διαμάντια του Συμφωνικού Black Metal.  Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι έχει επανακυκλοφορήσει πολλές φορές και μάλιστα από γνωστές και επιλεκτικές εταιρίες. Αν σας αρέσει το μελωδικό black metal, τότε πρέπει οπωσδήποτε να το ακούσετε. Το ‘’Goat Horns’’ ξεκινά και τελειώνει αντίστοιχα με δυο ορχηστρικά τραγούδια. Αρκετά ambient ατμόσφαιρα, πριν καν χρησιμοποιηθεί ο όρος ευρέως. Κάποια φολκ όργανα, κυρίως πνευστά φυγοκεντρίζουν μια πιο παραδοσιακή αύρα και παραδίδουν ήχους ενός soundtrack που θα ταίριαζε σε μια επική ταινία παρά σε κάτι σκοτεινότερο. Εμβολή πιο άγριων ήχων στο ‘’ Kuyaviya’’, πάντοτε όμως με μια διευθύνουσα ατμόσφαιρα να πλανάται. Η παραγωγή των ιδίων της μπάντας δεν είναι αλάθητη αλλά είναι πρέπουσα. Τα πλήκτρα (η μπάντα μάλιστα εκείνες τις εποχές είχε δυο πληκτράδες) παίζουν σημαντικό ρόλο συναρμολογώντας τις συνθέσεις και εξοπλίζοντας τες με τόνους αρμονίας. Το black metal στοιχείο ίσως να μην είναι τόσο ηχηρό όσο ίσως αποζητούν κάποιοι αλλά ποτέ δεν λησμονάται. Οι δυο κιθαρίστες εξαπολύουν τη δική τους επίθεση εξακοντίζοντας οξεία riffs. Η γλώσσα του Varggoth στάζει πίσσα και μαζί με κάποιους ακατέργαστους ρυθμούς συχνά-πυκνά τα πάντα μαυρίζουν.

Το συμφωνικό black metal των Nokturnal Mortum δεν έχει σχέση με Emperor και Limbonic Art. Είναι πιο κοντά στον ήχο των Drudkh και των Graveland.  Άρα φανταζόμαστε λιγότερο σκοτάδι και μοχθηρότητα αλλά περισσότερη χρήση πλήκτρων εις βάρος των κιθάρων. Ο καταλυτικός χαρακτήρας τους δημιουργεί εκλεκτά ηχοτόπια που σε μεταφέρουν σε άλλες εποχές και μέρη. Ακούστε το ‘’ Unholy Orathania’’ και ταξιδέψτε μαζί του πριν οι πνιγηρές ταχύτητες σαν καταπλήξουν με την εφνιδιαστική τους επίθεση. Το φορτίο ελαφρύνεται σταδιακά, Summoning φάση ενώ ποτέ δεν σταματούν την καθοδική πορεία προς την Άβυσσο. Η ενέργεια που προωθούν τα τρελαμένα πλήκτρα του ‘’ Veles' Scrolls’’  (το μοναδικό τραγούδι που θυμίζει ελαφρά Limbonic Art) συζεί με τα έγχορδα και λειτουργεί σαν αντιμεταφορέας υποχθόνιας κίνησης. Περιττό να γράψω ότι είναι και το αγαπημένο μου του δίσκου. Οι folk τόνοι συνεχίζονται στο ‘’ Kolyada’’ χωρίς να ενοχλεί η έλλειψη του κρύου συναισθήματος. Μπολιάζονται ουσιαστικές μελωδίες που δεν τις χορταίνεις διότι δεν λειτουργούν παθητικά και βαρετά αλλά παίρνουν τα ηνία και σε οδηγούν στους εκστατικούς τους ιστούς όπου και σε παγιδεύουν. Για όλους του θηλαστές του ατμοσφαιρικου-συμφωνικού-μελωδικού (black) metal.

 

 

Copyright 2024. All Right Reserved.