Shah - Beware

Σύμφωνοι, το thrash γεννήθηκε Αμερική και από εκεί βγήκαν οι περισσότερες από τις καλές μπάντες του είδους. Μαζί με την Γερμανία παρέδωσαν το μεγαλύτερο ποσοστό συγκροτημάτων που έπαιξαν αυτό το είδος στα 80ς. Όχι ότι δεν υπήρχαν ακόμα καλύτερες και σε άλλες χώρες, απλά δεν υπήρχαν δισκογραφικές και κοινό για να της δυναμώσουν. Ρωσία ή Ε.Σ.Σ.Δ. (πιο σωστά, για εκείνη την εποχή) για παράδειγμα. Μια από τις πρώτες και σίγουρα η πρώτη με αγγλικό στίχο ήταν οι Shah. Οι Μοσχοβίτες ξεκίνησαν το 1985 παρακαλώ και αφότου βήμα βήμα ετοίμασαν τα πρώτα τους τραγούδια και demos,κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους ‘’Beware’’ το 1989 από την Γερμανική Atom H Records που έβγαλε δισκάρες. Όπως και όλες οι άλλες κυκλοφορίες αυτής της εταιρίας, είχε μηδαμινή διανομή και δύσκολα θα ακουγόταν ευρέως. Το 1991 κυκλοφορούν το ‘’Terror Collection’’ από την τοπική SNC Records έχοντας τα περισσότερα από τα demo που ηχογραφήθηκαν από το 1985-1991. Η μπάντα πλέον είναι ήδη τετραμελής με δυο κιθαρίστες και το επόμενο τους άλμπουμ ‘’ Escape from Mind’’ ακούγεται εξίσου δυνατό,. Βέβαια ο μισός δίσκος δεν είναι παρά το demo του 1988. Την ίδια χρονιά (1994 δηλαδή) θα βγάλουν και το κύκνειο άσμα τους ‘’ P.S.I.H.O.’’ που κόβει και ράβει σβέρκους χωρίς βέβαια να φτάνει το ντεμπούτο τους. Η μπάντα διέλυσε δυο χρόνια αργότερα.

Τα πράγματα πρέπει να ήταν πολύ δύσκολα στη κομμουνιστική Ε.Σ.Σ.Δ. για μια ροκ μπάντα, πόσο μάλλον για μια thrash μπάντα. Παρόλα αυτά διαβάζουμε στην ευχαριστήρια λίστα της μπάντας  να εσωκλείεται το Υπουργείο Πολιτισμού. Όταν το δείτε αυτό στην Ελλάδα, γράψτε μου. Όπως και να χει, η τριάδα από τη Μόσχα, αφήνει τον καθημερινό της εαυτό και μεταμορφώνονται στο στούντιο ή στο προβάδικο. Είναι οι  ‘’Almighty’’, Black Obelisk’’ και ΄΄Drumanoid’’. Αυτοί είναι που θα λυσσάξουν για τρία τέταρτα της ώρας και ‘’ΠΡΟΣΟΧΗ’’ σε όσους δεν κλείσουν σύντομα τα ηχεία. Ολική καταστροφή. Θα ακούτε το γρατσούνισμα των χορδών λες και είστε εσείς η πένα. Ιδιαίτερη παραγωγή, το κάνει ιδιαίτερο άκουσμα. Ο δίσκος ξεκινά  όσο πιο αγριεμένα μπορεί και αναστατώνει τα πάντα.  Δαιμονισμένο παίξιμο, κατακρεουργεί αυτιά και ψυχές. Στακάτοι ρυθμοί, σολαρίσματα-τελετουργίες. Ο τύπος λατρεύει να διαλύει την κιθάρα του, δεν σολάρει άσκοπα επειδή ‘’πρέπει’’.  Στο ομώνυμο τραγούδι (αλλά και σε άλλα πιο λίγο) θα σας έρθουν  αρχαίοι Metaliica στο νου, μόνο για τους καλύτερους λόγους. Μεταδίδουν πάθος, εξαπλώνουν φόβο, κολλάνε σαν αρρώστια το πάθος τους σε εμάς.

Το  άσυλο του Thrash Metal  είχε και έχει ανάγκη από μπάντες σας τους Shah. Ξέρετε, αυτές που παίζουν δίχως αύριο, αυτές που ζούνε τη στιγμή, που παίζουν thrash πάνω από όλα για τους εαυτούς τους και μετά για όλους τους άλλους. Πιο εργατικοί και από μελίσσια, πιο αποδοτικοί και από σημερινή ανούσια thrash κυψέλη. Τα λένε όλα έξω από τα δόντια (στίχοι από κάποια  Olga Chaiko) και ταιριάζει με το εκκωφαντικό  και επιθετικό ύφος τους. Επί της ευκαιρίας, όλη την μουσική συνθέτει ο ‘’The Almighty’’, κιθαρίστας και τραγουδιστής της μπάντας (με ψευδώνυμο Antonio Garcia). Παρόλη την αντάρα της παραγωγής, το μπάσο ακούγεται απειλητικό και ρημάζει εύθραυστα αυτάκια.  Ταχύτατοι και πάνω από όλα τραχύτατοι ρυθμοί θα σας θυμίσουν πως πρέπει να ακούγεται το thrash metal. Και αν δεν έχεις ακούσει και πολλούς δίσκους τέτοιου είδους, άκου πρώτα τραγούδια σαν το ‘’ Age of Dismay’’ και μετά άσε να σε ψήσουν για τους ‘’τάδε’’ που είναι κορυφαίοι στο είδος τους. Και μετά από επτά στριψίματα στο κόκαλο-συνθέσεις, έχεις και το μισό λεπτού αφιέρωση σε δίσκους 4-5 ΜΕΓΑΛΩΝ THRASH συγκροτημάτων….Metallica, Slayer, Megadeth, Anthrax…