Monuments
Ακμαιότατοι οι Sinister μέχρι και σήμερα, με δεκατρείς ολοκληρωμένους δίσκους και άπειρο άλλο υλικό. Παραμένουν από τις πιο σεβαστές death metal μπάντες της Ευρωπαικής ηπείρου. Στο πρώτο μισό των 90ς κυκλοφόρησαν ογκόλιθους-μνημεία στο συγκεκριμένο είδος και (αφού ήδη έχουν γραφτεί κάποια πράγματα για το ‘’Diabolical Summoning’’) το ‘’Hate’’ ανήκει σε αυτά. Παίρνοντας την σκυτάλη από τρομερό δίσκο, φάνηκαν τουλάχιστον ισάξιοι.
Άλλαξαν αρκετά ονόματα μέχρι να καταλήξουν στο μεγάλο αλλά και αντιπροσωπευτικό Eternal Tears Of Sorrow. Βλέπεις, τα προηγούμενα χρόνια (1991-94) έπαιζαν σε πιο thrash ήχους. Είχαν άλλο τραγουδιστή, είχαν drummer κτλ. Το 1994, άλλαξαν όνομα διότι και ο ήχος τους μεταλλάχτηκε. Το death metal τους παραήταν μελωδικό ενώ οι στίχοι μελαγχολικοί και στενόχωροι. Δυο demos, από το οποίο το δεύτερο (Bard's Burial) περιέχει τρία τραγούδια,τα οποία τα συναντάμε και στο ντεμπούτο.
Μια χώρα δεν μπορεί να περηφανεύεται ότι έχει δημιουργήσει σχολή σε κάποιο είδος εάν δεν διακρίνεται σε ποσότητα και ποιότητα. Η Σουηδία δικαίως θεωρείται μεταλλομάνα και το death metal δεν αποτελεί εξαίρεση της. Εκατοντάδες μπάντες μεγαλούργησαν και συνεχίζουν, ενώ καθημερινά βγαίνουν πολύ καλές μπάντες από τα σπλάχνα της. Εκ’ Στοκχόλμης εξερχόμενοι, οι Desultory ξεκίνησαν το 1989 και μετά από μια σειρά τρομερά demos και συμβόλαιο με την Metal Blade, μας πρόσφεραν το υλικό τους μέσα από δυο τρομερούς δίσκους, τα ‘’ Into Eternity’’ και ‘’ Bitterness’’.
Κάθε χώρα είχε και έχει την δική της δυναμική σε ποσότητα/ποιότητα στον μαγικό μουσικό κόσμο της metal μουσικής. Αν πάρουμε για παράδειγμα το Βέλγιο και το Death Metal δεν θα βρούμε πολλά παραδείγματα, ειδικά τις χρυσές εποχές του είδους. Όχι ότι έμειναν αμέτοχοι αλλά μικρός ο αριθμός και σχεδόν καμία δεν έγινε (πολύ) γνωστή. Από την άλλη υπάρχουν παραδείγματα όπως οι Chemical Breath, Exoto, Caducity, In Quest, The Darkening, Aborted κτλ. που με βασικό στοιχείο το Death Metal, κυκλοφόρησαν δίσκους άξιους ακρόασης και λατρείας.
Σουηδικό DEATH METAL. Όχι το μελωδικό σχολής Gothenburg αλλά το ατόφιο κάφρικο της Στοκχόλμης όπως μας το μάθανε οι αρχαίοι Entombed και Dismember και φυσικά δεκάδες πιο άγνωστες μπάντες όπως οι Excruciate ή οι Epitaph για παράδειγμα. Με ένα μόνο δίσκο όμως μένεις γνωστός σε λίγα αυτιά, πόσο μάλλον όταν η μοναδική σου κυκλοφορία βγήκε στο τέλος των λαμπρών και ένδοξων ημερών του Death Metal. Οι Excruciate κυκλοφόρησαν το ‘’Passage Of Life’’ το 1993 , οι Epitaph το ‘’Seaming Salvation’’ το 1992.
Αναρίθμητα τα παραδείγματα συγκροτημάτων που με την πάροδο του χρόνου άλλαξαν μουσική πορεία. Άλλοτε προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο. Άλλοτε αυτή η αλλαγή γίνεται από την εσωτερική ανάγκη των μελών να παίξουν κάτι διαφορετικό μιας και οι ίδιοι αλλάζουν ως άνθρωποι. Άλλοτε όμως γίνεται και για εμπορικούς λόγους. Δεν ξέρω σε ποιες κατηγορίες ανήκουν οι Γερμανοί Crematory (οπωσδήποτε ακούστε και τους συνονόματους τους Σουηδούς) αλλά από την στιγμή που υπάρχουν από το 1991 μέχρι σήμερα και έχουν φτάσει τους δώδεκα δίσκους, σημαίνει ότι είναι αρεστοί στον κόσμο.
Το να είσαι μια από τις πιο παλιές και πιο γνωστές μπάντες της χώρας σου είναι μια μεγάλη διάκριση. Ακόμα και αν είσαι από την Μαλαισία. Που επί της ευκαιρίας, ανέπτυξαν μεγάλη metal σκηνή στα 90s ενώ στον ακραίο ήχο προηγήθηκαν αρκετές μπάντες με τους Sil Kannaz και τους thrashάδες F.T.G. να είναι οι πρώτοι που τα κυκλοφόρησαν σε cd από μια τοπική εταιρία. Sil Khannaz λοιπόν, το Κρυμμένο Τέρας, μια αναφορά στον Σατανά.
Στύβω το μυαλό μου να σκεφτώ κάποιο πιο έξυπνο τίτλο από αυτό των Βραζιλιάνων Mystifier και δεν βρίσκω. ‘’The World Is So Good That Who Made It Doesn’t Live Here’’. Έξοχα. Το γαλάζιο εξώφυλλο δεν προδίδει εύκολα το black/death περιεχόμενο του τρίτου δίσκου τους. Ξεκίνησαν στο μακρινό 1989, τότε που οι γνωστές μπάντες της Βραζιλίας μετριόντουσαν στα δάκτυλα. Η Γαλλική Osmose βρήκε ωραίες και ιδιαίτερες μπάντες από κάθε πλευρά του πλανήτη και μια από αυτές ήταν και οι Mystifier. Το 1992 κυκλοφορεί το ντεμπούτο ‘’Wicca’’ με υλικό από τα demos.
Οι Γερμανοί Fleshcrawl υπήρξαν άτυχοι με τις επιλογές ονόματος για την μπάντα τους. Ξεκίνησαν σαν Morgöth την ίδια χρονιά (1987) που ξεκίνησαν και οι συμπατριώτες τους Morgoth. Το 1990 το άλλαξαν σε Suffocation μόνο που εξ Αμερικής μια άλλη Death Metal μπάντα άρχισε να γιγαντώνεται. Τρίτο και καλύτερο όνομα, το Fleshcrawl που τους ακολουθεί τα τελευταία 25 χρόνια.
Στην Σουηδία το death metal έιναι από τις μουσικές που ευδοκιμούν, και σε διάφορες μορφές...melodic death, old school death, doom, prog rock με 70ς επιρροές,και πολλές άλλες. Εδώ οι Grave με τους οποίους θα ασχοληθούμε σήμερα παίζουν αγνό καθάριο death metal…και το κάνουν από το 1984 ως Rising Power, το 1985 ως Destroyer, το 1986 ως Anguish, το 1987 ως Corpse, με ένα demo και ένα split, και από το 1988 ως Grave…εντάξει το αποφάσισαν επιτέλους.