Monuments
Πόσο πιο εκπληκτικό και έξυπνο όνομα από το Disharmonic Orchestra μπορείς να δώσεις στη μπάντα σου παίζοντας Death Metal/Grindcore; Βρισκόμαστε στον Άυγουστο του 1987 και οι Patrick Klopf και Martin Messner δημιουργούν τους Disharmonic Orchestra με τον Harald Bezdek να προστίθεται σύντομα στις δυνάμεις τους. Βέβαια αυτός δεν έκατσε πολύ, τον επόμενο χρόνο την έκανε για να φτιάξει τους (θεούληθες) Disastrous Murmor (https://metalzone.gr/monuments/disastrous-murmur-folter).
Ένα από τα πιο ''καυτά'' ονόματα του ακραίου ήχου στα 00ς αναδείχτηκαν οι Βρετανοί Akercocke. Ένας συνδυασμός καταπληκτικής death metal η οποία εξελίχτηκε και εμπλουτίστηκε με τα χρόνια καθώς επίσης και του παρουσιαστικού τους, καθώς πρέπει κουστουμαρισμένοι κύριοι που υμνούν το Σατανά και το σέξ επιδεικτικά. Η μπάντα δεν αποτελούνταν από τίποτα απαίδευτα νεαρούδια που την '''είδαν'' κακοί αλλά έμπειροι μουσικοί και μεταλλάδες δεκαετιών.
Οι At the Gates δημιούργησαν σχολή. Το Σουηδικό μελωδικό death metal τους δεν είχε μόνο χαρακτηριστικό ήχο αλλά και παίξιμο. Και όταν είσαι ο μικρός αδερφός του Adrian Erlandsson, drummer των προαναφερθέντων, λογικό είναι να επηρεάζεσαι και να θες να παίξεις σαν τον αδερφό σου και καλύτερα. Και όταν κυκλοφορούσε το ''The Red in the Sky Is Ours'' (https://metalzone.gr/monuments/gates-red-sky-ours) , ο μικρός Daniel Erlandsson είχε τη δική του μπάντα, τους Eucharist με τους οποίους δημιουργούσαν τη δική τους μουσική.
Μια παρέα Ολλανδών που θρασάρει το 1984 με το όνομα Whiplash καλείται να αλλάξει το όνομα της μιας και κάποιοι Αμερικανοί το έχουν ήδη καπαρώσει το όνομα. Πριν κυκλοφορήσουν το πρώτο τους demo, μετονομάζονται σε Thanatos. Δεν παίζουν ακόμα Death Metal, δεν υπάρχει το death metal ακόμα, τουλάχιστον όχι όπως το μάθαμε και το αγαπήσαμε. Στο demo του '84 αναγράφεται ότι παίζουν ultra heavy speed metal άρα όπως καταλαβαίνετε, οι ταμπέλες είχαν διαφορετική σημασία από τι σήμερα.
Όταν ακόμα υπήρχε έντονη παραφιλολογία για το ποιος κρύβεται πίσως από τους Ghost, δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι μπορεί να κρύβεται ο Tobias Forge. Δεν περίμενα με τίποτα κάποιον που προέρχεται από τα ακραία είδη της metal μουσικής. Και όμως, ο Tobias Forge (aka Mary Goore) πέρασε την νεότητα του υπηρετώντας τον ακραίο ήχο, είτε μέσω των black metalάδων Superior, είτε των Death (thrash) metalάδων Repugnant. Με τους Ghost κυκλοφόρησε το ''Opus Eponymous'' τιμώντας τις επιρροές του και αφού έπιασε εμπορικά συνέχισε σε hard rock/AOR μονοπάτια που δεν με ενδιαφέρουν μουσικά.
Έχω συναντήσει αρκετές κυκλοφορίες που χρησιμοποιούν drum machine αντί κάποιου ανθρώπου και οι περισσότερες περιπτώσεις ανήκουν στο black metal με μπόλικες εξαιρέσεις φυσικά. Όσο περνούν οι δεκαετίες και πολλοί ηχογραφούν σε home studios και με την τεχνολογία να βελτιώνεται συνεχώς, τέτοιοι δίσκοι αυξάνονται στον αριθμό. Παλιότερα το drum machine είχε πιο ενοχλητικό ήχο, πλέον λιγότερο. Πάντως στα τέλη των 80ς-αρχές 90ς ήταν αρκετά κατακριτέο από τους οπαδούς γι αυτό και μπάντες σαν τους Comecon, ενώ δεν είχαν ποτέ drummer, δεν το αποκάλυπταν.
Όποιος υπήρξε ενεργός μεταλλάς (εννοώντας ακούγοντας πέρα από τις είκοσι γνωστές μπάντες της εποχής) στα μέσα των 90ς, σίγουρα ήρθε αντιμέτωπος με ένα νέο ρεύμα, αυτό που ονομάστηκε n.w.o.s.d.m. ή και Gothenburg metal. Στα απλά ελληνικά για αυτούς που δεν το έζησαν, μιλάμε για μελωδικό death metal εξ' ορμώμενο από Σουηδία με πιονέρους του είδους τους At The Gates, Dark Tranquillity και In Flames και δεκάδες άλλες μπάντες να ακολουθούν στο δεύτερο μισό των 90ς. Από τα καλύτερα δείγματα του είδους θεωρώ τους Sacrilege που στη βραχύβια πορεία τους μας χάρισαν δυο τρομερούς δίσκους.
Από τα πιο περίεργα, αντί death metal εξώφυλλα που έχω συναντήσει στο΄... death metal είναι αυτά των Γερμανών Incubator. Καλά, όχι ότι το όνομα πάει πίσω αλλά τα εξώφυλλα σίγουρα δεν σε προιδέαζαν για κάτι ακραίο. Και αν η μπάντα μέσα σε λίγα χρόνια στα 90ς εξελίχτηκε πάρα πολύ (προς το καλύτερο ή χειρότερο ας το κρίνει ο καθένας μας ξεχωριστά) και απομακρύνθηκε από τον αρχικό της ήχο, σίγουρα το ντεμπούτο τους ανήκει ξεκάθαρα στο χώρο του Death Metal.
Η χρήση της αγγλικής γλώσσας σε συντριπτικό ποσοστό όσο αφορά τη heavy metal μουσική πολλές φορές αποτρέπει γελοίες καταστάσεις. Στίχοι, τίτλοι τραγουδιών, δίσκων ή ακόμα και ονομάτων μπαντών θα ακουγόντουσαν τουλάχιστον φαιδρά αν κάποιος τα αντλούσε κατευθείαν στη μητρική του γλώσσα. Ακόμα και έτσι (στα αγγλικά δηλαδή), πολλές φορές μια ατυχής επιλογή μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά, όπως ένα άσχημο εξώφυλλο. Ιδιαίτερα τις παλιότερες εποχές που οι πληροφορίες για πιο άγνωστες μπάντες ήταν λιγοστές. Κάπως έτσι φθάνουμε στο παρασύνθημα.
Είστε από αυτούς που όταν ακούτε το όνομα Crown Of Thorns σας έρχονται κατά νου οι Σουηδοί ντεθμεταλλάδες ή οι Αμερικανοί hard rockers/Aorάδες; Δυο συγκροτήματα που ιδρύθηκαν σχεδόν την ίδια εποχή (ένα χρόνο νωρίτερα οι Σουηδοί, το 1990) αλλά όπως είναι φυσικό, οι δεύτεροι κατάφεραν να γίνουν περισσότερο γνωστοί λόγω της φύσης της μουσικής τους και κάπως έτσι το 1998 να κρατήσουν το όνομα τους ενώ οι άλλοι θα το συντομεύσουν σε The Crown. Μικρό το κακό.