
Monuments
Υπάρχουν μπάντες που έγιναν αρκετά γνωστές μόνο και μόνο επειδή κάποια μέλη πασίγνωστων μπαντών πέρασαν ή υπήρξαν στις συνθέσεις τους. Κάποιοι άκουσαν Samson, White Spirit ή Wolfsbane λόγω Iron Maiden. Winter’s Bane ή Hawk λόγω Judas Priest. Flotsam and Jetsam ή Trauma λόγω Metallica. Μπαντάρες δηλαδή, μικρότερης εμβέλειας που κέρδισαν κάποια δόξα λόγω ενός μέλους τους ενώ στην πραγματικότητα είχαν μουσικάρες να επιδείξουν. Τέτοια περίπτωση και αυτή των Αμερικανών Trauma (δεκάδες μπάντες με αυτό το όνομα) που από τις τάξεις τους πέρασε ο τεράστιος μπασίστας Cliff Burton.
Οι Brainfever ήταν από τη Γερμανία και το “Face To Face” ήταν το δεύτερο άλμπουμ τους. Αν και το ντεμπούτο τους “Capture the Night” είχε πολύ ωραίο ήχο, το “Face To Face” κερδίζει άνετα “στα σημεία”. Σε αυτόν τον δίσκο υπάρχουν κάποια κομμάτια που απλά συγκαταλέγονται μέσα στις καλύτερες στιγμές του heavy metal.
O δίσκος ανοίγει με το πολύ speed-αριστό “Black Jack” που είναι τύπου Riot εποχής “Thundersteel”. Πολύ ωραίο κομμάτι, αλλά αυτό που ακολουθεί δεν προμηνύεται με τίποτα. Το συγκρότημα ρίχνει τις ταχύτητες, γίνεται επικό, τα ρεφρέν και οι μελωδίες “γλυκαίνουν” και η μπάντα δείχνει ικανή να γράψει διαχρονικά...
Οι Καναδοί Black Knight είχαν κυκλοφορήσει το 1985 ένα ΕΡ, το θρυλικό “Master of Disaster”, που τους είχε τοποθετήσει ανάμεσα στα καλύτερα γκρουπ του underground των 80’s, και είχε δώσει ένα μυθικό cult status στην μπάντα. Kατά καιρούς έβγαιναν και βγαίνουν κάποιες επανεκδόσεις ή συλλογές που περιείχαν μερικούς επιπλέον μεγάλους ύμνους. Εδώ παρουσιάζουμε μια συλλογή του 2005.
Η δεκαετία του ’90 στο metal σημαδεύτηκε από την (άδικη) πτώση του κλασικού heavy metal και την άνοδο των παρακλαδιών του progressive metal, black metal, gothic metal και συμφωνικό metal. Όταν δε, άρχισε και η ανάμειξή τους οδηγώντας σε κακόγουστες μουσικές τερατογεννήσεις όπως ατμοσφαιρικό μέταλ, power metal με black/death φωνητικά και δε συμμαζεύεται, ο πιο κλασικός metal οπαδός είχε δυο μόνο διεξόδους: να σιχαθεί αυτήν την μουσική και να ξεκόψει ή να στραφεί στο underground.
Πίσω από το μαγευτικό εξώφυλλο του “We Stand To Fight” των Virtue κρύβεται ένας από τους καλύτερους δίσκους του NWOBHM, αλλά και συνολικά όλου του heavy metal. Tο 2013 η No Remorse μάζεψε τα τραγούδια των Virtue από το single του ’85 και του demo του ’87, και οι οπαδοί ακόμα να συνέλθουν από την μεταλλική θύελλα που τους χτύπησε τότε.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 η Σουηδική σκήνη έβραζε. Οι πιτσιρικάδες της εποχής μάζευαν για πολύ καιρό τα άπειρα ακούσματά τους από τις άλλες χώρες και ήταν θέμα χρόνου να ξεσπάσουν.
Οι Q5 σχηματίστηκαν το 1983 από μέλη των TKO ,δηλαδή τους Rick Pierce (κιθάρες), Gary Thompson (ντραμς) και Evan Sheeley (μπάσο) έχοντας δημιουργήσει πρότινος (1981) το ‘’In Your Face’’δίσκο (αν και κυκλοφόρησε το ’84). Μελωδικό Heavy Metal με τα όλα του. Οι τρεις τους δεν είναι αρκετοί, ο Floyd Rose (κιθάρα) θα έρθει να κάνει την υπέρβαση. Παιχταράς από τους λίγους, ιδρυτής μιας τεχνικής (Floyd Rose locking tremolo system). Στο παιχνίδι μπαίνει και ένα αηδόνι, ο Jonathan Scott K. (ήταν μαζί με τον Floyd σε μια μπάντα, The Core) και η ομάδα των Q5 είναι έτοιμη.
Ruthless σημαίνει αδίστακτος, ανελέητος και ακριβώς τέτοια είναι η μουσική των Αμερικανών Powerάδων από την πλέον μακρινή δεκαετία των 80ς΄. Όταν στην Αγγλία αρχές της συγκεκριμένης δεκαετίας οι metal μπάντες ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια, στην αντίπερα όχθη και συγκεκριμένα στην Καλιφόρνια μια νέα μπάντα έβαζε μπροστά (1983). Η γνωστή εταιρία Iron Works (που ενώ έβγαλε διαμάντια, έθαψε αρκετές μπάντες λόγω μικρής εμβέλειας διανομής) τους κυκλοφορεί ένα 7’’ βινύλιο με δυο τραγούδια, τα ‘’The Fever’’ και ‘’Mass Killer’’.
Οι Chroming Rose είναι μια παράξενη μπάντα. Οι Chroming Rose είναι ένα καθαρό δείγμα Τευτονικού Power Metal (Helloween, Scanner) αλλά πάντοτε και σε κάθε δίσκο τους, πειραματιζόντουσαν και ελαφρά στις συνθέσεις τους κάνοντας τους σε κάποιους οπαδούς πιο ενδιαφέροντες και σε κάποιους πιο…. Περίεργους. Και έτσι πολύς κόσμος τους απέφευγε και ποτέ δεν έγιναν μια σχετικά γνωστή μπάντα μέχρι το 2002 που διαλύθηκαν. Πρόλαβαν όμως και κυκλοφόρησαν πέντε ολοκληρωμένους δίσκους στα 90ς, να χουμε να ακούμε και το 2049. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Το 1985 οι προσπάθειες του Akira Takasaki να κατακτήσει και την Αμερική με την μουσική των Loudness άρχιζαν να αποδίδουν. Υπογράφουν σε πολυεθνική, κυκλοφορούν τα υπέροχα Thunder in the East και Lightning Strikes με επιτυχία, και κομμάτια σαν το “Crazy Nights" παίζονται παντού. Aκολουθεί όμως το λιγότερο επιτυχημένο Hurricane Eyes του 1987, και εκεί αρχίζουν οι πρώτες σκέψεις για Αμερικάνο τραγουδιστή.