Avenger - Blood Sports

Η ιστορία των Βρεττανών Avenger ξεκινά από το Newcastle upon Tyne, πίσω στο 1982. Τότε στην ομάδα των Avenger και πίσω από το μικρόφωνο ήταν ο Brian Ross (Blitzkrieg/Satan). Μαζί του ο Michael Moore στο μπάσο, ο Steve Bird στις κιθάρες και ο Gary Young στα drums και μαζί ηχογραφούν το πρώτο τους demo ανεβαίνοντας στο τραίνο του N.W.O.B.H.M. κινήματος που έπαιρνε φωτιά εκείνη την εποχή. Η Neat Records, καθοδηγήτρια εταιρία για το κίνημα κυκλοφορεί μια συλλογή ‘’One Take …No Dubs’’ και οι Avenger παίρνουν μέρος με το τραγούδι ‘’ Hot 'n' Heavy Express’’ από το ντέμο που προηγήθηκε. Ο Steve Bird εγκαταλείπει λόγω προβλημάτων ακοής, αναλαμβάνει άλλος την κιθάρα. Κυκλοφορούν ένα single δυο τραγουδιών (με την Neat Records μιας και έχουν κερδίσει το συμβόλαιο μαζί τους) εκ των οποίων το ένα είναι από τα demos των Blitzkrieg. Σύντομα αποχωρεί και ο Ross για να ξαναβάλουν μπροστά τους προαναφερθέντες. Οι ανταλλαγές συνεχίζονται με νέες προσθήκες τον τραγουδιστή των Satan, Ian Swift ενώ κιθάρες αναλαμβανει ο Les Cheetham. Το ντεμπούτο ‘’Blood Sports’’ βγαίνει τελικά το 1984 και είναι ένα καταπληκτικό δείγμα του ήχου/κινήματος και μάλιστα από τα πιο γρήγορα. Δυστυχώς νέα αλλαγή στη θέση του κιθαρίστα (Greg Reiter) μα το ‘’Killer Elite’’ που βγήκε ένα χρόνο αργότερα είναι όνομα και πράγμα. Δυστυχώς φεύγει και αυτός όταν ξεκινούν οι περιοδείες. Αναπόφευκτα το τέλος έρχεται το 1986. Η πενταμελής πλέον μπάντα επανασυνδέθηκε (με αυθεντικό μέλος μόνο τον Gary Young ενώ είναι μαζί του και στα φωνητικά ο Swift) το 2005 και επιτέλουν εδώ και 15 χρόνια έχει σταθερή σύνθεση έχοντας μάλιστα κυκλοφορήσει ένα ανέλπιστα εξιόλογο δίσκο το 2014 (The Slaughter Never Stops). Δυστυχώς πλέον θρηνούμε τον μπασίστα τους Ian Fulton που απεβίωσε το καλοκαίρι, μόλις 37 ετών.

Το ντεμπούτο των Avenger δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα αντίστοιχα της εποχής. Η Αγγλία ήταν ένα ηφαίστειο που έσκασε και η λάβα δεν άφησε τίποτα στο πέρασμα της. Για ποιο λόγο δεν έγιναν γνωστοί; Προφανώς εξαιτίας των συνθετικών αλλαγών και ότι έχασαν το χρονικό τραίνο της επιτυχίας. Δεν εξηγείται αλλιώς. Είχαν τρομερό ήχο, σκληρότερο από πολλούς συνάδελφους τους. Είχαν τρομερές ταχύτητες, εμπνευσμένα riffs που θέριζαν, μια απεριόριστων δυνατοτήτων φωνή. Και όλα αυτά με μια πολύ καλή παραγωγή από τον Martin Smith (Angelwitch/Blitzkrieg/Venom). Μάλιστα για κάποιον που θα το ακούσει τώρα, ο ήχος είναι σήμα κατατεθέν N.W.O.B.H.M. και θα του προκαλέσει μια ευχάριστη νοσταλγία.

Το ‘’Blood Sports’’ ξεκινά με το ‘’ Enforcer’’ (σε εκδόσεις cd έχει διαφορετική σειρά). Μεταλλικοί ήχοι θα διερευνήσουν άμεσα τις εντοχές σου. Πόσο μάλλον αν το άκουγες το 1984, θα πρέπει να ακούγονταν ιδιαίτερα σκληρό. Ευχάριστο ηλεκτροσόκ. Γρήγορο ηχητικό ντελίριο, θεαματικό παραλήρημα. Οι Avenger χρησιμοποιουν καύσιμο πολλών οκτανίων και το τερματίζουν. Ένα καραβάνι από riffs ταξιδεύει ανάμεσα σε ρυθμούς και φωνή. Ενέσεις αδρεναλίνης σε κάθε τους τραγουδι. Τα πάντα πειθαρχημένα, οργανωμένα, συστηματικά αλλά πάντοτε κτηνώδεις όσο αφορά τη σκληρότητα του ήχου. Ετοιμαστείτε για ένα Rough Ride μαζί τους, αγωνιστείτε στην Death Race τους, πάρτε μέρος στο Warfare που δημιουργούν, υποταχτείτε στους τέσσερις Enforcer(s), γίνετε Victims of Force τους. Αν διαφωνεί κάποιος για την σημαντικότητα ενός τέτοιου δίσκου, υπάρχουν εννιά τιμωρητικοι τρόποι να τον πείσετε. Μάλιστα, ο ένας δεν είναι δικός τους αλλά μια διασκευή στους Montrose (1975) αλλά και πάλι την έχουν σπιρουνιάσει και ποτίσει με την μεταλλική τους ρευστότητα. Αν αναρωτηθεί κανείς τι είναι το N.O.T.J., σημαίνει Night Of The  Jackal. Αν όμως αναρωτηθεί τι θα νιώσει αν το ακούσει, τότε οι μοναδικές λέξεις που που έρχονται στο μυαλό είναι ξεσήκωμα και ερωτική διέγερση. Αυτή είναι η προσφορά του Αποκαλυπτικού μπάσου στη συγκεκριμένη σύνθεση και του φιλήδονου και ασυγκράτητου σολαρίσματος. Ένα και ένα όλα τα τραγούδια του δίσκου μα το ‘’ Warfare’’ είναι πάντα η κρυφή επιθυμία να ακουστεί και μια δεύτερη φορά στο καπάκι...