The Flower Kings ‎ - Islands

30 Οκτωβρίου κυκλοφόρησε ο νέος, διπλός δίσκος των The Flower Kings, αρκετά νωρίτερα από τι το περιμέναμε μιας και εξαιτίας του γνωστού λόγου ακυρώθηκαν οι περιοδείες/συναυλίες τους.  Από το 1993 που δημιουργήθηκε η μπάντα από τον Roine Stolt που περιόδευε με το σολο album του "The Flower King" μέχρι και τον νέο του δίσκου ‘’Islands’’, οι Σουηδοι δεν έβαλαν ποτέ κώλο κάτω και έχουν κυκλοφορήσει καμιά εικοσαριά δίσκους, πολλοί από αυτούς διπλοί.  Πολλές αλλαγές έχουν γίνει στην σύνθεση της μπάντας όλα αυτά τα χρόνια αλλά τουλάχιστον είναι η ίδια με αυτή του προηγούμενου δίσκου ‘’ Waiting For Miracles’’. Ο δίσκος κυκλοφόρησε από την Inside Out Music (στην οποία βρίσκονται μια εικοσαετία) σε διπλό digipak cd ή σε box set με τρία βινύλια και τα 2 cds  ενώ το πανέμορφο εξώφυλλο είναι του Roger Dean (Yes, Asia, Gentle Giant, Greenslade, Uriah Heep).

Όποιος παρακολουθεί τους The Flower Kings από τις πρώτες μέρες τους θα έχει διαπιστώσει μεγάλες αλλαγές στον ήχο τους. Όχι τόσο μεγάλες από δίσκο σε δίσκο αλλά στο σύνολο των ετών που υπάρχουν, Neo prog, συμφωνικό, με εξαιρετικές ενορχηστρώσεις. Άφθονες ιδέες στη μυσική αλλά και στους στίχους. Αυτή τη φορά το θέμα είναι η απομόνωση (έμπνευση λόγω πανδημίας) και ότι σχετίζεται με αυτό. Από κει και ο τίτλος ‘’νησιά’’. Μουσικά παίζουν το prog rock τους όπως μόνο αυτοί ξέρουν και εδώ θα πρόσθετα και την λέξη ‘’σαλεμένα ‘’. Προοδευτικός ήχος που ισχύει εώς ένα σημείο, πολλές Prog Rock μπάντες αναμασούν τα ίδια και τα ίδια εδω΄και δεκαετίες. Τραγούδια σαν το ‘’ Tangerine’’ δεν ακούς κάθε μέρα. Ή τον κινηματογραφικό ήχο του επικού ‘’Solaris’’. Μας αρέσει που η μουσική τους εμπλουτίζεται και με διαφορετικά όργανα όπως σαξόφωνο, bells, Mellotron, congas, το αγαπημένο στο είδος MiniMoog, Ukulele, organ και άλλα. Η φωνή του Roine Stolt έχει μείνει απαράλλαχτη στα χρόνια με τα καλά και τα άσχημα του. Εδώ θα ήθελα να γράψω ότι θα ήθελα την μουσική τους λιγάκι πιο νευρική αλλά από την άλλη τόσες τέτοιες μπάντες υπάρχουν, ας αφήσουμε τους Βασιλιάδες των Λουλουδιών να συνεχίσουν στο ίδιο υπνωτικό/περιγραφικό/ήπιο μοτίβο με τις jazz αναφορές. Εκλεπτυσμένη μουσική διάρκειας 92 λεπτών, ότι πρέπει για τον πρωινό καφέ. Αν θέλετε πιο σπασμωδικούς ρυθμούς και εξιτάρισμα, ψάξτε αλλού. Όσοι τους παρακολουθείτε εκτενώς, είναι καλύτερος δίσκος από τον προηγούμενο.