Toxikull - Cursed and Punished

Τον τελευταίο καιρό, έχουν πέσει πολλά σπινταριστά heavy metal συγκροτήματα υπό της προσοχής μου. Παίρνουν το heavy metal των 80ς, το εμβολιάζουν με thrashύτητα , το περιποιούνται με σύχρονες παραγωγές και βάζοντας και το δικό τους στίγμα, ανανεώνουν ελαφρά τα παρόντα μουσικά δρώμενα. Οι Πορτογάλοι Toxikull κάνουν κάτι ανάλογο την τελευταία πενταετία έχοντας προσφέρει ήδη δυο ολοκληρωμένους δίσκους (και ένα ep) με τον τελευταίο ‘’ Cursed and Punished’’ να έχει κυκλοφορήσει το περσινό φθινόπωρο σε cd από την Metal on Metal Records. Σε συνεργασία με την Dying Victims Productions ο δίσκος θα επανακυκλοφορήσει στις 11 του μηνός και σε βινύλιο, είτε σε μαύρο είτε σε πορτοκαλί, με εσώφυλλο, αφίσα, καρτ-ποσταλ και ραφτό και στις δυο εκδόσεις. Να αναφερθεί πάντως ότι η μπάντα πρόσφατα έχασε τον drummer της και είναι στην αναζήτηση καινούριου.

Μιλήσαμε για 80ς heavy metal. Οι Judas Priest είναι σίγουρα η μεγαλύτερη επιρροή τους κατά πολύ. Το δηλώνουν ευθαρσώς από τα πρώτα δευτερόλεπτα του ομώνυμου τραγουδιού. Τα φωνητικά φέρνουν πολύ στο φαλακρό, το ίδιο ισχύει και για τα riffs και τους ρυθμούς. Μιλάμε για 80ς και για εποχές ‘’Screaming For Vengeance’’ και ‘’Defenders Of The Faith’’.  Από εκεί και πέρα θα τσοντάρουν με δικά τους σόλος, θα προσθέσουν και δικά τους σημεία  και εννοείται στίχους αλλά γενικότερα ακούγονται σαν tribute μπάντα. Έχουν λιώσει και σε μπάντες όπως Accept ‘’Fast As A Shark’’ ταχυτήτων,  παλιούς Over kill, Exciter κτλ. Τα πάντα παίρνουν φωτιά. Σαν ένα γρήγορο όχημα που αφήνει στην άσφαλτο καυτό μέταλλο. Εξαιρετική σύνθεση το ‘’Sacred Whip’’ που αντιμετωπίζει το τραγούδι σαν το τελευταίο που θα ακουστεί πριν το τέλος του κόσμου. Εννοείται ταχύτατο, με riff και ρεφραίν να σε μαστιγώνουν. Η φωνή του Lex Thunder έχει ευρεία χρήση, σηκώνει με ευκολία οκτάβες αλλά προσγειώνεται και συχνά τραγουδώντας πιο γήινα. Σοβαρή κιθαριστική δουλειά που δεν τσιγκουνεύεται σολαρίσματα σε κάθε τραγούδι, ούτε αριθμητικά ούτε χρονικά. Και σκεφτείτε ότι μιλάμε μόνο για 33 λεπτά μουσικής. Συμπηκνωμένη δόση υγρού μέταλλου. Η παραγωγή εξαιρετική, καθαρή, χωρίς να της στερεί την αιχμηρότητα. Όλα καλά και ανθηρά εκτός από τον υπερβολικό δανεισμό σχεδόν στα όρια της απομίμησης. Ακούς το ‘’ Helluminate’’ και σου έρχεται το ‘’Breaking The Law’’ καρφί στο μυαλό ενώ το βασικό riff είναι αυτούσια από το ‘’Holy Wars’’ των Megadeth. Κρίμα, το σόλο που κλείνει το τραγούδι είναι εκπληκτικό. Γενικότερα περνάς φίνα ακούγοντας το, απλά θέλουν περισσότερη προσωπικότητα. Όποιος επιθυμεί να ακούσει Speed Blood Metal, ας αράξει εδώ.