Sieges Even - Lifecycle

Είσαι Γερμανός μεταλλάς εν έτει 1983. Σου σκάνε δυο απείρως ενδιαφέροντα demos με ίδιο όνομα μπάντας. Το πρώτο ονομάζεται ‘’Witching Metal’’ και το άλλο απλά ‘’demo’’. Και τα δυο από κάποιους Sodom. Οι πρώτοι έγιναν παγκοσμίως φήμης γνωστοί στο thrash ενώ επηρέασαν και το μετέπειτα black metal. Οι δεύτεροι άλλαξαν το όνομα τους σε Sieges Even (1985) και έγιναν από τις καλύτερες μπάντες του progressive metal. Τοτέμ λατρείας κάθε δίσκος τους με κάθε οπαδό να έχει το δικό του αγαπημένο. Θα μπορούσε να είναι αυτός https://www.metalzone.gr/.../sieges-even-%CE%B4%CF%8D%CF... ή αυτός https://www.metalzone.gr/.../sieges-even-art-navigating... . Το ντεμπούτο ΄΄Life Cycle’’ είναι ένα τεχνικό/προοδευτικό thrash ΚΟΣΜΗΜΑ και έχει τους δικούς του οπαδούς. Και πως να μην έχει όταν μιλάμε για Sieges Even, από την πρώτη ως τη τελευταία μέρα ύπαρξης τους. Ας αναφέρουμε απλά ότι πριν το ντεμπούτο του 1988, υπήρξαν κάποια demos με το πρώτο από αυτά (1986) η σύνθεση της μπάντας να είναι πενταμελής (δυο κιθαρίστες). Η ίδια σύνθεση κράτησε μέχρι το 1991 αφού κυκλοφόρησαν και το δεύτερο διαμαντάκι τους ‘’Steps’’ με τον τραγουδιστή Franz Herde να αποχωρεί και να δίνει τη θέση του στον Jogi Kaiser.

Το χε πολύ με το τεχνικό thrash η Γερμανία. Εδώ η τετραμελής πυροβολαρχία βάλλει κατά βούληση. Κάθε νότα λειτουργεί σαν θηλυκό κουνούπι που ψάχνει για υγρασία και αίμα μόνο που επιτίθεται όχι στο κορμί αλλά στο πνεύμα. Ενορχηστρώσεις με βάθος, μόνο για σκληραγωγημένα αυτιά. Χαοτικές αλλαγές, εύθραστη μεγαλειότητα. Σφυροκόπημα από τα αδέρφια, από τα καλύτερα δίδυμα που υπήρξαν ποτέ. Δεν τους ένωνε απλά το αίμα, ήταν λες και έπαιζε ένας τετράχειρας γίγαντας μπάσο και drums. Τέχνη εξόντωσης, riffs αποδεκάτισης της πραγματικότητας. Οι τρεις είναι τόσο παικταράδες που είναι σχεδόν ακατανόητο να το πιστέψεις. Μόνο ο τραγουδιστής είναι γήινος και θα μπορούσαν να συνεχίσουν και χωρίς την ύπαρξη του. Γι αυτό και υπάρχουν δυο ορχηστρικά κομμάτια στο δίσκο. Ερπετοειδείς μελωδίες που στριφογυρίζουν απειλητικά και τσιμπάνε σε κλάσματα δευτερολέπτου αφήνοντας σε ενεό. Υγροποίηση του εγκεφάλου στη προσπαθεια αποκωδικοποίησης των ηχητικών αλγόριθμων που λαμβάνει. Το ‘’Arcane’’ που κλείνει το δίσκο δεν είναι παρά ένα κιθαριστικό φιλί, ένα έγχορδο χαίδεμα υποστήριξης και συμπάθειας για αυτά που τράβηξες και ανέχτηκες.

Μουσική γραμμένοι από όλους, στίχοι γραμμένοι από τον Steffen εκτός του ‘’ Apocalyptic Disposition’’ που είναι γραμμένο από τον Oliver Holzwarth. Ε λοιπόν αυτό είναι και ένα από τα αγαπημένα μου του δίσκου. Βαναυσοι ρυθμοί, εκρίζωμα απλοικότητας, φυσική και πνευματική τιμώρία μέσω ήχων, κραυγών και στίχων. Κάπου μετά το τρίτο λεπτό αρχίζει η κατάσταση και γίνεται εκτεταμένη, τα πάντα οργιάζουν σε βαθμό εκτροχίασης. Στο δεύτερο μισό του δίσκου οι διάρκειες αυξάνονται, οι πειραματισμοί ξεπερνούν τα όρια, οι ηχητικοί δρόμοι γίνονται πιο περίπλοκοι, με περισσότερους παράδρομους και παράμετρους. To ‘’ David’’ είναι ένα προοδευτικό τέρας που αυτοεξελίσσεται μόνο τους καθόλη τη διάρκεια του. Ακόμα και οι δημιουργοί του χάνουν κάποια στιγμή τον έλεγχο. Λίγο πριν το πέμπτο λεπτό αλλάζουμε διάσταση και ακούμε ένα μαγευτικό ρυθμό με ανεπίστροφες γέφυρες. Λίγα δευτερόλεπτα είναι αρκετά για το συγκεκριμένο ταξίδι χωρίς επιστροφή που θα επαναληφθεί πριν το πέρας του συγκεκριμένου τραγουδιού. Το καλύτερο σημείο του δίσκου, το πληρώνουν με ιδρώτα και έμπνευση, το αγοράζω πουλώντας την αθωότητα μου σαν ακροατης και υποδουλώνομαι στο τεχνικό τους πέρασμα προς την Προοδευτική Κόλαση. Το ‘’ Straggler from Atlantis’’ είναι η Δευτέρα Παρουσία του prog/tech thrash metal. Ευνοικοί άνεμοι φυσουν φωνητικές μελωδίες πάνω σε δύστροπα ηχητικά περάσματα. Τα έγχορδα αιμοραγούν από το μαρτύριο που υποβάλλονται. Και όμως δημιουργούνται μελωδίες που επωάζουν μέσα σου. Χωρίς περιττές υπερβολές και εξωγενή στοιχεία. Ασυμβίβαστη, ανυπόταχτη μεταλλική υπεροχή σε THRASH METAL έκδοση. Control And Resistance ή Repression and Resistance , ιδού η απορία.