WHIPLASH - Power and Pain

Τι μπορούν να καταφέρουν αν μαζευτούν τρεις Αντώνηδες μαζί; Μάλλον τίποτα το ιδιαίτερο.  Όμως τρεις Tonyδες από το New Jersey ξεκίνησαν μια σειρά θαύματα από το 1985. Ας τα πάρουμε όλα από την αρχή. 1983 και δημιουργούνται οι heavy metallers Jackhammer και στο σύντομο χρονικό διάστημα που άντεξαν κυκλοφόρησαν δυο μέτρια demos. Η μουσική τους αγριεύει και ένα χρόνο αργότερα η τετράδα μετονομάζεται σε Whiplash (λίγους μήνες πριν είχε βγει το ‘’Kill ‘em All’’). Ήδη στο δεύτερο ντέμο, κάποιοι από τη σύνθεση είναι δυσαρεστημένοι από αυτή τη thrashy μεταστροφή τους και φεύγουν από τη  μπάντα. Σαν ντουέτο πλέον, ο Tony Portaro (φωνή/κιθάρες/μπάσο τότε) και ο Tony Scaglione (ντραμς) συνεχίζουν και στο τρίτο τους demo του 1985, το ‘’Looking Death In The Face’’  το μπάσο αναλαμβάνει ο Tony Bono. Κάπως έτσι συμπληρώνεται το θρυλικό Power trio των Whiplash. Ένα χρόνο αργότερα βγαίνει το ‘’Power And Pain’’ από τη Roadrunner, ένας από τους καλύτερους power/thrash δίσκους που έχουν βγει ποτέ. Ο Scaglione αποχωρεί, το ‘’ Ticket to Mayhem’’  (1987)είναι πολύ καλό και ας μην φτάνει τα μεγαλείου του ντεμπούτου. Ακάθεκτοι, το 1989 με τη προσθήκη νέου τραγουδιστή, βγάζουν το εξαιρετικό και πάλι ‘’ Insult to Injury’’. Οι Whiplash θα είναι μια ακόμα thrash μπάντα που θα διαλυθεί με την έναρξη της επόμενης δεκαετίας. Η επικείμενη επανασύνδεση δεν είχε και τα καλύτερα αποτελέσματα με το ‘’ Thrashback’’ του 1998 να ξεχωρίζει. Διόλου τυχαίο που οι τρεις Τόνηδες ξαναβρέθηκαν μαζί. Στη Τρίτη τους επανασύνδεση και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει ακόμα ένα δίσκο (στο σύνολο επτά) με τα παλιότερα να είναι σαφώς ανώτερα. Τελευταία δισκογραφική τους δουλειά ήταν ένα split με τους ‘’δικούς’’ μας, Released Anger.

Δοξασμένος δίσκος το ‘’Power And Pain’’ και όχι άδικα. Ένας ηχητικός στρόβιλος. Παρόλο τους περιορισμούς της μέτριας παραγωγής του, οι εννιά συνθέσεις του Tony Portaro είναι ασταμάτητες. Δολοφονικά, διάτρητα riffs που καβαλάνε τους ρυθμούς και δημιουργούν μια νέα thrash κόλαση που το 1986 είχαν νιώσει λίγες φορές ενώ μέχρι και σήμερα, λίγα διαμάντια μπορούν να συγκριθούν μαζί του. Στο βλεφάριασμα του ενός ματιού σου, έχουν παιχτεί τρομερές μελωδίες που σε έχουν παγιδεύσει μέσα στην εκστατική τους έκφανση. Με ένα ‘’Red Bomb’’ έχεις πάρει την δόση σου για μέρες, χάπι υπερσυμπυκνωμένης αδρεναλίνης. Τρομερές αλλαγές, λούπες, σόλος, όξινα φωνητικά. ΘΡΑΥΣΗ. Το μαστίγιο των Τόνηδων είναι μακρύ, τάχιστο, τσουχτερό. Δεν θα αντέξεις εύκολα και τις εννιά βουρδουλιές, θα έχεις λιγ(π)οθυμίσει από αιμορραγία στις τρεις-τέσσερις. Ο τρόπος που τραγουδά ,που φτύνει τις λέξεις, θα αλλάξει το μουσικό σου σύμπαν. Παρέλαβε το ‘’μήνυμα με αίμα’’ στον εσωτερικό σου κόσμο και νιώσε τι ήταν αυτό που παρέλυσε χιλιάδες νέους το 1986, τι τους ώθησε να λατρέψουν αυτό το νέο είδος μουσικής που άκουγε στο όνομα Thrash.

Ραγδαία όψη καταστροφής και στη δεύτερη μεριά του βινυλίου. Χτισμένες ιδέες με τα δυνατότερα υλικά αντοχής στο χρόνο. Ρυθμοί που προκαλούν πολλαπλά κατάγματα σε όλο το σώμα, σε κάθε οστό. Η φωτιά καίει δυνατά μέσα τους και κορυφώνεται στο ‘’ Power Thrashing Death’’. Απόλυτη στιχουργική περιγραφή του είδους, ένα από τα πιο κορυφαία και διαπεραστικά riffs που έχω ακούσει στη ζωή μου, ανεξέλεγκτο πάθος σε όλο το φάσμα μια μουσικής σύνθεσης. Το σόλο, βγαλμένο από το βασίλειο της Παραφοράς και της Σφοδρότητας. Κάποια επιπλέον φωνητικά από μέλη των Carnivore και των Agnostic Front για ακόμα περισσότερη ένταση. Αντλούν εσωτερική δύναμη, τις εξάγουν μέσα στα σωστά σκεύη και δημιουργούν εννιά αιχμηρότατες ηχητικές διαιωνίσεις. Και όταν λέμε εννιά, το εννοούμε, καμιά δεν την  προσπερνάς αλώβητος. Δίσκος γροθιά, από αυτούς που υπήρξαν κρίσιμα και καθοριστικά σημεία μέσα στο Χρόνο.