Loudblast - Sublime Dementia

Ας ξεκινήσω διαφορετικά. Ο Evil Chuck (Chuck Schuldiner) και οι Death ήταν (και είναι) πολύ αγαπητοί σε οπαδούς και συναδέλφους τους. Άνοιξη του 1999 ανακαλύπτει όγκο στο λαιμό, αρχές του 2000 κάνει επιτυχημένη επέμβαση με κόστος 70.000$, χρήματα που δεν διέθετε ο ίδιος και η οικογένεια του. Σύσσωμη η μεταλλική κοινότητα βοηθά οικονομικά, όπως μπορούσε ο καθένας. Στη Γαλλία, μια Death Metal μπάντα με το όνομα Loudblast είχε διαλυθεί το 1999 λόγω εσωτερικών τριβών. Ε για να μαζευτούν χρήματα, επανασυνδέονται τον Νοέμβριο του 2000 μόνο και μόνο για μια συναυλία ώστε τα έσοδα να πάνε στον Μέγιστο. Τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου στο πρόσωπο του. Όσο για τους Loudblast, θα τους θυμόμαστε και για άλλους λόγους, μουσικούς. Από τις παλιότερες ακραίες μπάντες της Γαλλίας, ξεκίνησαν το 1985, με αμέτρητα demos στα 80ς, σε πιο thrashy ήχο που αγρίευε χρόνο με τον χρόνο μιας και το death metal βρισκόταν στα σπάργανα του.  Το 1989 κυκλοφορεί το thrash/death metal  ντεμπούτο τους ‘’Sensorial Treatment’’ από μια μικρή Γαλλική εταιρία. Τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόμα. Τα 90ς τους βρίσκουν σαν death metallers και οι επόμενοι δυο δίσκοι τους (Disincarnate-1991, Sublime Dementia-1993) πρέπει να βρίσκονται σε κάθε ακραία δισκοθήκη. Σημαντική ηχητική μεταστροφή στο ‘’Fragments’’ του 1998 σε πιο μοντέρνους ήχους έφεραν το τέλος της μπάντας όπως προαναφέρθηκε. Οι Stéphane Buriez και Hervé Coquerel επαναλειτουργούν τη μπάντα από το 2002 μέχρι σήμερα με ικανοποιητικά αποτελέσματα.  Έεεεεετσι, και στα 50φεύγα ντεθμεταλλάδες.

Οι δυο death metal δίσκοι τους στα 90ς έχουν πολλά κοινά και προφανώς κοινό παρανομαστή την ποιότητα. Πρώτα από όλα, παραγωγάρα από τον Scott Burns που αναδεικνύει κάθε ήχο τους, ακόμα πιο βάρβαρα και τρομακτικά. Δεύτερον, εξακολουθούν να δίνουν μεγάλη βάση στα εξώφυλλα τους και αυτό του Sublime Dementia είναι το λιγότερο καταπληκτικό, (από τα χέρια του Γάλλου Bolek Budzyn που τους ανέλαβε σε πολλές περιπτώσεις) θυμίζοντας λιγάκι σε μορφή τα αντίστοιχα των Cathedral. Τρίτον, ο ίδιος ο ήχος και οι συνθέσεις που δεν έριξαν σταγόνα νερού στο death metal κρασί τους παρόλο τις παράταιρες καινοτομίες που χρησιμοποίησαν (γυναικεία φωνητικά, πλήκτρα, σοβαρούς στίχους κ.α.). Εντάξει, είμαστε και στο 1993 και έχουν  βγει ήδη εκατοντάδες death metal διαμαντάκια, άρα χρειαζόταν το είδος και κάποιες αλλαγές.  Οι Loudblast, όνομα και πράγμα, παρέδωσαν ένα ηχητικό ντεθεμταλλικό μεγαλείο να έχουν να ευχαριστιούνται οι επόμενες γενιές.

Γαλλικά και πιάνο; Γαλλία και φλώροι; Για ξανασκέψου το αφού ακούσεις το Sublime Dementia. Παλιομοδίτικο death metal. Αβυσσαλέα φωνητικά, σκοτεινή ατμόσφαιρα, θεμελιώδης όγκος, επιθετικά riffs. Δεμένη ομάδα, βελτιωμένοι σαν παίκτες στα έγχορδα ενώ η προσθήκη του Hervé πίσω από το drum kit τους έδωσε  απίστευτη ανωτερότητα σε σχέση παρόμοιες μπάντες. Σάρκινος αλυσοθραύστης, ταραχοποιός της επανάληψης. Ο Ξανθός παίζει με βάθος, σβήνει συναδέλφους του με την τεχνική βιαιότητα του, αναβαθμίζει τις συνθέσεις με τις αλλαγές του.  Κάθε τραγούδι ένα τάγμα από riffs. Πεινασμένα φωνητικά σαλιώνουν με καυστικά υγρά κάθε λέξη πριν την ελευθερώσουν, πάντοτε όμως το νόημα τους είναι τροφή προς σκέψη και ενδιαφέρουσες ιδέες. Και ξανά riffs και καταστροφικά σόλος που σου αλέθουν το μυαλό. Χωρίς βιασύνες και ανούσια blastbeats. Το ξεκάρφωτο ‘’ About Solitude’’ ακούγεται σαν  όαση με νερό μέσα στην πύρινη κόλαση των άλλων τραγουδιών. Εδώ ακούγονται ακουστικές κιθάρες, πλήκτρα και η φωνή της Sonia (η ίδια που τραγούδησε και στο Focus των Cynic).  Ενάμιση λεπτό μετά, επιστροφή στις τεχνικές επάλξεις του death metal. Τεχνική που δεν στοιχίζει στην ακραιότητα. Ένας αέναος κύκλος βαρβαρότητας, επιδεξιότητας, μελωδίας από μύστες του είδους. Τραγούδι δεν διαλέγεις σε αυτή τη δισκάρα, την ακούς ολόκληρη και επανειλημμένα.