- Home
- Heavy Load - Death or Glory
Heavy Load - Death or Glory
Heavy Load-Death or Glory
Κάποια συγκροτήματα, πραγματικά λατρεύονται στη Ελλάδα. Μπορεί σε κάποιες χώρες να θεωρούνται σημαντικές, αλλά στο Ελληνικό κοινό θεωρούνται κορυφαίοι για το είδος τους. Θες για παράδειγμα τους Warlord, τους Cirith Ungol, τους Heavy Load; Απίστευτο και όμως αληθινό. Ας πάρουμε παράδειγμα τους Heavy Load. Ήδη το 1983, το συγκρότημα είχε κλείσει τον πρώτο κύκλο ζωής του και όμως, πλέον 35 χρόνια μετά, όχι μόνο τους θυμόμαστε αλλά αποζητούμε τους ήχους τους συχνά πυκνά. Και έχουν βγάλει μόνο τρεις δίσκους από τους οποίους ο πρώτος ‘’Full Speed at High Level ‘’(1978) δεν είναι και τόσο….metal. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Τα αδέρφια από την Σουηδία, Wahlquist το επίθετο τους, ξεκινάνε το 1976 τους Heavy Load, σαν τρίο (με ένα μπασίστα στην σύνθεση). Σαν τρίο θα κυκλοφορήσει και το προαναφερθέντα hard ‘n’ heavy ντεμπούτο τους. Η εταιρία χρεοκοπεί, τα αδέρφια φτιάχνουν την δική τους, την Thunderload Records. Μέχρι το 1981, και το ep ‘’Metal Conquest’’ που πλέον θα βγει από την δική τους εταιρία, ο ήχος έχει σκληρύνει κατά πολύ και αποκτά τον ήχο με τον οποίο τους αγαπήσαμε. Η μπάντα είναι πλέον τετραμελής με τους Eddy Malm (κιθάρες) και Torbjörn Ragnesjö (μπάσο). Το ep ήταν εξαιρετικό, με πρωτόγνωρο επικό ήχο και εξώφυλλο, πριν από τις άλλες γνωστές μπάντες. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Τα επόμενα δυο ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ τους, ‘’Death Or Glory’’ και ‘’ Stronger than Evil’’ χάραξαν ανεξίτηλα το όνομα τους στις καρδιές μας. Το 1983 η μπάντα διαλύεται με μεμονωμένες προσπάθειες επανασύνδεσης στο μέλλον να φέρνουν λίγα αποτελέσματα (ένα single το 1985 και ένα demo το 1987 για ένα δίσκο που ΔΕΝ κυκλοφόρησε ποτέ ). Ευτυχώς το 2017 επανασυνδέθηκαν και δίνουν κάποιες συναυλίες για να απολαύσουμε αυτούς τους ΥΜΝΟΥΣ ζωντανά (Μάιος 2018) χωρίς να έχουμε παραπάνω απαιτήσεις.
Είμαστε 1982. Οι Manilla Road έχουν βγάλει το ‘’Metal’’, οι Manowar το ‘’Battle Hymns’’,οι Cirith Ungol έχουν βγάλει το ‘’Fire and Frost’’ και οι Brocas Hem/ Bathory δεν έχουν δημιουργηθεί καν . Και ερωτώ, ποιος ήταν ο πιο επικός (επικός δεν σημαίνει πολεμικός κατά ανάγκη) σε συναίσθημα από όλους αυτούς σε σύγκριση με το ‘’Death Or Glory’’; Οι Heavy Load τα είχαν ΌΛΑ. Εξώφυλλο, θεματολογία, μουσική, και προπάντων ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, τουλάχιστον στις περισσότερες συνθέσεις τους. Μπορεί το ‘’ Heavy Metal Angels (in Metal and Leather) ‘’ να μην ακούγεται επικό αλλά είναι ένα metal ανθέμιο που ξεσηκώνει και νεκρούς. Έχει και αυτόν το σπηλαιώδη ήχο που το κάνει να ακούγεται μαχόμενο και καταραμένο. Τα φωνητικά μοιράζονται ο Ragne, o Styrbjörn ή ο Styrbjörn σε ξεχωριστές συνθέσεις και δίνουν διαφορετική ταυτότητα σε κάθε τραγούδι. Αν στρέψεις τους ηχητικούς σου υποδοχείς προς τις μελωδίες από τις κιθάρες, εδώ τα πράγματα είναι μαγικά. Μανιασμένα riffs που χρωματίζουν τις αρμονίες που εξοβελίζονται δεξιά-αριστερά για να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον η μεταλλική του ουσία. Βέβαια, όσο και μεταλλικό και αν ακούγεται για το 1982, οι Σουηδοί είχαν διαποτίσει τις συνθέσεις τους με άφθονη μελωδία είτε με τις φωνητικές τους αρετές, είτε με πλήκτρα, είτε με την ίδια την κιθαριστική παραφορά τους.
Bleeding Streets. Αιώνια ηχητική εικόνα εγχάραξης της ψυχής μου. Γρήγορο, πιασάρικο, με πτερυγισμό καρδιάς από την πώρωση. Μια γλυκιά παγίδα επιθετικής ζαλάδας. Ευθύς στο επόμενο τραγούδι, εντελώς διαφορετικά. Πιο heavy κιθάρες, πιο επικές. Πιο αργοί ρυθμοί, διακλαδισμένο παίξιμο στα drums που εξιτάρει. Διαφορετικά φωνητικά με πιο μεγάλες ανάσες. Ναι, αυτό είναι το ‘’The Guitar Is My Sword’’ και ο τίτλος είναι απόλυτα ταιριαστός όσοι λίγοι ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα τραγούδια. Είναι άσκοπο να ξεχωρίσεις τραγούδι σε ένα δίσκο που δεν αγγίζει το τέλειο, ΕΙΝΑΙ το τέλειο για να το ακολουθήσουν τα άλλα. Τέσσερις Βόρειες φιγούρες που Δημιουργούν Τέχνη, που αισθάνονται ότι δεν βρίσκονται σε ένα στούντιο αλλά σε ένα δικό τους κόσμο που έχει πληγεί και παίζουν παθιασμένα για να τον θεραπεύσουν. Ακούς τις μπασογραμμές του ‘’Traveller’’, το σόλο στη μέση του τραγουδιού, τον τρόπο που εκφράζεται ο Ragne και πιστεύεις ότι έχουν σχέση με την μέση μπάντα-καρικατούρα. ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ. Όταν ακούς την ερωτική του απογοήτευση στο ‘’ Little Lies’, δεν σου φέρνει θλίψη, σου φέρνει πάθος και δύναμη. THAT’S METAL FOLKS!!!