Havok - V

Αν ζούσαμε ακόμα στα 80-90ς και έβλεπα το εξώφυλλο των Havok χωρίς να ξέρω καν τι είδος παίζουν, θα το είχα αγοράσει. Τώρα αυτά τα ρίσκα έχουν σχεδόν εξαντληθεί-εξαφανιστεί και ίσως να είναι και για το καλύτερο του ακροατή. Πάντως το καλλιτέχνημα του Ισραηλινού Eliran Kantor είναι εξαιρετικό οπως και τα περισσότερα του και αξίζει να δούμε πολλά δικά του έργα και στο μέλλον. Να μην ξεφεύγουμε όμως, το θέμα μας είναι οι Havok από το Colorado, μια thrash των 00ς .Το neo-thrash Κύμα των 00ς έβγαλε 100άδες μπάντες, κάποιες καλές, κάποιες όχι και τόσο  και κάποιες σκέτο κόπιες. ΄Ηδη πολλές έχουν εξαφανιστεί ή διαλύσει. Οι Havok φαίνονται ακμαιότατοι  φτάνοντας στο πέμπτο δίσκο τους ‘’V’’ ενώ το συμβόλαιο τους με την Century Media συνεχίζει. Η μπάντα από το 2004 που ιδρύθηκε έχει αρκετές αλλαγές στην σύνθεση της αν και με το δεύτερο δίσκο της ‘’ Time Is Up’’ έδειξε σημάδια σταθεροποίησης εκτός από την θέση του μπασίστα που αλλάζει σε κάθε δίσκο με νέα προσθήκη τον Brandon Bruce για το ‘’V’’. O δίσκος είχε ημερομηνία κυκλοφορίας στην 1η του Μάη  με διαθεσιμότητα σε digipak cd και βινύλιο σε διάφορα χρώματα.

Οι Havok, όντας οι ίδιοι Αμερικάνοι, ακολουθούν σαν ήχο τις μπάντες της πατρίδας τους. Δηλαδή Testament, Megadeth και Exodus. Riffομηχανές, επιθετικοί ρυθμοί, σολαρίσματα στο backround, αιχμηρά φωνητικά. This is THRASH και έχειότι χρειάζεται να σε τινάξει σε μια συναυλία ή ακόμα και στο σπίτι. Βομβαρδισμός από παντού χωρίς να πάρεις ανάσα, το ένα τραγούδι παραδίδει την σκυτάλη της ταχύτητας στο επόμενο και ο ακροατής νιώθει το σβέρκο του μουδιασμένο και το κεφάλι του έτοιμο να πέσει στο έδαφος σαν ώριμο φρούτο. Το είδος δεν προσφέρει καινοτομίες εύκολα και σίγουρα οι νεαροί Havok δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για κάτι τέτοιο.  Παίρνουν τις επιρροές τους, τις προσθέτουν τη δική τους φρεσκάδα και όρεξη και θρασάρουν δίχως αύριο. Υπάρχουν βέβαια και πιο μέτρια τραγούδια που σε αφήνουν παντελώς ασυγκίνητο από την κοινοτυπία τους όπως το ‘’ Betrayed by Technology'΄ή το ‘’Panpsychism’’.  Χαίρομαι που αφήνουν τον νέο (μπάσο) να βγαίνει μπροστά σε πολλές στιγμές και δίνει ειδικό βάρος στις συνθέσεις τους. Το ‘’ Ritual of the Mind’’ θυμίζει έντονα Metallica μεσαίας περιόδου χωρίς να είναι εξίσου καλό ενώ το gojirέικο ‘’ Interface with the Infinite’’ είναι τρομερά ρυθμικό και τεχνικό και παίζει να είναι και το καλύτερο του δίσκου. Το  ‘’V’’ θα ευαχριστήσει τους οπαδούς των Havok διότι είναι σαφώς καλύτερο από τον προηγούμενο δίσκο τους αλλά γενικότερα δεν έχει τα φόντα να συγκριθεί με τους ηγέτες του είδους, παλιούς και καινούριους.