Skeletal Remains - Devouring Mortality

Παίρνοντας το όνομα τους από κάποιο στίχο από το ‘’Human Dissection’’ τραγούδι των Demolition Hammer (Epidemic Of Violence-1992), οι Skeletal Remains ακροβατούν ηχητικά από πρώιμους Death μέχρι Pestilence, από πρώιμους Gorguts σε Morbid Angel. Με τέτοιες θεάρεστες επιρροές, μόνο καλό Death Metal μπορείς να παίξεις. Οι Skeletal Remains ξεκίνησαν πίσω στο 2011 σαν Anthropophagy  αλλά μετά το πρώτο τους ντέμο άλλαξαν όνομα. Κυκλοφόρησαν ήδη δυο δίσκους μέσω της F.D.A. Records ενώ ο νέος τους δίσκος είναι μια συνεργασία της Dark Decent Records και της Century Media. Το ‘’Devouring Mortality’’ θα κυκλοφορήσει στις 13 Απριλίου σε απλό cd, digipak cd (με bonus διασκευή σε Cancer) αλλά και βινύλιο με το cd μαζί. Στα υπέρ του νέου δίσκου να σημειωθεί ότι μίξη και παραγωγή έχει κάνει ο Dan Swano ενώ εξώφυλλο από τον Dan Seagrave (θυμίζει πολύ το Souls To Deny των Suffocation, δική του δουλειά και αυτό).

Μην περιμένετε να ακούσετε τίποτα λιγότερο ή διαφορετικό από παλιομοδίτικο death metal. Δεν είναι διόλου τυχαίο το ότι επιθύμησαν να συνεργαστούν με τους Swano/Seagrave. Καθόλου τυχαίο οι αναφερόμενες επιρροές. Τα φωνητικά κάπου ανάμεσα σε Schuldiner/Mameli, τα κλασσικά τσιριχτά παραμορφωμένα φωνητικά που σκίζουν τις ηχητικές διαστάσεις. Στίχοι γεμάτοι βία που δίνουν ακόμα περισσότερο πόνο έτσι όπως προφέρονται. Οι συγκρίσεις με τους Death δεν περιορίζονται μόνο στη φωνή. Riffs, κιθαριστικές ελεγείες, σολαρίσματα, μπασογραμμές, όλα θυμίζουν μα μέχρι εκεί. Μακριά από στυγνούς κλώνους-αντιγραφείς που δεν έχουν τίποτα να προσθέσουν επιπλέον. Ο νέος τους drummer εκτελεί βάναυσα σε γρήγορες ή και όχι, ταχύτητες, πάντοτε με ακρίβεια και προκαλώντας πόνο σε σβέρκους. Δεν προσπαθούν να φτάσουν την ακραιότητα στα…άκρα αλλά δίνουν περισσότερο βάση στο συνθετικό κομμάτι και αυτό είναι που κρατάει το ενδιαφέρον στη μουσική τους. Υπάρχουν κιθαριστικά  hooks και σόλος που αποσπάνε την προσοχή μιας και είναι πολύ προσεγμένα και ενδιαφέροντα. Οι Skeletal Remains ξέρουν να σου σβήνουν το χαμόγελο με το death metal τους αλλά έχουν χώρο για ρυθμικές απολαύσεις και έγχορδες μελωδίες. Μιλάμε ότι οι κιθαρίστες της μπάντας έχουν τρομερές δυναμικές και τις εξαντλούν προς τέρψη όλων των old school death metallers. Τίποτα νέο σαν άκουσμα αλλά σαν ένα χαμένο δίσκο στις αρχές των 90ς που δεν είχαμε ακούσει ποτέ.