Horizon's End - Skeleton Keys

Δύσκολα κάποιος να διαφωνήσει ότι η καλύτερη Progressive Metal μπάντα της Θεσσαλονίκης στα 90ς ήταν κάποια άλλη από τους Horizon’s End. Το συγκρότημα ξεκίνησε από τον κιθαρίστα Χρήστο Κώστα με μια διαφορετική τότε σύνθεση και δημιούργησαν το πρώτο τους τραγούδι ‘’ Future Dreams in Medieval Waves’’. Ένα χρόνο αργότερα στη μπάντα προσχωρεί ο Σάκης Μπαντής στα πλήκτρα, η μουσική τους γίνεται πολύ πιο μελωδική και μια demo κασέτα με τρία τραγούδια κυκλοφορεί. Τότε ήμασταν συνηθισμένοι στις κακές παραγωγές και στα μέτρια φωνητικά (λόγω προφοράς) και δεν μας ξένισε το συγκεκριμένο υλικό, ίσα  ίσα που νιώσαμε ότι κάτι σημαντικό είχε γεννηθεί. Αρχές 96’ και ο Στέργιος Κουρού (ντραμς) μπαίνει στη μπάντα η οποία βελτιώνεται παικτικά και συνθετικά. Βρίσκουν στο πρόσωπο της Γερμανικής Music Is Intelligence (η τέλεια εταιρία για το είδος στα 90ς) το συμβόλαιο που χρειάζονται και το 1998 κυκλοφορούν το ντεμπούτο ‘’ Sculpture On Ice’’. Τα λόγια είναι περιττά, ο δίσκος είναι από τα πιο αξιοθαύμαστα δείγματα του progressive metal παγκοσμίως. Σημαντικές συναυλίες κάνουν το όνομα της μπάντας ακόμα πιο δυνατό. Το καλοκαίρι όμως έρχεται το τέλος των Horizon’s End. Κουρού και Μπαντής κρατούν το όνομα της μπάντας, βρίσκουν νέα μέλη και μέσω της Steel Gallery Records κυκλοφορούν το ‘’Concrete Surreal’’.

Η μπάντα συνεχίζει με αργούς ρυθμούς στα 00ς , χωρίς να έχει διαλυθεί πάντως. Μεμονωμένες συναυλίες, πρόβες και νέα τραγούδια που θα τα ακούγαμε στο ‘’ Intensification’ (έτοιμο από το 2005), πράγμα που ποτέ δεν έγινε με μια επίσημη κυκλοφορία. Τελικά το 2010 γεννιούνται οι Wardrum από μέλη των Horizon’s End που μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Και να που ξαφνικά, το 2019 ξαναβάζουν όχι απλά μπροστά αλλά παίρνουν φωτιά και έτσι στις 31 Οκτωβρίου θα είναι διαθέσιμος ο νέος τους δίσκος (φυσικά από την Steel Gallery Records), ‘’Skeleton Keys’’ σε cd. Παραγωγή από τον Σάκη Μπαντή και τον Κώστα Σκανδάλη στο  (και μίξη από τον ίδιο στο  Infinity Studio) ενώ εξώφυλλο/artwork από τον Παναγιώτη Σηφάκη. Ελληνική περηφάνια από όλες τις πλευρές.

Υπάρχουν διάφορες σχολές Prog Metal. Αν κάπου θα έπρεπε να κατατάξω το νέο άλμπουμ των συμπρωτευουσιάνων, αυτή θα ήταν των Shadow Gallery. Το ‘’Skeleton Keys’’ ξεκινά με ένα επτάλεπτο ορχηστρικό τραγούδι που προσωπικά μιλώντας το θεωρώ μέσα στις 2-3 καλύτερες στιγμές του δίσκου. Ατμοσφαιρικό, με πολλές στρώσεις μελωδίας, με τις αλλαγές πορείας και φοράς. Τα φωνητικά, πραγματικά αχρείαστα, μιας και σε παγιδεύουν στα ηχοχρώματα τους. Βάπτισμα από την τεχνική ταξιαρχία που μεταβαίνουν στο ΄΄ Forming Fantasies’’ ανεπαίσθητα. Ζεστοί ήχοι σε συντροφεύουν, σε αγγίζουν και σε καίνε με την ροή των αρμονιών που δημιουργούν. Οι επιρροές από Shadow Gallery και παλιούς Kamelot βγαίνουν στην επιφάνεια και οι λάτρεις τους θα βρουν όχι απλά ένα αποκούμπι αλλά ένα δίσκο που θα συγκρίνεται εύκολα στο μέλλον με τα αντίστοιχα διαμάντια των συγκεκριμένων συγκροτημάτων. Μην το κουράζουμε, τέτοιοι δίσκοι δεν βγαίνουν κάθε χρόνο. Οι Horizon’s End είναι και πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή ισχύος. Το αξίζουν και τους έχουμε ανάγκη.

Οι συνθέσεις είναι μεγάλες σε διάρκεια και αναπτύσσονται χωρίς εκπτώσεις σε τίποτα. Η φωνή του Τοπαλίδη πιο καλή και προσεγμένη από ποτέ. Με την εκφραστικότητα του να έχει φτάσει σε άλλα επίπεδα. Πλήκτρα που δημιουργούν λαχτάρα για αλλεπάλληλα ακούσματα. Υπέροχες μελωδίες και σπουδαίες ατμόσφαιρες χωρίς να βαραίνουν ανούσια τις συνθέσεις. Ρυθμοί σε ρόλο αθέατων κυνηγών θηραμάτων. Λίγο να ξεχαστείς και σε τραγούδια όπως το ‘’ Dreamer's Hands’’ θα σε θρυμματίσουν. Όσο για τα riffs, ένα οργανωμένο όργιο, συναγωνισμός με τα πλήκτρα, ένα ασταμάτητο κυνηγητό σε ένα μαγευτικό λαβύρινθο. Οι Horizon’s End κάποτε είχαν το πάθος, την όρεξη. Τα έχουν και πάλι, μαζί με εμπειρία, τεχνική βελτίωση, γνώση στα άπαντα του συνολικού μουσικού αποτελέσματος. Και όχι μόνο φαίνεται, ακούγεται κιόλας. Και θα ακούγεται για πολλά χρόνια. Γι αυτούς που δεν θέλουν το prog τους μια αυτοκαταναλωτικό, που σκεπάζεται από τόνους άχρηστων ήχων. Είναι γι αυτούς που θέλουν την τεχνική να βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με την μελωδία, γι αυτούς που τους αρέσει να ξεδιπλώνουν κομμάτια σύνθεσης και να βρίσκουν ηχητικά δωράκια, γι αυτούς που επιθυμούν ισορροπία στα διάφορα όργανα που χτίζουν όλα μαζί μια εύσχημη σύνθεση σε όλο της το βάθος.

Line-up:

Vassilios Topalides - Vocals

Kosta Vreto - Guitars

Kostas Scandalis - Bass

Stergios Kourou - Drums

Sakis Bandis - Keys & Backing Vocals

Guests:

Yannis Papadopoulos (Track 2 & 7)

Manolis Pilidis - Additional Guitars & Guitar Solo (Track 7)

Sotiris Gogos - Guitar Solo (Track 6)

Nikos Spyridakis - Additional Vocals (Track 6)