Ricky Warwick ‎ - When Life Was Hard And Fast

Πολύ μεγάλη φυσιογνωμία ο Ιρλανδός Ricky Warwick για το hard rock. Γεννημένος στην Ιρλανδία, ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στα 14 του έχοντας τους δικούς του μουσικούς ήρωες. Έκανε πασίγνωστο το όνομα δημιουργώντας τους Almighty (1988) που είχαν τεράστια εμπορική επιτυχία. Στους Almighty τραγουδούσε και έπαιζε κιθάρα, ήταν ο συνθέτης και φυσικός αρχηγός της μπάντας. Μετά το ‘’ Psycho-Narco’’ του 2001 έκανε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο. Ακολούθησαν και άλλοι μέχρι που ο παιδικός του ήρωας Scott Gorham των Thin Lizzy  τον κάλεσε να πάρει την θέση του αποθανόντα Phil Lynott. Ακολούθησαν συναυλίες μέχρι που ήρθε η ώρα και η ανάγκη για νέο υλικό. Τότε γεννήθηκαν οι Black Star Riders. Συνέχισε όμως να κυκλοφορεί προσωπικά άλμπους και φέτος, μετά από πολλά χρόνια ήρθε η ώρα για το επόμενο του. ‘’ When Life Was Hard And Fast’’ λοιπόν, δέκα καινούριες συνθέσεις (και μια διασκευή) σε cd ή βινύλιο διαφόρων χρωμάτων (εκτός αν προτιμήσετε την digipak έκδοση με τα δυο cds), διαθέσιμο από την Nuclear Blast, ήδη από τις 19 Φλεβάρη.

Χωρίς να είναι τόσο έντονες οι επιρροές από Thin Lizzy, δεν σημαίνει ότι είναι ανύπαρκτες. Είναι και οι χρωματισμοί στη φωνή του που θυμίζουν έντονα τον αείμνηστο. Το ομώνυμο, εναρκτήριο τραγούδι θυμίζει την Μεγάλη Ιρλανδική Μπάντα, έχοντας ομως ένα νέο, μοντέρνο ήχο και χωρίς να δανείζονται αυτολυσιες μελωδίες όπως κάνουν κάποιες άλλες tribute μπάντες. Αν υπήρχαν οι Thin Lizzy μέχρι σήμερα, ίσως να ακουγόντουσαν κάπως έτσι. Μια σύνθεση γραμμένη από τον Warwick μαζί με τον φίλο του Sam Robinson ενώ κάποια guest φωνητικά ακούγονται από τον Joe Elliott (Def Leppard).Το επόμενο, εντελώς διαφορετικό σε ήχο, πιο άμεσο και απλό, πιο rock ‘r’ roll με solo από τον Luke Morley των Thunder. Το ‘’ ‘I’d Rather Be Hit’ ‘’ είναι πιο ζωντανό, πιο σκληρό, πιο ευθιάθετο. Πολύ όμορφες μελωδίες στις κιθάρες ενώ το σόλο του Andy Taylor, σύντομο και σαρωτικό.Η ώρα της διασκευής έρχεται στο  ‘’Gunslinger’’ του Mink Deville (από το 1977) και μη έχοντας ακούσει ποτέ το αυθεντικό παρά τώρα, θα αποφύγω τις συγκρίσεις. Το   ‘‘Never Corner A Rat’’  δεν με κέρδισε, κάτι οι φωνητικές γραμμές, κάτι το χιλιοακουσμένο rock ‘n’ roll του με punk (χύμα) διάθεση.Προσπερνάω και φτάνω στο  ‘’Time Don’t Seem To Matter’’. Ακουστικές κιθάρες, βαριά, γήινα φωνητικά και συναισθηματισμός στο έπακρο. Το πιο προσωπικό τραγούδι του δίσκου, με στίχους που απευθύνεσαι στη μικρή του κόρη. Στο ‘’ Fighting Heart’΄ επιστρέφει η Thin Lizzy αγαπη η οποία γίνεται εκδηλότατη, ειδικά στις κιθάρες. Πολλά πλήκτρα στο ‘’ I Don’t Feel At Home’’ από τον Dizzy Reed των Guns n Roses. Απλό σαν ενορχηστρωση, απλό και σαν εκτέλεση. Κρατώ το δυναμικό παίξιμο στα drums που δίνουν κάποια ένταση στο τραγούδι που γενικότερα του λείπει, σε αντίθεση με το επόμενο. Ακουστικές κιθάρες και φωνητικά ηχογραφημένα σε κινητό τηλέφωνο στο ‘’ Clown Of Misery’’ χωρίς κάτι το αξιόλογο και κλείσιμο με το δυναμικό ‘’ Your My Rock ‘n Roll’. Στο σύνολο έχουμε ακούσει και καλύτερα αλλά και χειρότερα δείγματα γραφής από τον Rick. Αξίζει βέβαια τον χρόνο μας.