Shaft - Tunnel Vision
Shaft-Tunnel Vision
Άλλη μια άγνωστη μπάντα ξεθάβεται προς τέρψη όλων εμάς που λατρεύουμε το Αμερικάνικο tech/power metal. Το όνομα της Shaft, ένα όνομα χαμένο στη λήθη ή στην καλύτερη αναφερόμενο στους λιγοστούς οπαδούς της μπάντας στη περιοχή τους, στη Pennsylvania. Οι Shaft ιδρύθηκαν στα τέλη των 80ς στο Lehigh Valley από τους Jonny Kerkusz (φωνή), Dennis Hower (μπάσο) , Larry Werner (κιθάρα) και μετά από μια αλλαγή στη θέση του ντράμερ, τον Scott Williams. Η συγκεκριμένη σύνθεση άρχισε να παίζει διασκευές αλλά και δικά τους τραγούδια σε συναυλίες στην ευρύτερη περιοχή και κατόπιν αποφάσισαν να μπουν στα Westwires Recording στο Allentown και να ηχογραφήσουν (σε κασέτα) ένα ep έξι συνθέσεων. Οι τοπικοί κολεγιακοί ραδιοσταθμοί έπαιζαν αρκετά τα τραγούδια τους αλλά αυτό δεν τους βοήθησε ιδιαίτερα ώστε να περάσουν στο επόμενο στάδιο (κάποιο συμβόλαιο). Η μπάντα την πάλεψε περίπου ακόμα ένα χρόνο ώσπου και τελικά διέλυσε. Αυτά τα 6 τραγούδια είναι η μοναδική κληρονομιά των Shaft και η Heaven and Hell Records αποφασίζει να το κυκλοφορήσει για πρώτη φορά σε cd, σε 500 κόπιες, με remastered ήχο, 8σέλιδο βιβλιαράκι με στίχους και φωτογραφίες καθώς επίσης και διαφορετικό εξώφυλλο από τον Steven Cobb (το αυθεντικό είναι άθλιο).
Μεγάλο γκολ σε αυτές τις επανακυκλοφορίες είναι η βελτίωση του demo ήχου από τις αυθεντικές ηχογραφήσεις. Στην περίπτωση των Shaft, o Jonny Kerkusz (φωνή) ήταν υπέυθυνος για την παραγωγή (όπως και για όλους τους στίχους εκτός του ‘’ Time for the Show’’ που είναι του κιθαρίστα). Εδώ ευτυχώς έχουμε αρκετά καλό ήχο που δεν στοιχίζει στο τελικό αποτέλεσμα. Μουσικά τώρα. Αρχή με το ‘’ Bloody Mary’’ και riffs των Omen θα σας καρφωθούν στο μυαλό. Γρήγορος ρυθμός, τσιρίδες πολλών δευτερολέπτων, τεχνικό παίξιμο, πλούσιες αλλαγές σε ρυθμούς και μοτίβα. Δεν υπάρχει περίπτωση να βαρεθείτε λεπτό. Όλο και κάποια αξιόλογη ηχητική δίνη θα σας συνεπάρει. Μαγικό ηχητικό χαλί στο ‘’ The First One (the Willing)’’ με μπάσο να σφυροκοπά και να προβάλλεται πιο μπροστά από τα άλλα όργανα αλλά δυστυχώς είναι το μοναδικό τραγούδι που με χαλάνε οι φωνητικές του μελωδίες και το ψιλοβαριέμαι/κουράζει. Μουσικά όμως είναι εξαίρετη περίπτωση. Υγρά όνειρα εκπληρώνονται στα επόμενα τέσσερα τραγούδια. Το Power/Prog όπως μου αρέσει. Μελωδίες για να κουρνιάσεις αλλά και διαβρωτικοί ρυθμοί για να σε κρατούν σε εγρήγορση. Ηλεκτισμένο ολοκαύτωμα με ενα ζευγάρι πνευμόνια να αδειάζουν τις αστραπές τους. Άλλοτε επιθετικοί, άλλοτε εφευρετικοί, άλλοτε χαρίζοντας μελωδίες σωτηρίας. Πάντοτε ως καταρράκτες ηχητικών σημάτων. Μέχρι και επιμεταλλωμένο reggae πέρασμα θα ακούσετε (Time for the Show). Δεν χορταίνουμε τον λυρισμό του ‘’ Walking Thru the Night’’ (το αγαπημένο του δίσκου για μένα) και ανάλογων ακουσμάτων και θα ψάχνουμε να ακούσουμε και την τελευταία γειτονική μπάντα που γέννησε η Αμερική.