Reviews
Το ζητούμενο σε μια παρουσίαση νέας κυκλοφορίας είναι να δώσουμε στον αναγνώστη μερικές βασικές πληροφορίες γι’ αυτήν και το συγκρότημα που την κυκλοφορεί και κυρίως να μεταφέρουμε την αίσθηση που μας άφησε η ακρόαση της.
Τους NIGHTWÖLF από την Βραζιλία τους γνωρίζω ήδη από την πρώτη τους κυκλοφορία, η οποία ήταν το EP με τίτλο «Unleash the Beast» που είχε κυκλοφορήσει το 2020 και μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις.
Οι Heavy Load είναι από τους πιο μεγάλους ήρωες για πολλούς από εσάς εκεί έξω. Λογικό πέρα για πέρα καθώς από τα τέλη των 70ς, οι Heavy Load που είναι από τις πρώτες heavy metal μπάντες στην Σουηδία, με το ‘’Full Speed at High Level’’ αλλά και στις αρχές 80ς με τα ‘’Metal Conquest’’ ep και ‘’Death Or Glory’’ και ‘’Stronger Than Evil’’ ομόρφυναν ζωές και γλύκαναν metalικές καρδούλες. Και συνεχίζουν αυτοί οι δίσκοι τους, αλλά και οι σποραδικές εμφανίσεις τους να το κάνουν ακόμα και στις μέρες μας.
Μόλις λίγες μέρες πριν οι Fortress Under Siege επέστρεψαν με το νέο, τέταρτο κατά σειρά άλμπουμ τους, και κάπως έτσι τους ανακάλυψα και εγώ!!!!! Τι βγάζει ή Ελλάδα τελικά ρε παιδιά…..; θα το λέω και θα το ξαναλέω, πλέον τα Ελληνικά σχήματα και οι καλλιτέχνες στέκονται επάξια στο παγκόσμιο μουσικό γίγνεσθαι.
Ο Phil Campbell ένα από τα μακροβιότερα μέλη των Motorhead, κιθαρίστας τους για κάτι παραπάνω από τριάντα χρόνια και για δέκα έξι δίσκους. Μετά τον Θάνατο του Lemmy (r.i.p.2015) και αφού πήρε τις απαραίτητες ανάσες φόρμαρε τους Phil Campbell And The Bastard Sons.
Οι Within Temptation είναι ένα μουσικό σχήμα που χάριν ευκολίας το κατατάσσουμε σε αυτό που λέμε female fronted metal. Εμμ δεν είναι τόσο απλό. Και γιατί το metal ΔΕΝ χωρίζεται σε female και male fronted και γιατί οι Within Temptation τραβούν τις δικές τους γραμμές. Όπως προφανώς η κάθε μπάντα που σέβεται την μουσική της οντότητα κάνει ακριβώς το ίδιο. Στο 9ο άλμπουμ τους, ‘’Bleed Out’’ οι Within Temptation συνεχίζουν πάνω σε αυτήν την γραμμή, που σαν μια τεθλασμένη γραμμή, δείχνει την όποια μουσική κατεύθυνση δίνουν σε κάθε τους καινούρια δημιουργία.
Η τέχνη έχει σκοπό να ψυχαγωγήσει αλλά και να προκαλέσει. Να σε βάλει σε μια διαδικασία σκέψης προκειμένου να οδηγηθείς στα δικά σου συμπεράσματα. Οι DUNGEON WOLF από τα πρώτα βήματα της ύπαρξής τους είναι ταγμένοι σ’ αυτό ακριβώς το σκοπό να προκαλέσουν και να αμφισβητήσουν τιε προβαλλόμενες κυρίαρχες ιδέες. Ότι, δηλαδή, έκανε η heavy metal και rock μουσική στα πρώτα χρόνια της ύπαρξης της κι ότι οφείλει να κάνει μέχρι και τις μέρες μας.
Primal Fear ήταν και μια ταινία, δικαστικό θρίλερ, πολύ καλό και ο Ελληνικός τίτλος ήταν Φόβος Ενστίκτου. Ποτέ μου δεν πήρα τους Primal Fear, αυτούς τους Γερμανούς classic metallers, βάζοντας τέτοιες σκέψεις για το όνομα τους. Πιασάρικο metal όνομα, πιασάρικες heavy metal συνθέσεις. Και πάντοτε σε κάθε ακρόαση όλων, ακόμα και τον πιο ταπεινών δίσκων τους, να υπάρχει μια metalική ευχαρίστηση και ένα αδιανόητο χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Και τώρα που ακούω το δέκατο τέταρτο άλμπουμ τους ‘’Code Red’’ η ίδια metalική ευχαρίστηση και το ίδιο αδιανόητο χαμόγελο έχει εμφανιστεί σαν το ουράνιο τόξο.
O Κ.Κ. Downing και το καινούριο του, εδώ και μια πενταετία, καλλιτεχνικό όχημα, μπαίνει στον δεύτερο Priestικό του σταθμό, τον δεύτερο τους δίσκο δηλαδή, υπό τον τίτλο ‘’The Sinner Rides Again’’. Διαδέχεται το προ διετίας καλό τους ντεμπούτο με τον τίτλο ‘’Sermons of the Sinner’’. Το ‘’The Sinner Rides Again’’ κυκλοφορεί από την Napalm Records.
To Progressive Rock (θα) μνημονεύεται για τα διαμάντια που κυκλοφόρησαν στο συγκεκριμένο είδος τη δεκαετία του ΄70. Εννοείται ότι και σε άλλες εποχές έχουν δημιουργηθεί πανέμορφα ακούσματα, απλά στη συγκεκριμένη δεκαετία είχαμε εκπληκτικό συνδυσμό ποιότητας-ποσότητας. Το neo-progressive rock, όπως υποδηλώνει και η ονομασία του αφορά παρόμοιο ήχο σε πιο προσφατες εποχές. Μια μπάντα που είναι εγκληματικά άγνωστη παρά στους ρέκτες του είδους είναι οι Πολωνοι Collage.
Mr Vincent Damon Furnier ας τον αποκαλούμε πιο ορθά και αγαπησιάρικα Alice Cooper με το ‘’Road’’ το οποίο κυκλοφορεί μέσω της earMUSIC έφτασε τα 29 (εικοσιενιά) !!! άλμπουμς. Βάζω και τις μπάντας και τα προσωπικά. Και μόνο που το σκέφτομαι κουράστηκα. Και έχω τα μισά, λέμε τώρα, από τα χρόνια του. Και μιλάμε ότι ο άρχοντας του τρόμου δεν μασάει από χρόνια και το δείχνει και με τις κυκλοφορίες του, αλλά κυρίως πάνω στην σκηνή.