Reviews
Ο Phil Campbell κιθαρίστας των Motorhead από το 1983 μέχρι και το τέλος τους, μετά τον θάνατο του Lemmy στις 28 του Δεκέμβρη του 2015, έχοντας αυτό σαν βαρύ βαρύ βιογραφικό, αλλά και βαριά βαριά κληρονομιά ξεκίνησε το νέο του καλλιτεχνικό όραμα με το όνομα Phil Campbell and the Bastard Sons. Μαζί του τα παιδιά του…Tood στην κιθάρα, Dane στα ντραμς, και Tyla στο μπάσο. Μαζί τους ακόμα και ο τραγουδιστής Neil Starr. Το ντεμπούτο ep κυκλοφορεί από την UDR και τιτλοφορήται Phil Campbell and the Bastard Sons.
Και Ιταλοί, μέσα στην φινέτσα, και με γυναικεία, ευπαρουσίαστη και καλόφωνη, παρουσία στα φωνητικά, και δεν είναι και χθεσινοί οι Mastercastle από την Γένοβα.
Δέκα περίπου χρόνια και έξι ολάκερα full length, με το προ λίγων εβδομάδων Wine Of Heaven τους να κυκλοφορεί από την Scarlet Records φιλοδοξώντας με τις γλυκές μελωδίες και την γλυκολαλιά της Giorgia Gueglio, να κεράσουν αυτό το κρασί του παραδείσου και να μελώσουν αυτιά οπαδών αυτού του κάπως πιο soft power ήχου.
…και μετά από εικοσιτρία ολόκληρα χρόνια επιστρέφουν…ο λόγος για τους The Obsessed του αγέραστου – αγέρωχου Scott "Wino" Weinrich ( Wino, Shrinebuilder, ex – Spirit Caravan, ex – Saint Vitus και πολλά πολλά άλλα). Και μετά The Obsessed του 1990, Lunar Womb, 1991, The Church Within, 1994 και τώρα κυκλοφορούν μέσω της Relapse Records τον τέταρτο δίσκο τους με τον ιερό τίτλο Sacred.
Οι Simplefast είναι μια heavy/thrash metal μπάντα από την Αθήνα. Στις 19 Μαΐου κυκλοφόρησαν την δεύτερη δουλειά τους και πρώτο full length album, Apocalypse, όπου θα τραβήξει την προσοχή από τους λάτρεις του είδους αλλά ταυτόχρονα δείχνει ότι σαν μπάντα θέλουν ακόμα δουλειά.
Τα πλήθη των οπαδών τoυ Ευρωπαικού σκοτεινού αλλά και δυναμικού doom metal σε όλες τις ηχητικές αποχρώσεις, power – epic, heavy/rock doom, ζητοκραυγάζουν για τον αδιαφιλονίκητο ηγέτη τους.
Ο Leif Edling έχει δώσει δημιουργώντας διάφορα σχήματα πάνω στην doom μυσταγωγία, Candlemass, Krux, Avatarium, και τώρα τους The Doomsday Kingdom.
Κάπου στα μέσα των 80ς, μέσα στα πολλά πολλά σχήματα κλασικού και πεντακάθαρου heavy metal ξεκινούσαν τηόνοιρο, ήν δική τους πορεία στο heavy metal ή ακόμα και αυτό το απατηλό όνειρο του rock star…έτσι και στο Cleveland στο Ohio κάποιοι Vatican…παιδιά αμούστακα, ο Vince Vatican, κιθαρίστας…ακόμα στην θέση του, ο επίσης κιθαρίστας Dale Land…αυτός την έκανε πρόπερσι, ο ντράμερ, και αυτός ακόμα στην θέση του, Vic Gribouski, και άλλα μέλη που έφυγαν σύντομα. Το 89 ήρθε ο μέχρι και σήμερα τραγουδιάρης – μπασίστας Brian McNasty.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε με μεγάλη χαρά μια ιδιαίτερη αύξηση καλλιτεχνικής δραστηριότητας και μια έκρηξη δημιουργίας από τον αγαπημένο μας Ολλανδό Arjen Anthony Lucassen. Και στο προσωπικό του πρότζεκτ, και στους The Gentle Storm μαζί με την Anneke van Giersbergen, αλλά κυρίως με το βασικό κατά πολλούς καλλιτεχνικό όχημα τους Ayreon.
Έφτασε αισίως με τους Ayreon τον δέκατο δίσκο, που κυκλοφόρησε σε πολλές γαργαλιστικές εκδόσεις, με τίτλο The Source.
Ιταλικό power…πολύ παρεξηγημένη φάση. Πολλές μπάντες από την γειτονική χώρα έχουν οπαδούς, αλλά και αρκετούς haters στα μέρη μας και όχι μόνο. Κάτι τέτοιο ελάχιστα ισχύει για τους βετεράνους Ιταλούς power metallers Labyrinth.
Οι Rhapsody Of Fire είναι πασίγνωστη μπάντα, που παίζει με τον δικό της Χουλιγουντιανό τρόπο το symphonic power metal της, στο παρελθόν έχει κυκλοφορήσει πολύ καλούς δίσκους, μερικοί εξ αυτών αρκετά αδικημένους από πολλούς metalheads.
Εδώ και κάποια χρόνια προχωρά τον δρόμο της χώρια από τον Luca Turilli, που φόρμαρε τους Luca Turilli’s Rhapsody, και εδώ και λίγο καιρό και χωρίς τον κλασικό τραγουδιστή της Fabio Lione, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Giacomo Voli.
Αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι αντικειμενικός όσον αφορά τους Iced Earth. Ήταν η πρώτη μπάντα που είδα live στην ζωή μου, ήταν πρώτη μπάντα που αγόρασα όλα τα CD της, επόχες Horror Show, γενικά πρόκειται για την αγαπημένη μπάντα των εφηβικών μου χρόνων και μία από τις αγαπημένες μου γενικότερα. Παρ’όλα αυτά όμως μπορώ να με χαρακτηρίσω ως αυστηρό κριτή της μπάντας καθώς έχουν θέση τον πήχη ψηλά.