Reviews
Οι Lucifer είναι εδώ και πέντε χρόνια το νέο καλλιτεχνικό όραμα, που έγινε πραγματικότητα, της σαγηνευτικής ex – Oath Johanna Sadonis. Το 2015 κυκλοφόρησαν το ‘’Lucifer I’’. Που συνέχισε την καλή αίσθηση που είχε κάνει η Johanna με τα δυο Oath. Και από το 2017 έχει ένα δυνατό σύμμαχο στις καλλιτεχνικές της ανησυχίες. Τον κύριο Entombed Nicke Anderson, κιθαρίστας ή ντράμερ, που στα 80ς και στα 90ς μας είχε δώσει μαζί με την παρέα του, Nihilist, Entombed εκπληκτικά πράμματα. (Left Hand Path, Clandestine).
Λίγο μετά την ελεύθερη πτώση του "The Art of Loss" του 2016 και με δυο σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση τους, οι Redemption επιστρέφουν με το δεύτερο άλμπουμ τους της Metal Blade περιόδου της καριέρας τους. Το πολυταλαιπωρημένο συγκρότημα από το Los Angeles εμφανίζεται δίχως τον κιθαρίστα Bernie Versailles, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, και τον επι μακρόν τραγουδιστή τους Ray Adler, γνωστό τοις πάσι από τους Fates Warning.
Ο τελευταίος δίσκος των Paradise Lost, το Medusa, κυκλοφόρησε από την Nuclear Blast. Η εταιρία ξεκίνησε να επανακυκλοφορεί κάποιους από τους δίσκους της μπάντας, τους πιο αδύναμους και με τις λιγότερες επανακυκλοφορίες. Η αρχή έγινε με το ‘’διαφορετικό’’ Host και τώρα ήρθε η σειρά του ‘’Believe In Nothing’’. Η αρχική κυκλοφορίας μας πάει πίσω στο 2001 (από την EMI) σε μια περίοδο που οι Paradise Lost ένιωθαν παγιδευμένοι στα μεταλλικά τους μουσικά όρια και αποφάσισαν να αλλάξουν κόμη, εμφάνιση και μουσική κατεύθυνση σε πιο ποπ-γοτθικά μονοπάτια.
Να ονομάζεσαι από το 1980 και να πρέπει το 2012 να αλλάξεις το όνομα σου, δεν είναι και ότι καλύτερο. Έτσι είναι όμως, αν δεν έχεις κατοχυρώσει το όνομα σου ή δεν είσαι ενεργός για πάνω από 20ετία, σε αντίθεση με τους Καναδούς (και τρομερούς) death/blacksters Weapon. Οι Εγγλέζοι Weapon, ή καλύτερα Weapon UK πλέον, ήταν μια μπάντα που πήρε μέρος στο κίνημα του N.W.O.B.H.M. κυκλοφορώντας το σινκλάκι ‘’It's a Mad Mad World’’ που στ δεύτερη πλευρά του περιείχε το τραγούδι ‘’ Set the Stage Alight’’, τραγούδι που θυμίζει έντονα το ‘’Hit The Light’’ των Metallica.
Γράφοντας αυτήν εδώ την παρουσίαση, πρέπει αν είναι και η 14η-15η φορά που ακούω τη νέα, ολοκαίνουργια δουλειά των Silent Winter. Οι λάτρεις της ελληνικής σκηνής θα γνωρίζετε ότι το συγκρότημα από το Βόλο, εμφανίστηκε στα μέσα των 90s και κυκλοφόρησε δύο demos, πριν μπει στον πάγο για μια εικοσαετία. Με μοναδικά αρχικά μέλη τους Κυριάκο Μπαλάνο (κιθάρες) και Γιώργο Λουκάκη (μπάσο) , οι Silent Winter ενεργοποιούνται ξανά και φέτος κυκλοφορούν ένα ep 5 κομματιών (συν ένα Intro) με τίτλο The War Is Here.
Στην αναζήτηση των χαμένων θησαυρών, κάνουμε μια στάση στον Καναδά. Εκεί θα συναντήσουμε τους Sye που στον σχετικά (ούτε δεκαετία δεν άντεξαν) βραχύχρονο βίο τους κατάφεραν να κυκλοφορήσουν δυο δίσκους. Η πλάκα είναι ότι το ντεμπούτο της, ‘’Turn On The Fire’’, το οποίο βγήκε το 1985, προωθήθηκε από μεγάλες εταιρίες αλλά δεν κατάφερε να γίνει ‘’μεγάλο’’ και γνωστό. Η μπάντα δεν διέλυσε, το αντίθετο μάλιστα.
Αφού πέρασε το κίνημα του N.W.O.B.H.M., πολλές μπάντες έπρεπε να αλλάξουν δραστικά τον ήχο τους μιας και η μουσική σκλήρυνε σε όλον τον πλανήτη. Το 1984, στο Sheffield της Αγγλίας ξεκίνησε μια άγνωστη μπάντα με το κοινότυπο όνομα Cobra (από τις στάχτες των Talon). Κάπου μεταξύ 70s hard rock επιρροών, n.w.o.b.h.m. ήχο και πάθος που πόλις πέρασε και σε πιο heavy/speed εξάρσεις, έβγαλαν το ντεμπούτο τους ‘’ Warriors of the Dead’’ το 1985 ενώ το δεύτερο άλμπουμ ήρθε τρία χρόνια με τίτλο ‘’Back From The Dead’’.
Οι Volster hard rock σχήμα από την Σουηδία με πρώην μέλη των Masquerade και των House Of Heavy, κυκλοφορούν αυτές τις μέρες το ντεμπούτο τους full length με τίτλο ‘’Perfect Storm’’ και το κυκλοφορούν από την Rock Of Angels Records, εταιρία που κατοικοεδρεύει στην Θεσσαλονίκη μας και έχει στο ρόστερ της Ελληνικά, ακόμα και ακραίου metal, σχήματα, καθώς και πολλά κυρίως rock/hard rock σχήματα του εξωτερικού.
Είναι απόκοσμοι, λίγο μακάβριοι και heavy metal παπάδες. Αν το metal είναι θρησκεία οι Powerwolf είναι σίγουρα ιερείς. Αλλά όχι οι σύγχρονοι κληρικοί. Είναι αυτοί οι διεφθαρμένοι μεσαιωνικοί κληρικοί που πίνου σα σφουγγάρια και πάντα βρίσκονται εν τω μέσω κάποιας πλεκτάνης. Ακολουθούμε αυτούς τους απέθαντους λυκανθρώπους από την αρχή και πρόκειται για μια αγάπη που μεγαλώνει με κάθε κυκλοφορία τους.
Όταν ακούς ίσως τον καλύτερο heavy/power metal δίσκο του 2018 αρκετά μετά την κυκλοφορία του, δεν έχεις επιλογή παρά να τον παρουσιάσεις έστω και καθυστερημένα για να μοιραστείς την χαρά σου με άλλους. Μιλάμε για τους Αμερικανούς Seasons Of The Wolf και τον τελευταίο τους δίσκο που κυκλοφόρησε ναι μεν πριν μήνες αλλά κέρδισε μια θέση στην καρδιά μου για πολλά χρόνια.