Reviews
Οι Battleroar ανήκουν στη κατηγορία εκείνη των ελληνικών σχημάτων που έχουν κατορθώσει να ξεχωρίσουν μέσα στα χρόνια της πορείας τους. Έχει να κάνει πάνω απ' όλα με την συνέπεια τη σοβαρότητα και τον επαγγελματισμό που έδειξαν από τα πρώτα βήματα μέχρι και σήμερα. Το Codex epicus αποτελεί την πέμπτη full length δισκογραφική τους απόπειρα.
Οι Fallen Idol είναι μια εντελώς άγνωστη μπάντα από το Sao Paulo της Βραζιλίας, που με βρήκε έτσι ξαφνικά, βάζοντας εμένα, και όποιον άλλο θα έχει την τύχη να τους ανταμώσει, στον θρηνητικό, πένθιμο, αλλά και όμορφο κόσμο τους. Ποιος είναι αυτός ο κόσμος τώρα. Έχει να κάνει με το doom όπως το δημιουργούν και αρέσκονται να το ακούνε στην Αμερική, (Saint Vitus, Trouble κ.α.). Με κάποιες δόσεις επικού metal, αλλά και με αρκετές πένθιμες πινελιές από μπάντες όπως οι My Dying Bride.
Αρχικά, και βλέποντας το όνομα Refuge, μπορεί να μη σας λέει και πολλά, όμως θεωρώ πως το όνομα Rage σας λέει. Στην πραγματικότητα πίσω από τους Refuge κρύβεται η κλασσική σύνθεση των Rage και αν θέλουμε να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, αυτή που ηχογράφησε όλα τα albums από το Perfect Man του 1988 έως και το The Missing Link του 1993. Τη σύνθεση αυτή αποτελούσαν οι Peavy Wagner, Manni Schmidt και Christos Efthimiadis.
Ιρλανδοί με λογότυπο που το μπέρδεψα με αυτό των Cruachan. Τι να παίζουν άραγε? Σωστά μαντέψατε. Σαν Cruachan, δηλαδή Celtic Folk (με τη πραγματική και σωστή χρήση του όρου) Metal με ακραία φωνητικά (δεν γράφω black metal, δεν είναι black metal). Οι Celtachor δημιουργήθηκαν στο Δουβλίνο το 2007 και έχουν ήδη δύο αρκετά ενδιαφέροντες δίσκους στο ενεργητικό τους χωρίς να καταφέρνουν να φτάσουν το επίπεδο των Cruachan.
Όταν ήμασταν μικροί, σε όλους μας, ή σχεδόν σε όλους μας, άρεσαν οι ιστορίες με φαντάσματα, εμένα προσωπικά με σαγήνευαν με τον τρόμο που μου προκαλούσαν, με αποτέλεσμα να μην τις χορταίνω ποτέ. Την δεκαετία που διανύουμε, ένα άλλο φάντασμα μ’έχει στοιχειώσει, αυτό των Ghost. Αφού «κλάψαμε» διάφορους Πάπες, ήρθε η ώρα ν’αναλάβει τα ηνία του συκροτήματος ο Cardinal Copia. Μετά λοιπόν τις τόσο πετυχημένες θητείες των προκατόχων του, ο Καρδινάλιος είχε αναμφίβολα πολύ δύσκολο έργο.
Οι Messiaxx είναι ένα HEAVY METAL και με τον ονομαστή HEAVY και τον παρονομαστή METAL, και βρίσκονται από το 1985 στο St. Petersburg στην Florida. Άγνωστο το πόσο κράτησαν τότε, αλλά τρεις φίλοι από τότε, και δυο νέοι στην παρέα ξανά έσμιξαν την περασμένη χρονιά. Και τώρα την πρώτη τους κυκλοφορία, από την Ελληνική Cult Metal Classics Records, την ονομάζουν και χαρακτηρίζουν ως compilation με κομμάτια από τότε προφανώς και της δίνουν ως τίτλο, το όνομα τους. Κυκλοφορεί σε 500 κόπιες
Από τη Γερμανία μας έρχονται οι Innfight. Δημιουργήθηκαν το 2013 από τους Sascha Wagner (guitar), Michael Heck (keys) και Frank Widderson (vocals) και λίγο αργότερα κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους “Boulevard Of Pain“. Στη συνέχεια η μπάντα ολοκληρώθηκε με την προσθήκη των Udo Boppré (drums), Eugen Leonhardt (lead guitar) και Thomas Klesius (RIP-bass) ώστε να μπορέσει να παρουσιάζει ζωντανά τη μουσική της και να προχωρήσει στο 2ο δίσκο.
Τους Monument τους είδα με πολύ καλό μάτι στο ντεμπούτο τους Renegades, εγκαταστάθηκαν στη συνείδηση μου με το Hair Of The Dog, αλλά τώρα έρχονται να με παγώσουν λίγο με το Hellhound. Ή για να το πω ακόμα πιο σωστά, να με μπερδέψουν. Και τι ακριβώς είναι αυτό που με χάλασε; Η εμμονή με τους Maiden. Θα μου πείτε ότι τώρα κάτι είπα. Αλλά εντάξει, στον 3ο σου δίσκο οφείλεις και πρέπει να αποκτήσεις ένα προσωπικό στίγμα.
Οι Βρετανοί Unitra είναι από αυτές τις περιπτώσεις στην μουσική που αγαπάμε να ζούμε που σε πετυχαίνουν εκεί που δεν το ξέρεις ότι σου έρχεται. Δεν σου αλλάζουν την ζωή, αλλά σε κάνουν να την ζεις πιο ανάλαφρα και metalικά. Δεν ανακαλύπτουν τον τροχό, αλλά ξανά βάζουν το ατσάλι σε νέες περιπέτειες. Πρώτα τους βήματα και πρώτο τους full length, που κυκλοφορούν μόνοι τους, που τιτλοφορείται ‘’Lock Up Your Daughters’’ και έχει την απίστευτη διάρκεια των είκοσι κάτι λεπτών, κάτι που μάλλον του δίνει τον χαρακτήρα του ep.
Ο Gus G επέστρεψε μετά τον τελευταίο δίσκο των Firewind, ‘’Immortals’’ στο προσωπικό του σχήμα με τον τρίτο δίσκο που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες μέσω της AFM Records και τιτλοφορείται ‘’Fearless’’.
Το όλο αυτό εγχείρημα έλαβε χώρα μετά το οριστικό τέλος που είχε η θρεπτική όσο και ψυχοφθόρα περιπέτεια με τον Ozzy και την μπάντα του, που όπως και να το δούμε μόνο κέρδη έφερε στον βιρτουόζο κιθαρίστα.