Reviews
Εδώ και λίγες μέρες επανακυκλοφορεί από την No Remorse το ένα και μοναδικό άλμπουμ των Αμερικάνων Thynn Ice, που είχε κυκλοφορήσει το 1992 σε 20 μόνο κόπιες.
Οι δυνατοί στο μάτι θα κατάλαβαν από το όνομα και μόνο ότι έχουμε να κάνουμε με κλασικό αμερικάνικο heavy metal. Δεν κινούνται στα ίδια επίπεδα όμως όλα τα τραγούδια. Τα τρία πρώτα είναι και τα δυνατά χαρτιά του δίσκου, όπου έχουμε δυναμικό, πιασάρικο και με ωραίες μελωδίες metal που ίσως φέρουν σε αρκετούς κάτι από Hittman, Leatherwolf και Fifth Angel (του Time will Tell).
Gothrock ή gothmetal στον βαθμό που υπάρχει αυτός ο όρος ατόφιος ακόμα, οι The 69 Eyesσυνεχίζουν απτόητοι να μαυρίζουν την μουσική τους, ως το μαύρο να είναι η απόλυτη έλλειψη χρωμάτων, αλλά να χρωματίζουν τον ουρανό από πάνω τους με εξαιρετικές μελωδίες και στον νέο τους δίσκο,δωδέκατο, που κυκλοφορούν εδώ και κάμποσο καιρό με τον τίτλο ‘’WestEnd’’.
Τώρα, ό,τι και να πούμε για αυτήν την κυκλοφορία θα είναι πολύ λίγο. Μιλάμε για τους Tyrant από το Gloucester της Αγγλίας που δραστηριοποιήθηκαν από το 1980 έως το 1985, διέλυσαν και μετά επανασυνδέθηκαν το 2004. Είχαν κυκλοφορήσει μόνο demo και single τότε, αλλά με αρκετά τραγούδια. Το 2006 και το 2009 κυκλοφόρησαν δύο συλλογές με τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια, και 10 χρονιά μετά η No Remorse Records έβγαλε στις 4 Οκτώβρη μια νέα συλλογή.
Είναι λίγο δύσκολο για έναν αφοσιωμένο οπαδό του κλασικού Heavy Metal να βλέπει ονόματα και ονομασίες όπως Sadwings ή Lonely Hero και να μην συγκινηθεί, αναζητώντας να μάθει τι μουσική υπάρχει πίσω από ένα τέτοιο συγκρότημα και δίσκο. Έχει άραγε σχέση με το Sad Wings of Destiny ή ίσως με Warlord που είχαν πολλά κομμάτια για μοναξιά και ήρωες;
Η αλήθεια είναι ότι το ποιητικό αυτό καταπληκτικό όνομα και συγκρότημα δεν έχει σχέση με τους Judas Priest, αλλά με τους Warlord σίγουρα υπάρχει σχέση ως προς το συναίσθημα και τον λυρισμό.
Λίγα πράγματα γνωρίζω για την μοντέρνα μπάντα των Fathom Farewell. Μας έρχονται από Αμερική, αποτελείται από νεαρά άτομα στα λίγα χρόνια που υπάρχουν σαν μπάντα και έχει προηγηθεί ένα ep (Decomposition) το 2017. Μελωδικοί όσο δεν παίρνει, μοντέρνοι το ίδιο, ότι πρέπει για ακροατές που αρέσκονται σε ακούσματα όπως οι The Devil Wears Prada, Volumes, I Prevail, Currents, μπάντες δηλαδή που έχουν μοιραστεί το σανίδι στο παρελθόν. Έχουν πάρει μέρος σε αρκετά φεστιβάλς όπως τα New England Metal and Hardcore Festival και and Rock and Shock Festival.
Τους Ελβετούς Driving Force δεν τους ήξερα. Ούτε θέλω να τους μάθω περαιτέρω. Ο νέος τους δίσκος ‘’ All Aboard’’ είναι απίστευτα βαρετός και μέτριος. Αλλά μιας και δεν είχα ακούσει παλιότερο υλικό του, ήταν μια καλή ευκαιρία να γυρίσω πίσω μια δεκαετία και να ακούσω το πρώτο τους ep και τους επόμενους δυο ολοκληρωμένους δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει, όλα αυτοχρηματοδοτούμενα μέχρι τώρα. Hard Rock/Heavy Metal, κοινότυπο όσο δεν πάει. Είτε όταν ξεκίνησαν σαν τρίο στο ep, είτε μεταγενέστερα που έγιναν κουαρτέτο προσθέτοντας ένα δεύτερο κιθαρίστα με πολλές Maiden επιρροές.
Υπάρχουν αρκετά συγκροτήματα με το όνομα Valhalla, αλλά εδώ έχουμε μια συλλογή της ΝWOBHM μπάντας που θα κυκλοφορήσει 31 Οκτωβρίου από την Cult Metal Classics. Το συγκρότημα είχε κυκλοφορήσει το 1980 μόνο ένα single, το “ Lightning in the Sky ” όπου στην πρώτη πλευρά είχε το ομώνυμο κομμάτι και στην δεύτερη το “These Sunday Nights ”. Αυτά είναι και τα δυο πρώτα κομμάτια από τα συνολικά έξι της συλλογής, ενώ το “These Sunday Nights ” υπάρχει και σε δεύτερη έκδοση – λίγο πιο “βρώμικη” εκτέλεση, σαν να ακούς demo.
Οι HESS είναι ένα συγκρότημα από την Αργεντινή και σχηματίστηκαν το 2010 από την Melani Hess που ανέλαβε και τα φωνητικά. Το “Harpokrates” (αναφέρεται στον Αρποκράτη, θεό της σιωπής και μυστικότητας) είναι το δεύτερο άλμπουμ τους μετά το ντεπούτο τους “Halagaz” όπου και έγιναν πολλές αλλαγές μελών. (Παρεμπιπτώντος, σε αυτόν τον δίσκο υπάρχει και τραγούδι με τίτλο “Halagaz” που δε φαίνεται να συνδέεται με τον πρώτο δίσκο.)
Όσο και αν η μουσική μας πλαστικοποιηθεί, γίνει ακίνδυνη ή προβλεπόμενη, πάντοτε θα βγαίνουν ωραία πράγματα από παλιούς ή νεότερους. Δεν είναι ανάγκη η μουσική τους να είναι πρωτοποριακή, είναι υπεραρκετό να είναι αγνή και εκ των ψυχών της μπάντας. Οι Dogbane μας έρχονται από την Βόρεια Καρολίνα και η αλήθεια είναι ότι το όνομα τους δεν με ενέπνευσε. Πόσο άδικο είχα. N.W.O.B.H.M. μαζί με Doom και είσαι κοντά στον ήχο τους. Παλιατζούρες μεσήλικες που ξέρουν τι θέλουν στη μουσική τους.
Ακούγοντας ξανά και ξανά τον μόλις τρίτο δίσκο των thrashers από την Louisiana της Νέας Ορλεάνης, Exhorder με τον τίτλο ‘’Mourn the Southern Skies’’, δεν συνειδητοποιώ με την μία ότι μιλάμε για τους Exhorder του ‘’Slaughter In The Vatican’’ του 1990 και του ‘’The Law’’ του 1992. Και μιλάμε για αυτήν την μπάντα που σώπασε είκοσι πέντε και πλέον χρόνια και τώρα νάτοι πάλι. Το ‘’Mourn the Southern Skies’’ κυκλοφορεί μέσω της Nuclear Blast.