Reviews
\r\nΟι θρυλικές μπάντες, ειδικά στη δεκαετία του 80 όταν έβλεπαν ότι έκλεινε ένας κύκλος κυκλοφορούσαν έναν live δίσκο, όχι μεγάλης διάρκειας, συνήθως πάνω κάτω σαράντα λεπτών. Ετσι είχαμε κλασικές κυκλοφορίες από όλα αυτά τα μουσικά μεγαθήρια.
Οι Resumed είναι μια σχετικά νέα μπάντα από την Ιταλία. Δημιουργήθηκαν το 2007 σαν Holy Terror και μόλις το 2009 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους demo. Η φυγή του ενός κιθαρίστα τους εξανάγκασε τον μπασίστα της μπάντας να αφήσει το εφτάχορδο του για ένα ...εξάχορδο και να προστεθεί στην μπάντα μια νεαρή μπασσίστρια για να καλύψει το κενό. Πλέον με συμβόλαιο στην Bakerteam Records, κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους ’’Alienations’’ παίζοντας τεχνικό death metal.
Εδώ πιανομαι αδιάβαστος. Συνειδητοποιώ ότι το ’’V’’ είναι ο πέμπτος δίσκος των The Flight Of Sleipnir (το οκτάποδο άλογο του Όντιν) και χω δεν έχω πάρει πρέφα. Απαράδεκτος, ειδικά αν το παρελθόν τους είναι ισάξιο ή καλύτερο (που δεν νομίζω) από τον τελευταίο τους δίσκο. Οι Αμερικανοί The Flight Of Sleipnir αποτελούνται από 2 μόλις άτομα (και κάποιους sessionάδες για τις συναυλιακές υποχρεώσεις) και συνάδελφοι και σε δυο άλλες ακραίες μπάντες από τα παλιά. Το 2008 αποφάσισαν να κοσκινίσουν τις ακραίες τους επιρροές μέσα σε πιο doom χωράφια.
Οι Eye Of Solitude είναι η άλλη όψη των Εγγλέζων Sidious. Και ενώ οi Sidious αθλούνται στο Symphonic Blackened Death Metal σπορ ενώ οι Eye Of Solitude οδεύουν σε πιο doom/death μονοπάτια. Έχουν ήδη τρεις δίσκους στο ενεργητικό τους και νέα χρονιά τους βρίσκει και πιο βελτιωμένους με αποκορύφωμα το περσινό ’’Canto III’’. Και φέτος, επιτρέψτε μου να φράψω αρκετά βιαστικά, κυκλοφορούν ένα ep 50 λεπτών που περιέχει ένα και μοναδικό τραγούδι που χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Η υπόθεση θυμίζει έντονα Inter Arma οι οποίοι τα κατάφεραν εξαίσια.
Η Πορτογαλλία δεν έχει μεγάλη παράδοση ούτε δυνατή σκηνή στον μεταλλικό κόσμο. Λιγοστές μπάντες από τις οποίες ακομα λιγότερες αξίζουν. Ξεκίνησαν ως Systematic Collision (πιτσιρικάδες ακόμα) και γρήγορα μετονομάστηκαν σε Neoplasmah. Στο ντεμπούτο ’’Sidereal Passage’’ του 2004 έδωσαν τα πρώτα καλά δείγματα τεχνικού μαυροφορεμένου death metal.H διαφορά ήταν ότι στο μικρόφωνο ούρλιαζε μια μελαχρινή Μεσόγεια κοπέλα που καθιστούσε τους Neoplasmah την πρώτη female-fronted death metal μπάντας της Πρτογαλίας και από τις πρώτες παγκοσμίως.
Δεκατρία χρόνια απουσίας είναι πολλά για οποιαδήποτε μπάντα και τουλάχιστον στους μή μυημένους θα πρέπει να προκάλεσε εντύπωση η επιστροφή των Sorrowful Winds οι οποίοι αθόρυβα και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες βγήκαν σιγά σιγά απο τον πάγο και με ολοκαίνουργιο line up ηχογράφησαν μια δουλειά η οποία τους βάζει ξανά δυναμικά στο προσκήνιο και συνεχίζει απο εκεί που είχαν σταματήσει με το The Age Of Dreams του 2001.
Οι Morthra είναι ακόμα ένα χαμένο συγκρότημα που χάθηκε στην λήθη. Ολλανδοί που τίμησαν τις χρυσές εποχές του death metal με δυο εξαίσια demos και διαλύθηκαν σύντομα.
Τα σχόλια για τους Sinister περιττέυουν. Μπαντάρα, έδωσε δισκάρες στο παρελθόν και συνεχίζει να τιμά το όνομα τους με αξιοπρεπείς δίσκους που πλέον heavy metalίζουν αρκετά. Οι Sinister του 2014 έχουν μοναδικό κοινό σύνδεσμο τον πρώην drummer και νυν τραγουδιστή Aad Kloosterwaard ενώ όλα τα υπόλοιπα μέλη προστέθηκαν στην μπάντα το 2011, πρίν το ’’The Carnage Ending’’. Και αυτή η ομάδα αποφασίζει να κυκλοφορήσει ένα ep, μόνο διασκευές, μόνο δυο τραγούδια,μόνο σε 7 ’’ βινύλιο (250 κομμάτια, 100 σε μάυρο και οι άλλες 150 σε κόκκινο).
Centinex , Σουηδικό death metal, με τον κλασικό Σουηδικό ήχο, με Hypocrisy, Grave στοιχεία στον ήχο τους. Μπάντα απ’το 1990, η οποία έκανε ένα διάλειμα το 2006 και φέτος επανήλθαν με τον μπασίστα Martin Schulman που είναι ιδρυτικό μέλος, τον παλιό Kennet Englund στα ντραμς απ’το 1999, και τους καινούριους Sverker Widgren στην κιθάρα, και Alexander Högbom πρόσφατο μέλος και των October Tide στα φωνητικά.\r\nΤο Redeeming the Filth είναι ο πρώτος δίσκος απ’το reunion και συνολικά ο ένατος, ενιά χρόνια μετά απ’το World Declension.
Έπρεπε να περάσουν 8 χρόνια από την κυκλοφορία του Separated From Today για να μας παρουσιάσουν νέα δουλειά οι Γερμανοί Vanish. Όλο αυτό το διάστημα συνέχιζαν τις live εμφανίσεις αλλά γενικότερα όταν κυκλοφορείς το ντεμπούτο σου και κάνεις τόσα χρόνια να επανέλθεις με κάτι καινούργιο, το ενδιαφέρον για σένα ατονεί.