Reviews
\r\nΟι Βρετανοί Code ξεκίνησαν το 2002 το ελπιδοφόρο ταξίδι τους στα χωράφια του extreme metal το 2002 με τον Aort των επίσης ελπιδοφόρων Indesinence στην κιθάρα, τον Viper και τον Kvohst των Dødheimsgard, και τον AiwarikiaR των Ulver.
Την συγκεκριμένη κυκλοφορία την λάτρεψα με το πρώτο άκουσμα. Όταν ακούσεις ένα μονάχα κομμάτι από έναν καινούργιο δίσκο, και σου αρέσει, τότε σου δίνει το κίνητρο να ασχοληθείς παραπάνω .Το κίνητρο δόθηκε από το “Deadly Bits Of Iron Fragments”(ΕP) και τώρα πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους με όνομα “Illusions In Infinite Void”.
\r\n
Ρε παιδιά θα την πω την αμαρτία μου. Τους Θεούς αυτούς δεν τους γνώριζα. Και ευχαριστώ το metalzone και τη Massacre που έχω την ευκαιρία να τους μάθω. Άγγλοι που παίζουν συμφωνικό metal? Το διάβασα και γελούσα…Τόσα ηξερα…
Οι Messenger σαν μπάντα χρονολογούνται από το 1990 αλλά η πραγματική τους πορεία έχει οριστεί στα 00s με την κυκλοφορία τριών albums από το 2006 έως και το 2013. Σαν ήχος, τοποθετούνται στο χώρο του heavy /power και η πικρή αλήθεια είναι ότι μόνο με το Starwolf – Pt 1 του 2013 κατάφεραν να ξεχωρίσουν λίγο καθώς γενικότερα κινούνται στην μετριότητα.
Πραγματικά απορώ με τον όρο death metal της εταιρίας για το νέο πόνημα των Necrowretch. Όσο και αν είμαι από αυτούς που μισούν τις ταμπέλες γιατί θεωρώ το metal ενιαίο και ισάξια καλό (ή κακό κάποιες φορές) σε όλα τα παρακλάδια του, άλλο τόσο τις θεωρώ δυστυχώς σημαντικές για να δοθεί μια κατεύθυνση του ήχου. Ο ήχος των Γάλλων Necrowretch σε αυτό το δεύτερο ολοκληρωμένο album τους κινείται στα αχανή ύδατα του black metal και πολύ λίγο θυμίζει εγχώριες μπάντες αλλά πάει προς τον Σουηδικό ήχο των πρώιμων Dissection, των Marduk και άλλων μαυρομέταλων ηρώων.
I rarely have great expectations when listening to a debut album because I always try to keep a clear head. However when it comes to Maxi Nil who I consider to be one of the greatest female vocalists in the rock/metal scene I had the bar raised quite high. Maybe partly because she came from a band such as Visions Of Atlantis but mainly because with great talent comes great responsibility.
Η μπάντα κάνει το μεγάλο βήμα με το “Phoenix Rising”, παρόλο που είναι μόλις η δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά. Αν και δημιουργήθηκαν το 1994, μέχρι το 2011 έχουν βγάλει μόλις ένα mini CD, με τίτλο το όνομα τους. Βέβαια πριν από αυτό είχε κυκλοφορήσει και ένα Promo το 2010, καθώς και ένα χρόνο μετά ένα Single παρουσιάζοντας το πρώτο κομμάτι του ερχόμενου δίσκου, ”Deeds Of All Disgrace” και το 2011 έφτασε στα αυτιά μας το “The Mortal Flesh Of Love” που ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά.
Οι DEVILUSION είναι ένα συγκρότημα που debutάρισε στο 2015 με βασικό λίπασμα το Heavy Metal, και κάποια στοιχεία της Bay Area Thrash σκηνής. Ιδρύθηκαν το 2013 και έχουν περάσει αρκετές αλλαγές στη σύνθεσή τους. Η παρούσα σύνθεση παραμένει ίδια από τα μέσα του 2014 και έδωσε αρκετές ζωντανές εμφανίσεις αλλά και ηχογράφησε το EP. Στόχος τους είναι με τη μουσική τους- όπως γράφουν και στο δελτίο τύπου που συνοδεύει την κυκλοφορία - να αναστήσουν τη χρησή εποχή που του Heavy Metal δεν ήταν απλά είδος μουσικής αλλά τρόπος ζωής.
Αργήσαμε λίγο αλλά δεν θα το παραλείψουμε. Αυτό το συγκρότημα που ακούει στο όνομα ECLIPSE είναι από τα καλύτερα που έχουμε ακούσει αυτή τη δεκαετία. Hard and heavy μελωδικοί και θρασείς χτυπάνε κατευθείαν στο ψαχνό ή στα γόνατα. Δεν υπάρχει διαφυγή κάπου θα σε πιάσουν, μα στο «παράπονο» με τις μελωδίες τους, μα στα χαρακτηριστικά φωνητικά του Erik Mårtensson, στην κρυστάλλινη παραγωγή τους, στους συναισθηματικούς στίχους, κάπου θα σε βρουν ευάλωτο και θα σε πιάσουν.
Ιδιαίτερες μουσικές διάβασα στο δελτίου τύπου της εταιρίας. Μουσικές μακριά από τη μονοτονία που μας κατακλύζει. Λέω Θεέ μου τι θα ακούσω από αυτούς εδώ τους Άγγλους στο δεύτερο ep τους.