Reviews
Τους THE SILENT WEDDING τους πρωτογνώρισα μέσω της συλλογής «Greek Defenders of the Faith: A Tribute To Judas Priest» του Ελληνικού περιοδικού Metal Hammer. Ήταν μια συλλογή που όπως καταδεικνύει και το όνομά της ελληνικά συγκροτήματα διασκεύαζαν τραγούδια του τεράστιου αυτού συγκροτήματος. Μάλιστα από όλες τις μπάντες που συμμετείχαν εκεί, οι THE SILENT WEDDING ήταν ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που ξεχώρισα για 2 λόγους κυρίως: 1) διότι επέλεξαν να διασκευάσουν ένα τραγούδι που και οι ίδιοι οι JUDAS PRIEST είχαν διασκευάσει εξαιρετικά (σημ.
Δεν γνώριζα πρωτύτερα τους Gravety, μια Γερμανική επικοχεβυμεταλλική μπάντα. Ακούγοντας πέον το ντεμπούτο τους, ‘’ Into the Grave’’ το οποίο όμως κυκλοφόρησε μια δεκαετία πριν, οι ηχητικές αλλαγές είναι εμφανέστατες παρόλο που η σύνθεση του συγκροτήματος παραμένει ολόιδια. Το αυτοχρηματοδοτούμενο πρώτο τους άλμπουμ εμπεριείχε και αυτό επική χροιά αλλά ήταν αρκετά πιο γρήγορο στο σύνολο του, με μετριότερη παραγωγή και πολύ πιο επίπεδα φωνητικά.
Ωραία φάση οι Tristan Harders’ Twilight Theatre του Tristan Harders δηλαδή. Και ο πρώτος δίσκος αυτού του συμφωνικού – σινεμάτικ, ναι σινεμάτικ power metal, τιτλοφορείται ‘’Drifting Into Insanity’’ και κυκλοφορεί μέσω της Pride & Joy Music.
Οι συγκεκριμένοι Hollow (μιας και υπάρχουν αρκετές μπάντες με αυτό το όνομα) δεν είναι παρά οι Σουηδοί προγκρεσιβάδες που κυκλοφόρησαν δυο ωραίους δίσκους στο δεύτερο μισό των 90ς και κέρδισαν επάξια μια θέση αναφοράς του ονόματος τους σε όλα τα prog αφιερώματα που δεν ασχολιόντουσαν μόνο με την αφρόκρεμα της σκηνής.
Του AOR το κάγγελο, εδώ στο κεντρικό στρατηγείο του Metal Zone και τώρα εόναι η σειρά των Heart Line και του καλλιτεχνικού τους πονήματος τους υπό τον τίτλο ‘’Back In The Game’’, το οποίο κυκλοφορεί ελεύθερο μέσω της Pride & Joy Music, σε cd και digital.
Ένα ep μερικές φορές είναι υπεραρκετό για να γνωρίσεις ή και να κρίνεις μια μπάντα. Κάτι τέτοιο ισχύει για τους heavy metallers Nightstryke. Όχι ότι δεν μας είχαν ενθουσιάσει με τους δυο δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα αλλά με τον νέο ep ξέρεις ότι η μπάντα συνεχίζει ακμαιότατη. Οι Nightstryke γεννήθηκαν το 2015 , πιο πολύ σαν ατομική προσπάθεια του Rami Hermunen που έκανε τα πάντα. Ένα χρόνο αργότερα οι Nightstryke έγιναν κανονικό συγκρότημα με full σύνθεση μελών.
Μπρε τι πάθαμε με τα AORάκια τελευταία. Πάντα κυκλοφορούσαν τέτοιοι δίσκοι και είχαν πάντα το κοινό τους. Τώρα είναι η σειρά του Tony Mitchell και του δίσκου του ‘’Hot Endless Summer Nights’’ που κυκλοφορεί και αυτό από την AOR Heaven.
Η Γαλλική μεταλλική σκηνή βρίσκεται σε ανοδική πορεία, σε όλα τα ιδιώματα της. Όπως και με την Ελληνική, είχαν κάποια σημαντικά συγκροτήματα στα 80-90ς αλλά λίγο η γλώσσα, λίγο η έλλειψη εταιριών, δεν πρωτοστατούσαν ποτέ. Οπαδοί άφθονοι, μουσικοί πολλοί, σκηνή κατώτερη των προδιαγραφών όμως. Το παρόν έχει δείξει τρομερή βελτίωση σε όλα. Ακόμα και για τις Γαλλόφωνες μπάντες όπως οι Herzel, αν υπάρχει μεράκι και έμπνευση, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Πάμε στην πόλη της Metz, βορειοανατολική Γαλλία να γνωρίσουμε μια νέα μπάντα, τους Crystal Throne.
Είκοσι πέντε!!! Απλά με πιάνει ίλιγγος! Μήπως δεν μετράω καλά? Και τόσα χρόνια, τόσοι δίσκοι, τόσα πολλά live σε τόσες πολλές περιοδείες, μάλλον καλά μετράω. Εδώ είναι που πολλοί ‘’ψαγμένοι’’ καλλιτέχνες τα χάνουν. Μπροστά στην Saxonάρα. Μπροστά στους ΑγγλοSaxonες Saxon και το νέο τους πόνημα ‘’Carpe Diem’’. Που κυκλοφορεί μέσω της Silver Lining Music.
Σου λέει λεγόμαστε Edge Of The Blade και παίζουμε AOR. Οκ λέω, αν και το όνομα παραπέμπει σε πιο hard ‘n’ heavy φάσεις. Και βάζω το ‘’Distant Shores’’ που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα μέσω της AOR Heaven. Και το βάζω να παίζει, ως μια αναζήτηση της κόψης του ξυραφιού. Αφού πρώτα έχω δει το καρά AORάδικο εξώφυλλο. Ως και glam rock/metal το πήρα. Το play όπως τις περισσότερες φορές θα δώσει την λύση στην αναζήτηση μου.