Reviews
Η σχέση μου με το Black Metal δεν υπήρξε ποτέ ανέφελη, ειδικά όσον αφορά την κλασική βόρεια σκηνή. Για χρόνια, έβρισκα το ύφος μονότονο, σαν να επιβεβαίωνε τη φράση πως «όλα είναι ίδια αν δεν τα αγαπάς». Ωστόσο, υπάρχει μια αξιοσημείωτη εξαίρεση σε αυτή τη μουσική απέχθεια, και αυτή είναι η ελληνική Black Metal σκηνή. Ο ιδιαίτερος ήχος της, που αναπτύχθηκε από συγκροτήματα-πυλώνες όπως οι Rotting Christ και οι Varathron, κατάφερε να με κερδίσει, προσφέροντας μια πολυπλοκότητα και έναν χαρακτήρα που ξεχωρίζει από την καθιερωμένη Βορειοευρωπαϊκή φόρμουλα.
Η Relics from the Crypt έκανε διπλή ζημιά όσο αφορά τους Γερμανούς Not Fragile. Όχι μόνο επανακυκλοφόρησε το πρώτο τους ep του 1988 αλλά μας προσφέρει και το υλικό που προοριζόταν για ντεμπούτο. Ο λόγος για το ''One Way to Glory'' που ηχογραφήθηκε το 1989 και τελικά τραγούδια του συμπεριλήφθηκαν σε μεταγενέστερους δίσκους του 1992 (Hard to Be Alive) και 1993 (Lost in a Dream), δηλαδή του πρώτου και του δεύτερου άλμπου,ς τους τα οποία βγήκαν λίγα χρόνια αργότερα.
Sacrifice. Αν είχα επιλέξει αυτό το όνομα για τη δική μου μπάντα, δυο τινά είναι πιθανά. Είτε λατρεύω τους Motorhead αλλά τους γνώρισα μετά το 1995 που κυκλοφόρησε ο συνονόματος δίσκος τους, είτε προσκυνώ τους Venom και έχω χιλιοτραγουδήσει το ομώνυμο τραγούδι από το Black Metal άλμπουμ του 1982. Οι συγκεκριμένοι Sacrifice μας έρχονται από την Ιαπωνία με έτος ίδρυσης το 1985 άρα η επιλογή τους έγινε με βάση τους Venom. Όχι ότι δεν έχουν μπόλικη μοτορχεντίλα μέσα τους αλλά οι Venom υπερτερούν. Έτσι και αλλιώς μιλάμε για thrash metal, τουλάχιστον στα πρώτα βήματα τους.
Καιρό είχαμε να ακούσουμε νέα από το στρατόπεδο των Γερμανών Not Fragile. Άγνωστη η τύχη της μπάντας μετά το 2013. Και ξαφνικά, διπλό χτύπημα και ας μην μιλάμε για νέο υλικό. Το πρώτο από αυτά, αφορά το πρώτο τους ep, ''Who Dares Wins'' που πρωτοκυκλοφόρησε το 1988. Μιλάμε για μια μπάντα που ιδρύθηκε το 1980 από κάποιους 13χρονους φίλους και την εποχή του συγκεκριμένου ep δεν ήταν παρά ένα μάτσο 20χρονια που λιώνανε στο πικάπ τους το 'Walls of Jericho'' των συντοπίτων Helloween.
Η αναβίωση του Thrash Metal ήταν γεγονός πριν 10-15 χρόνια και το ζήσαμε έντονα και στην Ελλάδα. Αντίστοιχα, η Αυστρία είχε τους δικούς της νέους ήρωες και ένας από αυτούς ήταν οι Wildhunt. Δημιουργήθηκαν το 2011 και ήδη ένα χρόνο μετά είχαν το δικό τους υλικό. Το 2015 κυκλοφόρησε η σπλιτ ''συλλογή'' Austrian Heavy Metal Alliance με πέντε ( High Heeler / Wildhunt / Liquid Steel / Roadwolf / Diamond Falcon) μπάντες της Αυστριακής σκηνής να προσφέρουν από δυο συνθέσεις.
Οι Coroner. Για το metal για τους metalhead κάτι σαν Άγιο Δισκοπότηρο. Δικαιότατα! Από το 1986 και το ‘’Death Cult’’ demo, την επόμενη χρονιά με το ‘’R.I.P.’’ και μετά τρίτη στην σειρά ‘’Punishment for Decadence’’ έδειξαν ότι οι Ελβετοί ζωγραφίζουν πάνω στον καμβά του technical thrash metal βάζοντας του νέα όρια στην δημιουργία και την εκτέλεση εκπληκτικής μουσικής. Και οι ίδιοι τα ξεπέρασαν, ξεχείλωσαν αυτά τα όρια με το ‘’No More Color’’ σε μια τέταρτη σερί δισκάρα και τα πανέμορφα περίεργα – περίεργα πανέμορφα ‘’Mental Vortex’’ και ‘’Grin’’.
Πριν τριάμισι χρόνια έγραφα αυτό: ‘’Σε όλη αυτήν την μικρή – μεγάλη περιπέτεια με την μουσική, το πιο όμορφο πράμμα είναι να γνωρίζεις νέες μουσικές. Είτε στον έντεχνο χώρο, είτε στον σκληρό ήχο. Είτε αυτός είναι παραδοσιακός ήχος είτε μοντέρνος, είτε με τον δικό του τρόπο προοδευτικός’’. Τότε είχα γνωρίσει δυο μπάντες τους Metacosmia και τους Terrasound. Τώρα τους Endocosmos. Κοινή συνιστώσα, κοινή ψυχή και δημιουργική μορφή ο υπέρ μουσικός και τραγουδιστής Vasilis Kakafikas.
Τους Nine Treasures δεν τους γνώριζα μέχρι προσφάτως. Φαντάζομαι ότι ισχύει για αρκετούς. Συγκρότημα από την Κίνα, που ενώ υπάρχει από το 2010 και έχει ήδη τέσσερις δίσκους, μόνο ο καινούργιος ''Seeking the Absolute'' θα φτάσει σε όλη την υφήλιο μιας και υπόγραψαν με την Metal Blade. O 38χρονος πλέον Askhan Avagchuud μεγάλωσε ακούγοντας τις μεγάλες Thrash Metal μπάντες του πλανήτη αλλά και συγκροτήματα όπως οι In Flames και Children Of Bodom.
ΟΜΟΡΦΕΣ HEAVY METAL ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΥΠΤΗ
Οι Mausoleum Gate είναι ένα μουσικό σχήμα από την Φιλανδία με ένα μακάβρια όμορφο όνομα, με σχεδόν είκοσι χρόνια ιστορία και με το ‘’Space, Rituals and Magick ‘’ που κυκλοφορούν μέσω της Cruz del Sur Music να είναι το τρίτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ μεταξύ και κάποιων μικρών, single, κυκλοφοριών.
Οι Ισπανοί Sun Of The Dying ακραία σκοτεινό όνομα δεν βρίσκεται? Είναι πάνω από δέκα χρόνια σε αυτό το σκοτεινό, αλλά My Dying Bride, αλλά πιο βλοσυρό doom death και το ‘’A Throne Of Ashes’’. Αποτελούν μια νέα γνωριμία για μένα, μέσα σε ένα ήχο που διαχρονικά λατρεύω να ακούω σε κάθε του εκδοχή. Είναι ο τρίτος τους ολοκληρομένος δίσκος και κυκλοφορεί μέσω της AOR Records σε digi cd, 12’’ vinyl και ψηφιακά.