Reviews
Ο θυμόσοφος λαός μας συνηθίζει να χρησιμοποιεί την έκφραση το μήλο θα πέσει κάτω από την μηλιά κάτι που κατά βάση είναι σωστό, εκτός αν κάτω από τη μηλιά κάθεται κάποιος τύπος που έχει απορίες για το πώς λειτουργεί το σύμπαν οπότε το μήλο θα πέσει πάνω στο κεφάλι του και θα ανακαλύψει τους νόμους της βαρύτητας, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Στην περίπτωση μας ισχύει αυτό που λέει ο λαός αφού οι THELEMITE είναι το συγκρότημα του John Manopoulos γιού του Kostas Manopoulos μέλους των θρυλικών VICE HUMAN.
Από την εποχή που εκδόθηκε το βιβλίο Φρανκενστάιν, η λογοτεχνία του φανταστικού βρίθει από επιστήμονες που ονομάζουμε τρελούς οι οποίοι κυριευμένοι από το πάθος τους δημιουργούν «τέρατα» και καταστάσεις επικίνδυνες για την ανθρωπότητα. Θεωρώ ότι κι ο Ιταλός μπασίστας – πληκτράς DR. SCHAFAUSEN εμπνεύστηκε από τέτοιου είδους λογοτεχνικούς χαρακτήρες για να δημιουργήσει την δική του περσόνα και μέσω της μουσικής του να μας αφηγηθεί τις δικές του φανταστικές και κυρίως δυστοπικές ιστορίες. Και φυσικά να δημιουργήσει τα δικά του μουσικά τέρατα.
Ζούμε στην εποχή όπου όποιος έχει διαφορετική άποψη ή αντίληψη των πραγμάτων από αυτήν που η καθεστηκυία τάξη θέλει να προβάλει χαρακτηρίζεται ως αρνητής. Οπότε, θα πω ότι σίγουρα οι REFUSER επιλέγοντας το όνομα αυτό έχουν πιάσει το νόημα της εποχής, έστω κι άθελα τους. Βέβαια αν το καλοσκεφτείς και μελετήσεις την ανθρώπινη ιστορία θα διαπιστώσεις ότι πάντα χαρακτηριζόταν ως αρνητής όποιος είχε διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων από αυτήν που επέβαλε η κυρίαρχη τάξη.
Οι συμπολίτες μου από την Θεσσαλονίκη είναι ένα πολύ καινούριο συγκρότημα αφού ουσιαστικά δημιουργήθηκαν τα καλοκαίρι του 2022 και μόλις το Φεβρουάριο του 2023 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους που θα παρουσιάσω εδώ και φέρει τον τίτλο «Gates of War». Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει και το όνομα του συγκροτήματος που διαβάζοντάς το μεταφράζεται ως πέρασμα στην κόλαση, αλλά ηχητικά ακούγεται και σαν help us. Τώρα ποιος θα μας βοηθήσει, το αφήνω στην δική σας κρίση.
Τον Απρίλιο που μας πέρασε η αγαπημένη μας εδώ Divebomb προχώρησε σε τρεις ξεχωριστές επανακυκλοφορίες μιας μπάντας από την Pennsylvania τους Leviathen. Επανακυκλοφόρησαν ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ το μοναδικό τους full length ‘’Onward Thru The Fog’’ του 1993, αλλά και τα demos ‘’Tales In Power’’ του 1991 και ‘’The Aggression Returns’’ του 1995, με μπόλικο bonus υλικό, ειδικά στο τελευταίο.
Θεωρώ ότι σε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που έχουν μια επιφανειακή έως επιπόλαιη αντίληψη για την heavy metal μουσική έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται μ’ αυτήν και στην περίπτωσή μας οι μουσικοί είναι άνθρωποι μονόχνοτοι χωρίς εύρος ενδιαφερόντων κι επιρροών. Δεν θα μπορούσαν να είναι πιο λάθος κι ευτυχώς ακόμη και στις μέρες μας υπάρχουν συγκροτήματα όπως οι Ιταλοί JUGLANS REGIA, οι οποίοι με τους δίσκους που κυκλοφορούν καταρρίπτουν τέτοιου είδους προκαταλήψεις.
Από κάποιες εταιρίες όπως η Stormspell Records ξέρω λίγο πολύ τι να περιμένω και σπάνια έχω πέσει έξω ή έχω απογοητευτεί. Εξάλλου και η ίδια η εταιρία δηλώνει «κολλημένη» στον metal ήχο της δεκαετίας του 80. Η παρούσα κυκλοφορία, όμως, με εξέπληξε ευχάριστα και μπορώ από τώρα να πω ότι είναι μια από τις πιο ποιοτικές δουλειές που έχει κυκλοφορήσει ως εταιρία.
Οι MAGNABOLT μας έρχονται από τις Η.Π.Α. και δημιουργήθηκαν πιθανόν το 2019. Αποτελούνται από μουσικούς που έχουν εμπειρία στο metal ήχο και συμμετείχαν ή συμμετέχουν και σε άλλα συγκροτήματα. Επομένως, διαθέτουν μια κάποια καλή εμπειρία.
Δεν ξέρω αν είχαν φανταστεί ή ονειρευτεί ποτέ όταν ξεκινούσαν την καριέρα τους συγκροτήματα όπως οι HELLOWEEN και οι GRAVE DIGGER, ότι θα δημιουργούσαν ένα μουσικό είδος της metal μουσικής που θα διαρκούσε μέχρι και τις μέρες μας. Πιθανόν ναι πιθανόν όχι, αλλά η ουσία είναι ότι το ευρωπαϊκό power metal είναι ακόμη εδώ, είναι ακόμη ζωντανό και συνεχώς μας δίνει νέα συγκροτήματα κι ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες. Οι BURNING SUN και η κυκλοφορία τους «Wake Of Ashes» είναι η πιο πρόσφατη δουλειά αυτού του είδους που άκουσα και θα ήθελα να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου μαζί σας.
Για τη γενιά μου που έζησε ένα μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας στην δεκαετία του 80, η περίοδος αυτή έχει αποκτήσει στη συνείδησή μας μια ρομαντική διάσταση. Μεγαλώνοντας κι ωριμάζοντας κατάλαβα ότι κάθε εποχή είχε κι έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της. Αυτό, όμως, που για μένα είναι αδιαμφισβήτητο για την δεκαετία αυτή είναι ότι καλλιτεχνικά έχει αφήσει μια τεράστια κληρονομιά που επηρεάζει ακόμη και δημιουργούς που γεννήθηκαν δεκαετίες αργότερα.
Εδώ και πολλά χρόνια έχω κάτι σαν Άγια Δισκοπότηρα τα πρώτα δυο Fifth Angel. Το πρώτο ‘’Fifth Angel’’ του 1986 σε μια Crimson Glory metalιάδα και το δεύτερο ‘’Time To Tell’’ του 1989 σε πιο hard rock, Dokken φερ ειπείν μονοπάτια. Πολλά χρόνια μετά ασχολήθηκα με το επόμενο, αργοπορημένο τους, βήμα ‘’The Third Secret’’ του 2018. Τώρα οι Fifth Angel σαλπίζουν για τέταρτη φορά με το ‘’When Angel Kill’’ που το κυκλοφορούν μέσω της Nuclear Blast σε cd σε 2 12" vinyls και ψηφιακά μέσω του bandcamp της μπάντας.