Monuments
Ακόμα θυμάμαι με συγκίνηση την κριτική του Lord στους Αngra για το “Holy Land”. Αν και ήταν καλή, μου έβγαζε κάτι το συγκρατημένο. Λίγο καιρό πριν, για τους AC/DC έγραφε: «Κάποιοι θεωρούν τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής τους την πρώτη φορά που πήγαν με γυναίκα ή το πρώτο τους αμάξι ή όταν έκαναν οικογένεια.
Οι Excess δημιουργήθηκαν στη Γαλλία το 1983, και μετά από ένα demo το 1985, η μπάντα κυκλοφόρησε το αρκετά μέτριο ντεμπούτο της, “Melting Point”, το 1986. Τέσσερα χρόνια αργότερα, κυκλοφορούν τον 2ο και τελευταίο full-length δίσκο τους, “The Fatal Touch”, από την Ισπανική Berman Internacional, και είναι ένας μικρός θησαυρός του κλασικού heavy metal. Για μια περίοδο μάλιστα ήταν και από τους πιο σπάνιους δίσκους στο είδος του.
Tο thrash της περιόδου 1983-1986 δεν έβγαλε απλώς μουσική που εμπλούτισε την 80’s heavy metal σκηνή, αλλά άλλαξε τις ζωές των ακροατών. Οι Dark Angel από το Downey της California, με το ντεμπούτο τους “We Have Arrived”, έκαναν τον κόσμο να πιστέψει βαθιά σε αυτήν την μουσική, και κυκλοφόρησαν ένα τραγούδι, το “Merciless Death”, που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά thrash ακροατών.
Καθόλου πρωτότυπος τίτλος το ‘’how did it come to this’’ που απαντιένται βασικά ‘’Narcosynthesis’’. Έτσι αισιόδοξα ξεκινάει ο τέταρτος δίσκος των Nevermore ‘’Dead Heart In A Dead World’’ που κυκλοφόρησε στις 13 του Σεπτέμβρη του 2000 από την Century Media Records. Διαδέχτηκε το καταπληκτικό ‘’Dreaming Neon Black’’. Και βασικά έχουμε την ίδια ομάδα, Warrel Dane (r.i.p. 12/2017), Jeff Loomis, Jim Sheppard, Van Williams. Το αισιόδοξο σε χρώματα, απαισιόδοξο σε σύλληψη και εικόνα, εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο Καλιφορνέζος από το San Diego εικαστικός Travis Smith.
Ο τρίτος δίσκος, ή αν μετράμε και το ‘’In Memory’’ ep του 1996, τέταρτη κυκλοφορία των Αμερικανών από το Seattle, Nevermore, βγήκε στον κόσμο μέσω της Century Media Records στις έξι του Γενάρη του 1999. Και είχε τον τίτλο ‘’Dreaming Neon Black’’. Εδώ οι Warrel Dane (r.i.p. 12/2017) με τον παντοτινό του φίλο και συνεργάτη Jim Sheppard στο μπάσο, τον Jeff Loomis στην lead guitar, τον Van Williams στα τύμπανα, ανθρώπους από την αρχή μέχρι το τέλος? των Nevermore, άλλαξαν σε σημαντικό την ρώτα της μπάντας. Αφήνοντας το ένδοξο Sanctuary παρελθόν πίσω τους.
Όσο απομακρυνόμαστε από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 προς τη δεκαετία του 2000, αλλά και πιο μετά, όλο και λιγότερους δίσκους βρίσκουμε που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μνημεία του heavy metal. Oι Dreams Enemy είναι από τη Florida και ο πρώτος τους δίσκος, “Reality” του 2000, είναι από τα καλύτερα δείγματα ποιοτικού και σοβαρού επικού heavy metal που θα μείνει στις καρδιές των οπαδών για πάντα.
Καλοκαίρι του 1989, και η μυθική δεκαετία του ’80 τελειώνει. Τα περισσότερα thrash γκρουπ έχουν αρχίσει ήδη να ρίχνουν τις ταχύτητες ακολουθώντας τις επιταγές των Slayer και του “South of Heaven”, αλλά και των Metallica που είχαν ήδη αρχίσει να προσεγγίζουν το κλασικό heavy metal.
Οι Ολλανδοί Martyr υπάρχουν από το 1982, και η πρώτη τους κυκλοφορία ήταν το “For the Universe” του 1985. Ο δίσκος ήταν μέτριος, αλλά η μπάντα έδωσε σε κάποια τραγούδια εξαίσια δείγματα μελωδίας. Την επόμενη χρονιά το συγκρότημα κυκλοφόρησε το “Darkness at Time's Edge”, ένα πραγματικό διαμάντι του 80’s heavy metal.
Οι Leviathan από το Colorado δημιουργήθηκαν το 1989 από τον κιθαρίστα Ronnie Skeen. Το 1991 λίγο πριν ηχογραφήσουν το πρώτο ομώνυμο EP ήρθε στην μπάντα ο John Lutzow
που αντικατέστησε τον δεύτερο κιθαρίστα Steve Fugate, μια κίνηση που θα σημαδεύσει όλη την πορεία του συγκροτημάτος.
Με αφορμή το νέο άλμπουμ των Angel Witch, ας θυμηθούμε το ιστορικό ντεμπούτο των Άγγλων που κυκλοφόρησε το 1980, ακριβώς μέσα στην επανάσταση του NWOBHM.