Corum - Riffhead

Corum-Riffhead

Αναμφισβήτητα, τα χειρότερα εξώφυλλα στο χώρο του metal κυκλοφόρησαν κάπου στα μέσα μέχρι το τέλος των 90ς. Θυμάμαι να συζητώ με παρέα για δισκάρες εκείνες της εποχής και σχεδόν (εξαιρούνται οι γνωστές με budget) όλες είχαν άθλια εξώφυλλα. Κατόπιν σκέψης και συζήτησης, η απάντηση δόθηκε μόνη της. Υπολογιστές. Όλες οι φτωχές μπάντες διάλεγαν ένα εξώφυλλο φτιαγμένο με τα χέρια της τεχνολογίας που τότε όμως δεν είχε φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα. Ειδικά σε εκδόσεις βινυλίου, διέκρινες ακόμα και τα pixels. Τέλος πάντως, όλα αυτά διότι το ντεμπούτο των Αμερικανών Corum είναι άθλιο (όπως βέβαια και το επόμενο τους). Σε αντιδιαστολή βέβαια με την μουσική τους που είναι διαστημική, υπερβατικό τεχνικό thrash. Οι Corum είναι μια άγνωστη μπάντα από την Μινεάπολη που δημιουργήθηκε το 1995 και το τρίο που αποτελούσε το συγκρότημα από την αρχή ως το τέλος της διαδρομής του, πρόλαβε και μας άφησε δυο διαμάντια, το ‘’Riffhead’’ του 1997 και το ‘’Not Myself’’ του 2000, αυτοχρηματοδοτούμα cds που δεν είχαν σχεδόν καθόλου διανομή.

Πολυοργανίστες και πολυτάλαντοι, άφησαν και αυτοί το στίγμα τους σε αυτούς που τους έδωσαν μια ευκαιρία. Στο ύφος των Anacrusis, Mekong Delta και άλλες συναφείς μπάντες, μόνο μια δεκαετία αργότερα, τότε που το ‘’απλό’’ θεωρούνταν   ‘’καλύτερο’’. Η τριάδα είχε άλλη άποψη και δεν πήγε με τα νερά της δεκαετίας των Pantera, Nirvana και των Metallica. Riffhead ονομάζεται ο δίσκος και το πρώτο από αυτά σκάει στη μούρη σου ξεγυρισμένα. Κατακλύζεσαι με αλλαγές που εισβάλλουν ανεπιστρεπτί. Πάντοτε μελωδικές, όσο τεχνικά δύσκολες και να είναι. Εξαίρετες ιδέες που γίνονται πράξεις μέσω ήχων. Οφιοειδείς ενορχηστρώσεις που εμφανίζονται και εξαφανίζονται στο λεπτό, πάντα ελισσόμενες μέσω ασταμάτητων αλλαγών. Είναι όμως τόσο ζεστές οι μελωδίες τους που τις λατρεύεις αμέσα. Τα πάντα σε θεόρατο επίπεδο εκτός των γήινων φωνητικών που σε κάποια σημεία δεν τα καταφέρνουν όσο θα χρειαζόταν. Ε δεν έχουν και όλοι στη διάθεση τους έναν Jason McMaster ή Alan Tecchio.

Η παραγωγή του δίσκου έχει γίνει στα Logic Studios από τον Earl Volk, λογικά κάποιο συγγενικό πρόσωπο τους James Volk, τραγουδιστή, κιθαρίστα, μπάσο, πληκτρά. Μάλλον έγινε πολύ καλή συννενόηση και ο άνθρωπος κατάλαβε τι ζητούσε από την μουσική του ο James μιας και ο ήχος είναι μπομπάτος και πεντακάθαρος και χάνεσαι σαν ακροατής σε κάθε άκουσμα του δίσκου, πάντοτε πίσω από κάποιο όργανο ή ρυθμό. Θα μπορούσα να γράφω ώρες για αυτό το άκουσμα. Είναι τόσο μεγάλος ο αριθμός των πληροφοριών που σου περνά και πάντοτε χωρίς να κουράζει ή να ακούγεται δυσπρόσιτη σαν μουσική. Δεν έχω ιδέα πως τα καταφέρνει, πιθανότατα είναι πανέξυπνα δομημένο και δεν σε αφήνει να χαθείς κάτω από το βάρος πιθανών ανούσιων ήχων. Εδώ ακούς την ακουστική κιθάρα τη σωστή στιγμή, την κραυγή όταν πρέπει, τον κρουστικό δαρμό όταν τον έχει ανάγκη η σύνθεση, την κιθαριστική λαίλαπα όταν πατήσεις γερά. Και μάλιστα το καταφέρνει το ίδιο καλά ακόμα και αν αφαιρέσεις τη φωνή και τους επιπληκτικούς στίχους.

Τα πρώτα τρία κομμάτια ήδη θα σε έχουν κερδίσει από τα αποδυτήρια, φτάνει να είσαι οπαδός του τεχνικού ήχου, ειδικά αν ακούς thrash ή heavy. To ‘’ To Seek’’ είναι από τις πιο απλές στιγμές ενώ το αμέσως επόμενο ‘’ 12:34’’ θα σε θρυμματίσει. Στο ‘’ Judgement Rights’’ θα ακούσεις φωνητικά α λα System of a Down, απλά κάτι χιλιάδες σκαλιά ανώτερα μουσικά. Μουσική που δημιουργεί τραυματικές εμπειρίες σε ανυποψίαστους ενώ στην αντίθετη περίπτωση (αυτούς που ψάχνουν τέτοια πράγματα) θα προτιμηθεί ακόμα και στα 3 cds που θα έπαιρνες μαζί σου σε ένα ερημικό νησί ....ε θάλαμο πρέπει να γράψω. Το ‘’ Creative Grey’’ έχει  λίγο από Metallica (and justice… φυσικά), πάντοτε όμως με περισσότερη φαντασία και ευκολία στο τρόπο που βγαίνει ο ήχος τους (χωρίς να μειώνω σε καμιά περίπτωση το δίσκο των metallica που είναι εκπληκτικός). Το ‘’ Tangents’’ διακατέχεται από διαστημικό ήχο χάρη στα συνθεσάιζερ του και συνάμα δύστροπες αλλαγές (από τα αγαπημένα του δίσκου) ενώ το ‘’ Brickfight’’ σβήνει το δίσκο αλλά και την μοίρα πολλών συναδέλφων τους που θα δοκιμάσουν έστω και να αναπαράγουν τα κομμάτια, πόσο μάλλον να είναι οι αρχικοί εμπνευστές τους.

 

 

Copyright 2024. All Right Reserved.