Lustful - The Almighty Facets
LUSTFUL – THE ALMIGHTY FACETS
Είναι πολλές οι μπάντες από την Βραζιλία, ιδιαίτερα στον ακραίο χώρο, οι οποίες μεγαλούργησαν, ή έστω κυκλοφόρησαν αξιοάκουστο υλικό. Αρνητικό και θετικό μαζί, είναι η έλλειψη τεχνολογικών ευκολιών στην χώρα τους όπως και ανύπαρκτη διανομή ή προώθηση σε μια πιο παγκόσμια κλίμακα. Και ιδιαίτερα σε παλιότερες δεκαετίες, το πρόβλημα της Αγγλικής προφοράς από ανθρώπους που έχουν βασική γλώσσα τα Πορτογαλλικά. Παρόμοια προβλήματα υπήρχαν στην Ελλάδα (σε όλα τα Βαλκάνια και γενικότερα Νότια Ευρώπη), στη Ρωσία, Νότια-Κεντρική Αμερική, και όλες οι λιγοστές μπάντες που ξεπήδησαν από Ασία-Αφρική. Επιστρέφουμε στην Βραζιλία για να γνωρίσουμε τους Lustful, μια Death Metal μπάντα από το Μπέλο Οριζόντε, την πόλη που μας έδωσε τους Sepultura, Sarcofago, Overdose, Holocausto, Mutilator και αμέτρητες άλλες καθώς επίσης και της πασίγνωστης Βραζιλιάνικης εταιρίας, Cogumelo Records. Και αρχές 90ς το death metal κορυφώνεται και οι πιτσιρικάδες Lustful ακούνε και παίζουν παρόμοια. Το ένα ντέμο ακολουθεί το άλλο, η Cogumelo πείθεται και το 1995 κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους ‘’The Almighty Facets’’. Δυστυχώς δεν έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί, ακούστηκαν πιο πολύ τοπικά και όχι παραέξω με αποτέλεσμα η μπάντα να μείνει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Πολλά χρόνια μετά (2007) ακολούθησε ένα δεύτερο άλμπουμ με αρκετές αλλαγές στην σύνθεση, ένας δίσκος που δεν ξεφεύγει από τον μέσο όρο…
Βραζιλιάνικη μπάντα που μεγάλωσε στα 90ς αποκλείεται να μην είχε επιρροή από τους Sepultura και τους Sarcofago. Και οι Lustful δεν αποτελούν εξαίρεση. Πήραν το πρώιμο ύφος των προαναφερθέντων και το μπόλιασαν με ακόμα περισσότερη βία και θάνατο, μουσικά και στιχουργικά, με ένα αντίστοιχο ακραίο εξώφυλλο για την εποχή. Παρόλη τη σπηλαιώδη παραγωγή, οι ήχοι διακρίνονται, η αγριότητα ξεπροβάλλει με κάθε ευκαιρία. Τα σόλος καμιά φορά ακούγονται πιο heavy oriented αλλά όταν η τετράδα που αποτελεί την μπάντα λειτουργεί στο ίδιο ύψος κύματος, απίστευτη βαρβαρότητα εξελίσσεται και επιτίθεται. Ένα μάθημα βαναυσότητας σε δεκατρία κεφάλαια. Οι Lustful δεν παίζουν τίποτα το εξωπραγματικό, ούτε οι συνθέσεις τους έχουν την δύναμη να αφήσουν εποχή. Έχουν όμως αυτό το τσαγανό που λείπει από πολλές σύγχρονες μπάντες που παίζουν υπερβολικά γρήγορα ή τεχνικά αλλά στην ουσία είναι τζούφιες. Εδώ έχουμε μια τετράδα που ζει και αναπνέει κάθε νότα κακίας που δημιουργεί και χωρίς πολλές τεχνολογικές βοήθειες παίζουν όσο πιο άγρια μπορούν. Ο αναγκαστικά ακατέργαστος ήχος, δουλεύει προς όφελος τους.
Αν έψαχνα να τους συγκρίνω με μια death metal μπάντα, αυτή θα ήταν των Morbid Angel. Όχι τόσο ηχητικά (αν και κάποια leads μου τους φέρνουν στο μυαλό), αλλά πιο πολύ ως προς την άρρωστη ατμόσφαιρα που δημιουργούν. Γενικότερα προτιμούν πιο μεσαίες ταχύτητες και αφήνουν την τραχύτητα να κάνει το δικό της παιχνίδι. Οι απλοικοί στίχοι του Rodrigo επιτελούν τον σκοπό τους, ουρλιάζοντας φλεγματικά κάθε ένα από αυτούς. Ρυθμοί που καίνε τα άλατα και riffs τα σωθικά. Χωρίς να μακρυγορούμε, οι Lustful είναι ότι πρέπει ως άκουσμα για αυτούς που αρέσκονται να ακούνε demos διότι εκεί μέσα βρίσκουν την πρώιμη κτηνωδία και την ζωντάνια που μεταδίδεται προτού χρησιμοποιηθούν ηχητικά τερτίπια που θα αλλοιώσουν το πραγματικό νόημα του Death Metal.