Parish - Envision

Οι Crimson Glory έχουν συνδέσει το όνομα τους με τον τραγουδιστή τους, Midnight. Λογικότατο μιας και ο περίεργος αυτός τύπος διέθετε εκτός από αυτοκαταστροφικές τάσεις και μια πανέμορφη λυρική φωνή που σε σαγήνευε με την πρώτη επαφή. Όταν μιλάς για τους καλύτερους US Power/prog metal δίσκους, σίγουρα θα αναφέρεις και τα δυο πρώτα τους άλμπουμς. Σιγουράκι. Όχι όμως και τον τρίτο, ''Strange and Beautiful''. Γιατί; Ο Midnight ακόμα εκεί τραγουδούσε, τι άλλαξε. Η φυγή του ρυθμικού κιθαρίστα των C.G., Ben Jackson το 1989, αυτό έκανε τη διαφορά. Ο τύπος χάριζε εξαιρετικές μελωδίες σε κάθε τραγούδι, μεγάλος μέρος του λυρισμού οφείλεται σε αυτόν. To 1993 o Jackson μαζί με άλλα μέλη των Crismon Glory (Dana Burnell/drums) και τον τραγουδιστή των hard rockers Circus Tracy Parrish, φτιάχνουν τους ... Parrish με το όνομα να μένει ως Parish ένα χρόνο αργότερα όταν και θα αποχωρήσει ο Tracy. Υλικό γράφεται, αλλαγές στη σύνθεση γίνονται (ο Dana αποχωρεί και αυτός) και με την τελικά πεντάδα μπαίνουν στα Morrisound και ηχογραφούν το μελωδικό Power Metal διαμαντάκι, ''Envision'' που θα κυκλοφορήσει το 1995 από την μικρή Γερμανική Long Island Records. Η ιστορία των Parish Θα κλείσει πολύ σύντομα μιας και ο Ben Jackson θα επιστρέψει σύντομα στους Crimson Glory η οποίοι επανασυνδέονταν προς το τέλος των 90ς. Το 1999 θα κυκλοφορήσει το μέτριο ''Astronomica'' στο οποίο ο Jackson δεν συμμετέχει καθόλου συνθετικά (όλα είναι των Drenning/Lords) παρόλο που η ομάδα που αποτελούσε τότε τους Crimson Glory ''φυσούσε''. Έτσι, σύντομα χάσαμε ξανά το κεφάλαιο των μασκοφόρων και μαζί αυτό των Parish οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν προσφέρει πολλά περισσότερα. Ο Ben φτιάχνει τους Ben Jackson Group μαζί με τον drummer και συνοδοιπόρο του από τους Parish, Rich Tabor αλλά δεν καταφέρνουν κάτι και για να μην μακρυγορούμε περισσότερο, πάλι στους Crimson Glory είναι και περιμένουμε το νέο τους βήμα.

Φαντάζομαι ότι δεν θα σου είναι απρόσμενο το να κάνεις συγκρίσεις με Crimson Glory ακούγοντας το εναρκτήριο ''Rachel's Eyes''. Δεν ξεχνάμε ότι όλες οι συνθέσεις του Envision είναι γραμμένες από τα τέσσερα μέλη των Parish εποχής 1993-4, όταν δηλαδή πίσω από το drum kit ήταν ο Dana Burnell. Άρα με δυο μέλη των Crimson Glory, λογικό είναι να θυμίζουν ως ένα σημείο τη λογική συνέχεια ενός Transcendence. Διάχυτες οι μελωδίες και ένα πιο hard rock συναίσθημα στο ''Danger Zone'' μιας και το συγκρότημα θα ήταν πιο άμεσο παρά λυρικό και προοδευτικό όπως το παρελθόν των μελών του. Από τη μια όμως η στεντόρεια φωνή του John David, το ρυθμικό βράσιμο που ανεβάζει θερμοκρασία στα όρια της εξαέρωσης και οι κιθάρες που υμνούν την Μελωδία ασταμάτητα, το αποτέλεσμα σε κερδίζει με το δικό του χαρακτήρα. Το ''Set the Night on Fire'' φέρνει και πάλι το μαλακό κιθαριστικό όραμα μπροστά το οποίο όμως την ώρα των σολαρισμάτων ξεσαλώνει με ένα τυμπανιστικό ξεφάντωμα να το συντροφεύει. Είναι και η παραγωγή του Jim Morris που το κάνει να ακούγεται σαν δυναμίτης, πιο σκληρό από τι είναι στην πραγματικότητα. Πιασάρικες φωνητικές αρμονίες και αποστομωτικές κραυγές που ηδονίζουν όταν το ζευγάρωμα των axemen καίει σαν καλοκαιριάτικος ήλιος.

Το ''Believe in Me'' είναι πιο μπαλαντοειδές. Ηχητικό καταφύγιο για το μπάσο που εξαγείρεται και ακούγεται σαν ξεχωριστή οντότητα. Αισθαντικά φωνητικά, ευφάνταστες συγχορδίες που κυματίζουν πάνω σε ένα φουριασμένο ρυθμικό ωκεανό. Σπάνια ακούω τόσο έντονο και μανιασμένο  ρυθμό σε ερωτικό τραγούδι. Το Crimson Glory φάντασμα επιστρέφει στο  ''Dark Desire''. Φανταστείτε Midnight φωνητικά, περισσότερο σκοτάδι και μια πιο Prog προσέγγιση και έχετε τους μασκοφόρους. Αφαιρέστε αυτά, βάλτε μπόλικη μελωδία, λαβροειδή παίξιμο χωρίς πιέσεις ενός βαρέος ονόματος ή εταιρίας και έχεις μια νέα ηχητική υπόσταση. Και μόνο που ταξιδεύεις με αυτούς του πανέμορφους κιθαριστικούς μονόλογους σε αυτό το επτάλεπτο διαμαντάκι, εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει για να αγαπήσω αυτό το δίσκο και να το θεωρώ σαν φάρμακο για την έλλειψη μου στην Πορφυρή Δόξα. Όσο για τα πιο hard rock/AOR κελεύσματα (βλέπε ''Summer'') όσο και να έχουν επιμεταλλοποιηθεί έχουν αυτό το ξέγνοιαστο ύφος που τα κάνει διασκεδαστικά. Άσε που τέτοια λαμπερά σολαρίσματα δεν συναντάς σε χαζοχαρούμενες μπάντες ενώ οι Parish σε μαγκώνουν με την μαγεία τους σε αυτό τον τομέα. Ακόμα και οι στίχοι έχουν μια απλότητα, μια νοσταλγία, μια αγνότητα μέσω τους που τους ταιριάζει σε αυτό το εμμελές μουσικό ταξίδι. Το ''Desert Wings''  είναι το US power/prog metal που πολλές μπάντες θα ήθελαν να είχαν συνθέσει. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο μου θυμίζει λιγάκι και sabbath εποχής DIO, ίσως λιγάκι οι φωνητικές γραμμές του David. Συμπερασματικά, το Envision θα έπρεπε να βρίσκεται στη θέση του ''Strange and Beautiful'' και τότε θα είχαμε το τρία στα τρία με φυσική εξέλιξη των Crimson Glory σε πιο μελωδικά/εμπορικά πεδία στα μέσα των 90ς.