Seventh Wonder - Become
Seventh Wonder-Become
Κάποια συγκροτήματα θα έπρεπε να είναι πιο εμπορικά επιτυχημένα και διάσημα. Για χίλιους δυο λόγους δεν τους δόθηκε η ευκαιρία ή τους στερήθηκε για κάποιο άγνωστο λόγο. Άλλα συγκροτήματα έχουν γίνει κάπως γνωστά αλλά για τους λάθος ή ασήμαντους λόγους. Θέλω να καταλήξω στο παράδειγμα των Σουηδών prog metallers Seventh Wonder που ενώ θα έπρεπε να εκθειάζονται για τις παικτικές και συνθετικές τους ικανότητες, τις περισσότερες φορές αναφέρονται απλά σαν την παλιά μπάντα του Tommy Karevik, νυν τραγουδιστή των Kamelot. Αν είναι δυνατόν δηλαδή. Σαφέστατα, η φωνή του Tommy είναι τουλάχιστον εξαιρετική και ποιος ξέρει πόσο δυκολεύτηκε να φορέσει τα παπούτσια του Roy Khan. Αλλά τα κατάφερε με μεγάλη επιτυχία. Το θέμα είναι ότι οι Seventh Wonder δεν ήταν ποτέ ο Tommy Karevik και αυτό αποδεικνύεται εύκολα και από το ντεμπούτο τους στο οποίο τραγουδά άλλος.Παίρνοντας τα από την αρχή, οι Sevent Wonder ιδρύθηκαν το 2000 από τους Andreas Blomqvist (μπάσο), Johnny Sandin (drums) και Johan Liefvendahl (κιθάρα). Σύντομα προστέθηκε και ο Andreas Söderin στα πλήκτρα ενώ η θέση του τραγουδιστή είναι αυτή που τους δυσκόλεψε περισσότερο. Στο πρώτο τους demo χρησιμοποίησαν τον Σουηδό Roman Karpovich ενώ στο δεύτερο, τον Κροάτη Andi Kravljača. Με την τελευταία σύνθεση κυκλοφόρησαν και το ντεμπούτο ''Become'' (2005) μέσω της Lion Music του γνωστού κιθαρίστα Lars Eric Mattsson. Την ίδια χρονιά το μικρόφωνο αναλαμβάνει ο Tommy Karevik (φαντάζομαι θα τους ήταν πιο εύκολα να έχουν μέλος από την ίδια χώρα) και μέσω του μόνιμου σπιτικού τους στη Lion Music οι Seventh Wonder μας αφήνουν σαγόνια πεσμένα με ένα σερί δίσκων που περιλαμβάνει τα ''Waiting in the Wings'' (2006), ''Mercy Falls'' (2008) και ''The Great Escape'' (2010). Ότι και να ακούσετε, θα πάθετε πλάκα. To 2011 o Roy Khan αποχωρεί από τους Kamelot οι οποίοι ψάχνουν για τραγουδιστή. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Πάντως οι Seventh Wonder από τότε κατάφεραν να κυκλοφορήσουν άλλους δυο δίσκους παρόλο το σφιχτό πρόγματα του Tommy o οποίος έχει πλέον αποχωρήσει εδώ και λίγους μήνες από τη μπάντα. Αν με ρωτήσετε, για καλό. Είναι ευκαιρία οι Seventh Wonder να ξανανοίξουν τα φτερά τους και να κυκλοφορήσουν νέο δίσκο όποτε και όπως το θελήσουν και με οπαδούς που τους γουστάρουν για αυτό που πάιζουν.
Οι Seventh Wonder σίγουρα ανδρώθηκαν σαν ακροατές στα 90ς ακούγοντας δισκογραφία Dream Theater και Symphony X. Λoγικότατον, μιας και είχαν βγάλει αμφότερες μπάντες τα διαμάντια τους. O Johan Liefvendahl είναι ένας τρομερός κιθαρίστας που ξέρει πως να ισορροπεί τεχνική και μελωδία και παίζει ανάλογα. Το ''Day by Day '' ξεκινά και ακούς το φορτίο των riffs να ξεφορτώνεται (υπάεχει και σε ακουστική έκδοση σαν κρυφό τραγούδι για να το νιώσετε και διαφορετικαά), ένα ένα. Ο συνθετικός πηλός ακόμα δεν έχει πάρει το τελικό σχήμα το οποίο σιγά σιγά γίνεται ακούγοντας τόνους πλήκτρων, ρυθμικές ακολασίες και τα αξιόλογα φωνητικά του Κροάτη. Το κουβάρι, σταδιακά ξετυλίγεται. Το ''Like Him '' έχει τρομερές φωνητικές μελωδίες, ενορχηστρώσεις που σε κοιτούν μέσα στα μάτια είτε είσαι μουσικός είτε ένας απλός οπαδός. Χωρίς τα ''εγώ΄΄ κάποιου μέλους, ακούμε συναρπαστικό Progressive metal που συμμετέχουν όλοι ισόποσα. Οι ρυθμοί αλλάζουν με ενθουσιασμό προκαλώντας σου έξαψη, συγχορδίες που λειτουγούν σαν μάγοι ηλεκτρικών παρεμβολών και διεισδύουν μέσα στο μυαλό σου. Το ''Like Him '' είναι από τις αγαπημένες συνθέσεις του δίσκου και των Seventh Wonder γενικότερα, σκληρό και πνευματικά μαγευτικό.
Όλα τα τραγούδια και οι στίχοι είναι γραμμένοι από όλους. Και τι αρμονικά που ακούγεται κάθε τραγούδι. Τα κρυστάλλινα φωνητικά σκίζουν την πύλη των ηχείων μου και ένα ηχητικά απεριόριστο ταξίδι ξεκινά. Σπινθηρίσματα σε κάθε riff, σφυρηλατημένοι ρυθμοί που αντέχουν της μουσικής πληροφορίας που εξέρχεται, μουσικές διαστάσεις που εγείρονται από την πληκτροφόρα έκσταση. Το μπάσο του ''Temple in the Storm'' μας θυμίζει ότι εδώ δεν ακούσεις ψευτοπαλικαριές και επιδειξιομανίες αλλά HEAVY METAL, καταρτισμένο μέχρι τα μπούνια και ζωντανό και προσοδοφόρο για τον ακροατή. ΔΕΝ θα νιώσετε συναισθησία όπως σε άλλες υπερβολικές prog metal μπάντες. Εδώ υπάρχει δόμηση, οργάνωση στις ενορχηστρώσεις, αγαπάνε τις μελωδίες και σου επιτρέπουν πρόσβαση σε αμέτρητες από αυτές. Ακόμα και όταν σολάρει λυσσασμένα και μανιασμένα, ακούς το ρυθμικό ντουέτο να το σιγοντάρει και να αναδιπλώνει τη δύναμη τους ενώ τα πλήκτρα να δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για την προσγείωση αυτών.
Αν είστε από αυτούς που αγήπησαν τους Symphony X του ''The Divine Wings of Tragedy'' ενώ οι τελευταίες τους δουλειές σας φαίνονται κάπως ''πιο μοντέρνες'' και κουραστικές από τι θέλατε, κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και ακούστε αυτό το διαμαντάκι. Δεν χρειάζεται να φτάσετε στο ''What I've Become '' και να μεταφερθείτε σε ένα μουσικό βιβλίο που θα σας μεταφέρει στην Ανατολή, στο Βόρειο Σέλας, στην κλασσική εποχή, στην αναγεννησιακή και σε χίλια δυο άλλα μέρηκαι εποχές. Θα τραφείτε με shredding αλλά και με μπόλικη αρμονία. Δεν πρόκειται να αντισταθείτε στο ''In the Blink of an Eye '' που εξαπολύει έγχορδες αποδείξεις ποιότητας, μια Διαθήκη που απολαμβάνουμε ήδη σχεδόν μια εικοσαετία. Ακμαίο progressive metal που επιτρέπει στη Μουσική να επιπλέει ώστε να μπορείς να την απολαύσεις.