On Thorns I Lay - Orama

On Thorns I Lay - Orama (Full album)

On Thorns I Lay-Orama

Δεν φτάνει που έχουμε μια πληθώρα νέων, Ελληνικών συγκροτημάτων που κυκλοφορούν εξαιρετικούς δίσκους, έχουμε και την επιστροφή βετεράνων που όχι μόνο προσέφεραν τρομερές δουλειές στα λίθινα χρόνια αλλά δείχνουν με άνεση ότι μπορούν να συνεχίσουν ανάλογα και στο σήμερα. Αφορμή για τον παραπάνω πρόλογο, οι Αθηναίοι On Thorns I Lay (με το καταπληκτικό όνομα για το ύφος τους, doom/death metal).  Η ιστορία τους ξεκινά πίσω στο 1992, σαν Paralysis έχοντας ένα demo και ένα split με τους Έλληνες blacksters, Legion Of Doom. To 1993 αλλάζουν το όνομα τους σε Phlebotomy και ένα demo τους φθάνει στα χέρια μου τις εποχές που η κασέτα ήταν ηγέτης. Άκουγα και πολλά τέτοιου ύφους εκείνη την εποχή και μου φάνηκαν (και ήταν) ικανότατοι συναγωνιστές ξένων αντίστοιχων συγκροτημάτων. Το 1995 καταλήγουν στο On Thorns I Lay, υπογράφουν στην Γαλλική Holy Records που είχε ήδη δεχτεί και  άλλη ελληνική μπάντα στο ρόστερ της και το ντεμπούτο ‘’Sounds Of Beautiful Experience’’ είναι γεγονός. Αν και με μέτρια παραγωγή και αρκετό χώρος βελτίωσης στα καθαρά φωνητικά, ο δίσκος αγαπήθηκε πολύ. Το επόμενο όμως βήμα τους, ‘’Orama’’ του 1997 διόρθωσε αυτούς τους παράγοντες και με μια θαλασσινή ατμόσφαιρα που ξεχώριζε παγκοσμίως, έστειλε το δίσκο στο Πάνθεον και αναπολείται ακόμα και σήμερα από πολλούς ακροατές. Στους επόμενους δίσκους έγιναν ακόμα πιο μελωδικοί, προσθέτοντας όργανα σαν την βιόλα ενώ πλέον συμμετέχουν και μέλη από Ρουμανία (αν θυμάμαι καλά, κάποιο από τα βασικά μέλη της μπάντας σπούδαζε εκεί). Το ‘’Crystal Tears’’ είναι πολύ καλό, το ‘’Future Narcotic’’ λιγότερο αλλά το ύφος της μπάντας έχει αλλάξει συθέμελα. Το αρκετά καλό ‘’Angeldust’’ του 2002 κυκλοφορεί από Ελληνική εταιρία αλλά γενικότερα το τραίνο έχει χαθεί για την μπάντα. Επιστροφή το 2015 και με νέο αίμα στην μπάντα δείχνουν ένα νέο πρόσωπο που ήρθε για να μείνει. Και την απόδειξη αυτού την πήραμε πέρυσι, με το ‘’Aegean Sorrow’’, μάλλον τον καλύτερο τους δίσκο από το Crystal Tears και μετά.

Στο ‘’Orama’’ υπάρχει ηχητικό όραμα. Αν αφεθείς, μπορείς να το νιώσεις. Ανάμεσα σε κάθε στίχο, σε κάθε riff, σε κάθε μελωδία, ακόμα και στα χρώματα του digipak που οι στίχοι έχουν τυπωθεί με μια θολούρα, σαν να βλέπεις μέσα στη θάλασσα. Το υγρό στοιχείο είναι έντονο. Έντονο και πηχτό. Ο δίσκος ξεκινά με σκληρές διαθέσεις και ρυθμούς, καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους. Για λίγο μόνο, σύντομα το ηχητικό δαδί αλλάζει χέρια και οι μελωδίες ηγούνται. Μελωδίες από τα ίδια τα riffs, από synths, από γυναικεία φωνητικά. Τα αντρικά πλέον είναι μόνιμα παραμορφωμένα και βορβορώδη. Παρότι ο πυρήνας της μουσικής τους είναι (ακόμη)  το death metal, οι μελωδίες επικρατούν και μάλιστα επικροτούνται από τα πιο ροκ όργανα. Τεράστιες χαράδρες ατμόσφαιρας  παγιδεύουν αρμονίες που στοιχειώνουν όσο έγχορδα και κρουστά συγκρούονται κατεδαφίζοντας οτιδήποτε εύθραστο δεν θα μπορούσε να αντέξει στο χρόνο. Δίσκος που έχει κλείσει πάνω από μια εικοσαετία και όπως γράφτηκε τότε, το καλοκαίρι του 96, έτσι και καλοκαιριάζει, πάντοτε ταιριάζει σαν άκουσμα, εφόσον κάποιος αρέσκεται στο μελωδικό, ατμοσφαιρικό death metal με doom στοιχεία. Και βέβαια με έντονο το στοιχείο της νοσταλγίας μέσα του, σαφώς θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μια τελετουργία υγρής ηχητικής επιβολής. Είτε το άκουσες τότε είτε τώρα.

Η βελτίωση του ‘’Orama’’ σε όλους τους τομείς είναι εμφανέστατη. Οι συνθέσεις είναι κατά πολύ πιο δουλεμένες από το ντεμπούτο τους και οι ενορχηστρώσεις μαγευτικά ταιριαστές. Φαντασία και  όνειρα μεταφρασμένα σε νότες και ήχους. Ευδαιμονία από ηχοχρώματα, συνήθως σε γαλαζοπράσινες αποχρώσεις. Το metal στοιχείο σε στιγμές περιορίζεται πολύ περισσότερο από όσο μπορεί να επιθυμεί ένας μεταλλάς αλλά σίγουρα δεν υποβαθμίζει το τελικό αποτέλεσμα.  Δείχνουν σεβασμό στις Ελληνικές τους ρίζες με παραδοσιακά περάσματα , πλήρως αποτεφρωμένα από βλαχιά και κοινοτυπία και εισάγουν στην τέχνη τους ενδιαφέροντα γνωρίσματα. Μια ηλεκτρική εκκένωση πολυσύνθετων ιδεών και μεταλλικών συμπλεγμάτων. Ξεχωριστό άκουσμα με τις μοναδικές συγκρίσεις που μπορούν να γίνουν να είναι τα αντίστοιχα πρώτα άλμπουμς των Septic Flesh.

Copyright 2024. All Right Reserved.